#AskOneDirection

Hoofdstuk 39 - Fuck off

Liam's POV

Ik heb het echt verpest met Lilly! Ik haat mezelf nu. Ik loop door de gang naar mijn kamer. Zayn loopt zijn kamer uit en kijkt me vragend aan. Ik schudt boos 'nee' en loop mijn kamer in, hij doet hetzelfde. Godverdomme. Ik schop tegen de muur aan. Oke, dat deed pijn. Maar ik haat mezelf en verdien die pijn. Boos ga ik op mijn bed liggen. Boeien dat ik mijn kleren nog aan heb. Godverdomme, ik haat mezelf echt. Ik heb mijn fucking kans bij Lilly verpest. Ze gaat me nooit meer vertrouwen, zou ik ook niet doen. Waarom heb ik het tegen Niall gezegd! Het is mijn eigen fucking schuld. Ik haat mezelf echt zo idioot veel nu.

"Aaaaaaaah!" schreeuw ik in mijn kussen.

Hoe the fack kan ik het goed maken met haar. Ik moet iets bedenken. Ik... ik... ik hou van haar. Ik weet het zeker. Maar hoe moet ik het goed maken? Hoe kan ze me ooit weer vertrouwen.

Liam, dit is je eigen fucking schuld, je moet iets bedenken om haar weer terug te krijgen. Ze is het beste dat je ooit is overkomen en je mag haar niet kwijtraken!

***

Oke, het is nu 07.00 uur. Ik heb de hele nacht niet geslapen. Ik kan nu wel naar beneden. Ik weet niet, ik haat mezelf. Ik loop naar beneden, ik negeer het feit dat ik in de zelfde kleren loop waarmee ik heb 'geslapen'.

Ik loop de woonkamer in, er is niemand want het is zeven uur 's ochtends. Ik zet de tv aan. Er is niks op, ik let eigelijk niet echt op. Ik ben gewoon zo'n fucking eikel. Pfff. Ik moet iets bedenken om haar weer terug te krijgen. Ik mag mijn meisje niet kwijtraken.

***

Oke, het is nu acht uur en er is nog niemand wakker. Ik weet echt niets wat ik kan doen voor Lilly. Ik doe wat ik altijd doe als ik na moet denken. Ik ga joggen. Gewoon rennen in het bos en nergens aan denken. Ik loop naar boven en kleed me om. Ik sta op de gang. Ik kan naar links gaan, naar de trap, maar ik loop naar rechts, naar Lilly's kamer. Voor haar deur blijf ik staan. Mijn hand pakt de deurklink vast. Voordat ik hem omdraai bedenk ik me en loop ik snel naar beneden.

Waarom deed ik dat? Wat bezielde me? Wat bezielde me toen ik Lilly's geheim tegen Niall vertelde? Ik had het godverdomme beloofd. Oke, laat het nou maar zitten en ga weg.

Niall's POV

Ik, Louis en Harry zitten beneden. Het is negen uur. We zijn aan het praten over Lilly en Liam.

"So did you heart the screaming from Lilly yesterday?" vraagt Harry.

"Yeah and it was not the good type of screaming" wauw Louis...

"They had like a huge fight" zeg ik. "And I know about what"

Louis en Harry kijken me meteen aan.

"Say it!"

"I don't know. The fight is because Liam told this kind of secret from Lil to me. So I don't know if I'm allowed to say it to you" zeg ik een beetje pijnlijk.

"What kind of secret? Like, I don't know, her mom died or something or she cuts herself? What kind?" vraagt Harry.

"More like the cutting thing" zeg ik zacht.

Harry's mond valt iets open en Louis zegt zacht 'oh'. Ik heb Lilly's geheim niet vertelt, dus ze kan niet boos op me zijn? Oh kom op, ik zou net zo boos zijn op wie dan ook als die een geheim door zou vertellen.

"But she don't 'cut' anymore?" vraagt Harry zacht.

"She didn't cut, but what she did, she don't do that anymore" wat een mooie zin...

Lilly's POV

What?! Niall ook al. Kan je hier niemand vertrouwen? Ik stond op dezelfde plek als toen ik naar Liam luisterde. Ik kan niet geloven dat Niall het ook heeft gezegd. Ik loop snel weer naar boven. Ik kan het niet geloven, Niall, mijn 'broertje', hoe kon hij? Ik wil niet meer hier zijn. Het is gewoon vreemd. Ik woon bij facking One Direction in huis! Waarom eigenlijk? Na mijn examens zoek ik wel uit wat ik ga doen. Maar ik kom niet meer terug naar Engeland. Ik bel Marcel Stone af, het was toch tijdverspilling. Het is gewoon vreemd, ik... nouja, pfff. Ik loop door de gang, op dat moment gaat Liam's kamer deur open. Hij komt zijn kamer uitlopen. Het lijkt wel alsof hij rode ogen heeft, maar dat heb ik vast verkeerd gezien.