#AskOneDirection

Hoofdstuk 71 - Is oke, we'll text

Lilly's POV

Als ik wakker word merk ik dat ik niet fijn lig. Ik lig op Liam, wow. Ik rol voorzichtig van hem af en ga naast hem liggen.

“Goodmorning babe”

Ik draai me naar hem om en zie dat hij een plukje van mijn haar vast heeft.

“It’s great to hear you say that, instead off a text” hij geeft me een kus op mijn neus “Have you been awake long?” vraag ik. 

“I’m awake since eight. It’s now ten”

“You are already awake for two hours! Woke me, I could go off of you”

“No, I like to watch you sleep. You’re so cute and innocent”

Ik lach zacht. Het is best een vreemd idee om te bedenken dat Liam gewoon twee uur naar me heeft staan kijken en ik gewoon niks door had…

“Are you feeling better?”

Voel ik me beter? Ik ben minder misselijk. Maar ik heb nog steeds dat zware gevoel in mijn maag.

“Yeah”

“Great” hij geeft me een kus op mijn wang “What are we gonne do today?”

“Can you stay the whole day? The girls come back at five, can you stay till than?”

“Yeah, I’m free the next coming days”

“That’s great! So, what are we gonne do?”

“I want to show you something today”

Hij wil me wat laten zien? Wat? Hij maakt het wel spannend… Voordat ik iets kan vragen gaat Liam verder.

“But first are we gonne eat something”

“No”

“Yes babe”

Hij gaat op me liggen met zijn knieën aan beide kanten van mijn heupen en kust mijn voorhoofd nog een keer.

“Babe, yester you ate pretty much, for you and you didn’t became very ill. Let’s have breakfast together”

“Liam, I never eat in the morning, I never did. I will eat the whole day whatever you want, but after twelve o’clock”

“Come on, let’s have breakfast” negeert hij wat ik heb gezegd.

Ik wil geen ruzie dus ik stap uit bed.

“Go away so I can change”

“I really love to see you only wearing a bra”

Nadat hij dat heeft gezegd pakt hij zijn shirt en loopt weg. Snel kam ik mijn haar. Het is buiten super warm, maar ik wil geen korte broek aan doen. Ik moet er een beetje normaal uitzien bij Liam. Ik kleed me om in mijn legerbroek en een wit shirt, dezelfde kleren die ik aan had toen we met de andere gingen wikelen. Dat liep helemaal verkeerd af, dankzij Louis. Ik loop de kamer uit, naar de badkamer en poets daar mijn tanden. Als ik de keuken in loop zie ik Liam al bezig.

“Here” hij geeft me een bord met een in stukjes gesneden boterham met kaas.

“No thank you” zeg ik beleefd.

“Come, we’ll share”

We lopen samen naar de woonkamer en gaan op de bank zitten. Mijn rug tegen de armleuning en mijn benen op Liam’s schoot. Hij geeft me een stuk van het brood.

“C’mon girl, eat it” zegt hij aanmoedigend.

Ik ben echt heel misselijk nu, echt heel erg. Dit is dus wat ik heb als ik ’s ochtends eet, sowieso als ik eet. Ik word opeens heel misselijk. Liam duwt de hand waar ik het brood in vast houd naar mijn mond.