Zombi Salgını (Düzenleniyor)

GÜVENSİZLİK

  Gözlerimi büyük bir zorlukla açtım.ilk bir kaç saniye bulanıktı her taraf. Başımda çok büyük bir acı vardı. Fakat kolum kadar değildi. Koluma bakmak için doğrulmaya çalıştım fakat başımın ağrısı buna engel oluyordu.Bir kaç saniye durduktan sonra tekrar denemeye çalıştım. Zorlukla doğrulabilmiştim. Kolum sarılıydı , hala acıyordu ama iyi olucaktım. Bulundugum odada yerde Ozan ve irem uyuyorlardı. Mutfak boştu ve mutfagın karsındaki odada Kadir tek başına uyuyordu. Diğer odaya baktım. Asena uyuyordu , Komutansa camdan dışarıdaki zombileri seyrediyordu. Camın önünde , plastik bir sandalyede oturuyordu. Kapının gıcırtı sesiyle arkasına dönmüştü. Beni görür görmez ayaklandı. Kolumdan tutarak kendi sandalyesine oturttu ve arkadan başka bir sandalye çıkararak yanıma oturdu. Odada tuhaf bir koku vardı. Sonra ateş yaktıgımız aklıma gelmişti. Camın hemen önünde 2 tane zombi bize saldırmaya çalışıyordu camın arkasından. Komutan " Manzarayı kapatıyorlar. " diyerek güldü." Asıl manzara bunlar. " diyerek ekledim bende.Bir kaç saniye güldükten sonra " iyi misin ? " dedi Komutan." Birazcık ağrım var ama iyiyim. " dedim." Senin için birşeyim var " dedi ve elini cebine attı. Merak ediyordum , ne olabilirdi ki ? Montunun cebinden elinde bir paket sigara çıkardı ve Kadir'in mutfaktan getirmiş olduğu çakmak. Gülmeye başladı , bense çoktan kahkaha atmıştım bile." Sessiz , uyuyor. " diyerek kızını gösterdi." Pardon. " diyerek sessizce gülmeye devam ettim." Nereden aldın. " dedim." Girdigimiz marketten arakladım. " dedi.Bir tane çıkararak uzattı ve çakmakla yaktı sigaramı. Haftalardır sigara içmiyordum. Resmen ilaç gibi gelmişti bu bana. Zombilere bakarak dumanı tutabildiğim kadar içimde tutup , üflüyordum. Komutan bir tanede kendisi için çıkardı." içtiğini bilmiyordum. " dedim." Ara sıra , kafamı dağıtmak için içiyorum. " dedi kafasını bir kaç defa sallayarak." Orada da mı böyleydin ? " dedim askeriyeyi ima ederek." Bir kaç defa kaçamak yapmışımdır. " diyerek güldü. Tekrar çok güçlü bir nefesle çektim sigaramı." Asker olmayı senmi seçtin ? " dedim." Sayılır. " dedi." Peki ya sen ? Hiç bahsetmiyorsun kendinden , ailenden. " dedi Komutan." Herşeyin bir zamanı var. " dedim gülerek. Sigaramdan son dumanı alarak duvarda söndürdüm." Bir kaç saniye daha ayakta durursam bayılıcam.Ben geçiyorum. " dedim." Tamam , görüşürüz yarın. " dedi Komutan ve sigarayla çakmağı uzatıp " Sende kalsın. " dedi. Paketi ve çakmağı cebime koyarak " Sağol. " diyip odadan çıkıp koltuğuma uzandım. Tavanı seyretmeye başladım. Aklımda Ayda'daydı.Şuanda ne yapıyordu acaba ? iyi miydi ? Bir an önce onu görmek istiyordum.   

  Konuşma sesleri eşliğinde uyandım. Ozan ve irem uyanmış birbirleriyle konuşuyorlardı. Uyandığımı görünce " Uyandırdık mı ? Kusura bakma. " dedi Ozan. Uyku sersemliğiyle gözlerimi ovusturarak ayaga kalkıp " Sorun değil. " dedim soğuk bir sesle. Ozan'ın dün yaptığı hareketten sonra ona güvenmiyordum.Ne kadar bu olaylardan öncede tanıyor olsamda içimde ona güvenmeme mi söyleyen bir ses vardı. Tuhaf bir his vardı , aynı Dt'de olduğu gibi.Bu sefer içimdeki sese karşı çıkmayıp , onu dinlemeye karar verdim.

Komutan kapının önündeki zombileri temizlemiş , kızıyla beraber oturuyordu. Asena kapının önünden küçük bir kütüge oturmus kesik kolunu tutuyordu. Komutan ise ondan bir kaç metre ileride düşmüş şehrimize bakıyordu. Asena " Günaydın. " dedi bana." Günaydın. " diye karşılık verdim. Komutan seslere dönmüştü , " Uyandın mı ? " dedi gülerek." Sağolsunlar. " dedim Ozan ve irem'i ima ederek. Komutan'ın yanına giderek dün vermiş olduğu paket ve cakmagı cıkararak bir tane uzattım fakat almamayı tercih etti. Sigaramı yaktıktan sonra tekrar cebime koydum.Cok güclü bir nefes cektim sigaramdan. Komutan " Onlara güvenmiyorum. " dedi.Tek kaşımı kaldırıp , sigaramın dumanını tüm nefesimle üfleyerek " Bende. " dedim ve " Peki ya Kadir ? " diye ekledim. Komutan bir kaç saniye sustuktan sonra " Bilmiyorum , sonuçta onlarla beraber geldi. Onlardan biri. " dedi." Haklısın. " dedim sigaramın dumanları eşliğinde. Fakat yinede dün bana yardım etmişti tüm uğraşlarıyla ve onlardan farklı olduğunu düşünüyordum nedenini bilmeen." iyi misin ? Yürüyebilir misin ? " dedi Komutan." iyiyim ben. Yeter ki bir an önce eve gidelim " dedim.

  Komutan eve girip çantalarımızı hazırladı. Dışarı çıkmıştı. Silahlardan biri bende , biri Komutan da , biri ise Ozan'daydı. Yola koyulma vakti gelmişti. Evimize dönüyorduk. Marketten aldıgımız erzaklar bizi bir kaç gün götürürdü ki bu bizim için fazlaydı bile. Tabi başımıza bir bela gelmezse.

Komutan , Ozan'a dönerek elindeki silahı vermesini işaret etti , sag elinde kendi silahını temkinli tutarak. Ozan şaşkın bir şekilde boş boş bize bakıyordu." Silahını ver. " dedi Komutan. Ozan şaşkın vaziyette " Ne oluyor ? " dedi." Silahını vermeni söylüyor. Olan bu. " dedim. Ozan " Yapmayın ama ... Sadece bir hataydı.Bu kadar büyütmeye gerek yok. " dedi. Komutan " Önemli olan onları öldürmen değil.Önemli olan gruptan bağımsız hareket etmendi. " dedi. Ozan yavaş yavaş sırtındaki silahı çıkararak Komutan'a doğru uzatıyordu. Komutan ise sol elini uzatmış Ozan'ın silahını vermesini bekliyordu. Ozan silahı çıkarıp Komutana vermişti." Bizi burada mı bırakıcaksınız yani ? " dedi irem." Kusura bakmayın. Güvenmediğim insanlarla yanyana duramam. Umarım anlıyorsunuzdur. " dedi Komutan. Komutan , kızının kolundan tutmuş , oturduğu kütükten ayağa kaldırmıştı." Özür dilerim. Söz veriyorum , bir daha olmıycak. " dedi Ozan." Bir daha olmıycak , ondan eminim. " dedi Komutan kendinden emin bir şekilde. Yerdeki çantayı omzuma taktım ve silahımı sol elimle tutuyordum. Fakat garip bir şekilde Kadir , onların yanında durucağına bizim tarafımızdaydı. Komutan , Kadir'e baktı imalı imalı. Ozan ise " Kadir ? " dedi sadece.Bir kaç saniyelik sessizlikten sonra sessizliği bozan Kadir olmuştu. Kadir , Komutan'a dönerek " izin verirseniz , sizinle gelmek istiyorum. " dedi. Ozan arkasını dönmüş , sinirli ve çaresiz bir şekilde saçlarını çekiştiriyordu. Komutan bir kaç saniye durdu ve bana döndü " Sence ? " şeklinde bakarak. Kadir'i uzun zamandır tanımıyordum fakat Ozan'dan farklı oldugundan emindim. Zeki ve pratik biriydi.Ne kadar kavga etmeyi , silah tutmayı pek bilmesede yinede zekasıyla bize çok yardımcı olurdu.Hem dün benim için yaptıklarından sonra ona güvenim tamdı.O yüzden kafamı olumlu şekilde salladım Komutan'a doğru. Komutan " Pekala , sen bizimle gelebilirsin. " dedi. Ozan " Kadir , onlarla mı gidiceksin ? " dedi yüksek bir sesle. Kadir " Onlar gibi , bende sana güvenmiyorum. Aylardır yanında kalmamın tek sebebi hayatta kalmak istememdi.Ve her saniye yanınızdan ayrılmayı düşündüm. Sonunda fırsat ayağıma kadar geldi. Bunu geri tepemem. Kusura bakma. " dedi. Ozan " Siktir ... " diyerek ayağını az önce Asena'nın oturduğu kütüğe vurmuştu. Komutan , kızının kolundan tutup , ona destek vererek yola koyulmuşlardı. Kadir ise onların peşinden. Ozan ve irem'e dönüp " Bol şans. " diyerek bende onların peşinden yürümeye başladım.

  Saatlerdir yürüyorduk. Sonunda ormanlıktan çıkıp , otoyola çıkabilmiştik. Burayı tanıyordum daha önceden çok kez gelmiştim. Fakat tuhaf birşey vardı. Burası bir kaç gün önce çitleri alıp eve dönerken kaza yaptığımız yerdi. Adım kadar emindim. Hatta yerde hala cam kırıkları vardı. Peki ya araba ve çitlerimiz ? Onlar nereye gitmişti. Bunu Komutan da farketmiş olucak ki boş gözlerle bana bakıyordu." Aracımız nerede ? " diye sordum cevabını kimse bilmesede." Başka bir grup mu aldı ? " dedi Komutan." Eczanenin orada gördüğümüz grup mu yoksa ? " dedim." Kim bilir. " dedi Komutan. Aracı çarptığım ağacın oradaydık ve yürümeye devam ediyorduk." Evet burasıydı , kesinlikle burasıydı. " diye geçiriyordum içimden.

Etrafta ki kuş sesleri insanı rahatlatan tek şeydi. Doğanın tekrardan canlanması ve ağaçların çiçek açması içimizi rahatlatıyordu az da olsa. Normalde doğayla iç içe olan veya seven biri değildim fakat suanda senelerdir neden bu cevheri daha önceden fark etmedim diye kendime kızıyordum. Belkide sevmememin nedeni daha önce hiç gelmemiş olmamdı , kim bilir. Fakat suan resmen aşık olmuş gibiydim. Yorulmuştum artık , kolumsa ağırmaya başlamıştı çoktan. Kadir , diğer koluma girerek yürümeme yardım ediyordu. Omzumdaki çantayıda alıp kendi omzuna takmıştı." Daha ne kadar yolumuz var. " dedim çantadan çıkardığım şişeden su içerken." Sanırım az kaldı. Tanıdık geliyor buralar. " dedi Komutan. Sağımız ve solumuz up uzun çam ağaçlarıyla doluydu. Susuzluktan sararmış , koca ağaçlarla doluydu." Seni daha önce hiç görmedim üniversitede. " dedim Kadir'e." Çünkü o üniversite de okumuyorum. " dedi Kadir." Mantıklı. " diyerek güldüm öksürüklerim eşliğinde." Ne okuyordun ? " diye sordum Kadir'e." Tercümanlık. " dedi Kadir gülerek." Zombilerle iletişime geçebilir misin ? " diyerek kahkahalar eşliğinde yolumuza devam ettik.