Το επόμενο μεσημέρι, όταν ο Τέιλορ μπήκε στο σπίτι, τα ρούχα του ήταν γεμάτα από χιόνι και φαινόταν να έχει τα νεύρα του. Στα χέρια του κρατούσε ένα τσαλακωμένο και ελαφρώς βρεγμένο χαρτί, που άφησε ενοχλημένα πάνω στο τραπέζι της κουζίνας.
«Δεν φαντάζεσαι τι πανικός επικρατούσε στην κεντρική διοίκηση», είπε κουρασμένα στην Κλέρι και κάθισε σε μία καρέκλα. Η Κλέρι, που μέχρι εκείνη τη στιγμή σφουγγάριζε το πάτωμα της κουζίνας, σήκωσε το βλέμμα της και τον κοίταξε απορημένα. Στηρίχτηκε στο κοντάρι της σφουγγαρίστρας, προσέχοντας να μην ρίξει τον κουβά με το απορρυπαντικό μισό μέτρο δίπλα της και έγειρε το κεφάλι της στα πλάγια, περιμένοντας να ακούσει.
«Έφτασα εκεί στις δέκα το πρωί, όπως μας είχε πει η Τζοάννα για να δηλώσουμε που θα φιλοξενηθούμε, και γινόταν τέτοιος χαμός που δεν υπήρχε περίπτωση να βγάζαμε όλοι άκρη. Ευτυχώς βρήκα την Μάγια, τον Κιου, την Ζόι, τον Σον και τους υπόλοιπους και καταφέραμε τουλάχιστον να συνεννοηθούμε μεταξύ μας. Ορίστε», της είπε και ξεδίπλωσε το χαρτί, «θα φιλοξενηθούμε οι δύο μας, μαζί με την Μάγια και την Λόρεν, τον Σον και τον Κάμερον στο σπίτι ενός παλιού φίλου μου. Τον λένε Λόγκαν Τσενγκ, είναι είκοσι ενός και ζει μαζί με την κοπέλα του, την Αλέξια. Το πώς τον γνώρισα είναι πολύ μεγάλη ιστορία», συνέχισε ο Τέιλορ και χαμογέλασε.
«Θα γίνω ενοχλητική αν ρωτήσω πως τον γνώρισες;», είπε η Κλέρι και συνέχισε το σφουγγάρισμα.
«Όταν ήμουν δέκα, είχα πάει με την οικογένεια μου στο Σιάτλ για να περάσουμε τις καλοκαιρινές διακοπές στο σπίτι των θείων μου, όπου έμενε και ο μοναδικός ξάδελφος μου από την μεριά του πατέρα μου, ο Κόνορ Χέντερσον. Είναι λίγο μεγαλύτερος μου αλλά περνούσαμε καλά μαζί. Εκεί, στη γειτονιά του, ο Κόνορ φυσικά είχε τις παρέες του. Ένας από τους καλύτερούς του φίλους, λοιπόν, ήταν ο Λόγκαν. Εκείνο το καλοκαίρι, ο Κόνορ και ο Λόγκαν ήταν δεκατέσσερα. Όπως κατάλαβες, ένα χρόνο αργότερα ο Λόγκαν βρήκε τον λυκάνθρωπο κάτω από το σπίτι του, ενώ ο Κόνορ όχι. Αποχωρίστηκαν τότε αλλά ο Λόγκαν τον βλέπει κάθε χρόνο, όταν παίρνει άδεια για να επιστρέψει στην οικογένειά του. Συνεχίζουν να είναι καλοί φίλοι».
«Είδες πως τα φέρνει η τύχη μερικές φορές;», σχολίασε η Κλέρι, «και πως έγινε η διαδικασία; Ξέρω 'γω, τον είδες και τον διάλεξες;».
«Κάπως έτσι. Μπήκαμε μέσα σε ένα γραφείο όλοι μαζί και χωριστήκαμε σε ομάδες ανάλογα με το πώς θέλαμε να φιλοξενηθούμε. Έτσι, απλώς μας έδωσαν μία λίστα με άτομα κοντά στην ηλικία μας από το Γκρέιφορτ που είχαν δηλώσει ότι μπορούσαν να φιλοξενήσουν έξι άτομα και το όνομα του Λόγκαν ήταν εκεί. Συμφωνήσαμε όλοι ότι θα μείνουμε στο σπίτι του και να 'μαστε», πρόσθεσε ο Τέιλορ και βούλιαξε στην καρέκλα του.
YOU ARE READING
Γκρέιφορτ
Fantasy[Βιβλίο 2] Όταν η Κλέρι συνέρχεται από τον τραυματισμό της, επιστρέφει στην καθημερινότητά μόνο και μόνο για να βρει μία κοινωνία που ζει υπό τον φόβο μίας επίθεσης. Η κατάσταση στο Φόξποντ επιδεινώνεται, λυκάνθρωποι πεθαίνουν, παιδιά χάνουν τις οικ...