Pod Tysiącem Chmur

Zza przydomowej stajni wyszła dwunastoletnia dziewczyna, miała brudne blond włosy splątane w niedbały kok na czubku głowy, jej oczy były puste, a jednocześnie pełne bólu, niejeden przestraszył by się ostrej i nieugiętej twarzy dziewczyny co świadczyło o wadze jej przejść. Ciało Alice pokrywała tylko przydużawa bluzka, zapewne pozostałość po jej starszym rodzeństwie. Dziewczyna niosła ciężkie wiadro z paszą dla zwierząt cichutko szlochając. Dziś był jeden z niewielu dni kiedy mogła się nad sobą użalać, był to dzień nieobecności matki Alice. Jednak mimo to dziewczynka wiedziała że musi wykonać wszystkie swoje obowiązki, inaczej zostałaby surowo ukarana. Gdy wszystkie zwierzęta zostały nakarmione lista obowiązków zmniejszyła się do zrobienia kolacji dla pani domu. Kiedy zje Alice? Nie obchodziło to nikogo nie mogła jeść nic prócz tego co dostawała raz na tydzień, zazwyczaj był to chleb z wodą.
Od czasu do czasu podkradała jedzenie od zwierząt, które, swoją drogą były taktowane lepiej od niej samej.

ALICE

Drastycznie tracę na wadze, wiem, że jeśli nie zacznę działać umrę. Kiedy tylko mogę zakradam się do stajni by coś zjeść. Coraz częściej myślę nad ucieczką z tego piekła na ziemi, a wszystko zaczęło się od czasu kiedy miałam sześć lat wtedy to mój ojciec zabił moją siostrę i jej brata bliźniaka. Niedługo po tym uciekł i zostawił mnie z matką alkoholiczką. Stałam się domowa służbą. Moje życie w jednej chwili się zawaliło. Zostało przysłonięte chmurami jak słońce w burzowy dzień ,a ja wiedziałam że zaczęłam walkę o przetrwanie. Z każdym dniem obłoki nad moją głową robiły się coraz ciemniejsze, aż w końcu nie wytrzymały, albo nie wytrzymałam ja, ale to teraz nie ma znaczenia, burza wisi na włosku jest niedaleko, muszę walczyć, nie chcę się poddawać.

.O��Vh�?���