Öğretmenim Bana Aşık

38.bölüm Ev

Ey Okuyucum!
Aşağıda ki not kısmını okuyun! Önemlidir🔐

Şimdi sırada son ve en zorlu görev vardı.

Eve gitmek...

Bunu nasıl yapacağım hakkımda hiçbir fikrim yoktu.Bilet alıp İstanbula dönsem bilet param bile yok!İnsanlardan da para dilenemem! Bunu aklınıza bile getirmeyin!

Annemi veya babamı arasam ne diyeceğimi bilmiyorum beni Damla ile tatilde sanıyorlar.Ah neden yalan söyledim ki? Gerçeği söylersem hiç olmazsa izin vermezlerdi ve ben şu an bu durumda olmazdım!

Ben gerçekten bunların hepsini hatta fazlasını bile hak ettim.

Acaba Damlayı mı arasam? Ama hem telefonum yok! hemde Damlanın telefon numarasını bilmiyorum.

Ahhh gerçekten bunlar filmde bile olmuyor! Neden benim başıma geliyor?
Benim ne suçum vardı? Tek yaptığım hata asla ve asla sevemeyeceğim birinden hoşlandığım için mi tüm bunlar benim başıma geliyor?

Hadi ama gerçekten kötü bir filmdeyim!

Bu tür filmlerin sonunda genellikle kaybolan kız evinin yolunu bulur bakalım ben bulacak mıyım?

Karşımda duran yaşlı amcaya teşekkür ve dua edip yanından ayrıldım.Bilin bakalım nereye gidiyorum?

Tabikide beni taciz eden kişinin yanına yani UĞUR'un yanına...

Her ne kadar ayaklarım geri adım atsada beynime ayak uydurup gemiye doğru ilerlemeye başladım.

Neden böyle bir şey yaptığımı soracaksınız hatta küfür edeceksiniz ama buradan başka gidebilecek başka bir yerim yok!

Ama asıl sorun bu değil tabi ki! Bizim de kendimize göre planlarımız var herhalde ama bunu sizinle paylaşmayacağım çünkü kendimden başka kimseye güvenmiyorum! Size bile...

Geminin yanına yaklaşınca içimde oluşan korku büyümeye hatta filizlenmeye başladı ve bu durum beni tedirgin etmeye başladı.Nedeni belli değil mi?

Yakalanma korkusu...

Daha düne kadar buraya sevinçle gelirken şimdi ise korkuyla geliyorum bu saçma mı?Bunu size bırakıyorum eminim benimle aynı fikirdesinizdir.

Gemiye yaklaşınca bir hırsız gibi hareket etmeye başladım.Şu an biri beni dışarıda görse kesin hırsız damgası yerdim.Hem bu kıyafetlerle hemde hırsız yürüyüşüyle...(nasıl bir yürüme hiçbir fikrim yok!)

Geminin yanına gelince sessiz adımlarla geminin içine doğru atladım.Uğurun veya başka birisinin beni göremeyeceği bir şekilde sakladım.Şu an cidden film gibiydim.

Uğurun beni götürdüğü o odanın önüne gelince durdum.Bir an bana dün yaptıkları aklıma gelince istemsizce gözümden yaşlar akmaya başladı.

Hızlıca göz yaşlarımı silip kendimi toparladım şu an ki yapacağım hata Uğurun beni fark etmesini sağlayacaktı ve ben bunu isteyecek en son kişiydim.
Beni fark etmemesi lazımdı.Bu yüzden kendime gelip tekrardan eski hırsız halime büründüm.

Yavaş ama temkinli adımlarla kapının ucundan bakmaya başladım.Yatağı pek seçemesem de az bir bölüm belli oluyordu.

Kafamı kaldırıp içeri girecekken içerden gelen ses ile durmak zorunda kaldım.

"Selin"