Justice◾pjm+jjk

0.3

Taehyung gözlerini duvara saplanan bıçaktan alamıyordu. Jimin de aynı şekilde. Onlarca metre öteden bile özel bir koleksiyona ait olduğu oldukça belliydi.

**********

Taehyung korkulu gözlerini onu bu kabustan çekip çıkarması için Jimin'e yöneltti. Jimin ise gözlerini bıçaktan çekip geldiği yön olarak tahmin ettiği tarafa döndü. Uzun boylu birisinin iki elinde birden özel yapım bıçakları çevirip üzerilerine gelmeden önce bir fırsat kollamayı ummuştu ve umduğunu da bulmuştu. Uzun boylu harekete geçmeden önce Jimin ışık hızında Taehyung'a döndü ve bağırdı.

"Koş Tae koş!" Taehyung ise olduğu yerde kıpırdamadan hatta ve hatta göz bile kırpmadan duruyordu. Adeta vücudundaki bütün uzuvların hakimiyetini kaybetmişti. Jimin Taehyung'un hareket etmediğini gördüğünde ayvayı yediklerini anlamıştı. Son bir umutla Taehyung'un kolunu kapmak için atılması ile elinin geri savrulması bir oldu ve kendisi de tökezleyerek yere yapışmaktan kıl payı ile kurtuldu. Sinirle elinin savrulmasından sorumlu olan çocuğa döndü. İleriye bir adım atması ile yüzüne bir yumruk yemesi aynı anda gerçekleşti. Darbe o kadar ağır gelmişti ki kendisini yerde bulmuştu kısa çocuk. Sinirle başını darbenin sahibine çevirdi. Ağzındaki metalik tadını gidermek adına tükürdü.

"Gerçekten sizi görmediğimizi mi sandınız?" Kaba bir ses tonu ile konuştu çocuk. Hatırladığı kadarıyla ismi Seokjin'di.

"Yoksa buna mı inanmak istediniz?" yarım ağız sırıtarak söylemişti.

"Komik çocuklarsınız. Sizden hoşlandım." Aynı ses tonu ve aynı muziplik ile söylemişti bunu.
Jimin yerden destek alarak ayağa kalktı ve ilk önce Taehyung'a ardından etrafına göz gezdirdi. Taehyung gri saçlı bir çocuk, ki hatırladığı kadarıyla ismi Yoongi'ydi, tarafından tutuluyordu fakat buradan bakılınca Yoongi sanki Taehyung'un ayakta durmasına yardım ediyor gibi görünüyordu. Arkadaşının yüzü bembeyaz kesilmişti. Jimin kendi başına gelecekleri pek fala umursamıyordu, buradaki asıl konu Taehyung'a ne olacağıydı. Taehyung'u buraya getirme fikrini düşünmesini sağlayan bütün beyin hücrelerine lanet etti o an. Taehyung dolu gözleri ile Jimin'e bakıyordu. Jimin gözlerini Taehyung'dan Seokjin'e çevirdi.

"Sorun çıksın istemiyorum." Ardından gözleri ile Taehyung'u işaret ederek ;

"Onu bırak. Bana ne olacağı açıkçası pekte sikimde değil ama eğer ona herhangi bir şey yapmaya kalkışırsan emin ol ki yukarıdakinin yardımına ihtiyacın olacak." Gökyüzüne bir bakış atarak bunları dile getirdi.
Seokjin ve Yoongi ilk önce birbirlerine baktılar sonra ise karşılarındaki kısa boylu çocuğa. Aynı anda gülmeye başladılar.İlk defa Yoongi konuşmaya başladı.

"Keşke çenende boyun ile doğru orantılı olsaydı. Bu şekilde hiç konuşmayıp hem kendin yorulmazdın hem bizi yormazdın." Taehyung, Yoongi'nin konuşurken hareket eden göğsü sayesinde sabit durmakta zorlanıyordu. Her şeyden önce arkasında bir sertlik hissetmesi de işine pek yardımcı olmuyordu. Jimin sakin kalmaya özen göstererek donuk gözlerle

"İstediğin para mı? Bunu sana verebilirim. Sadece miktarını ve banka hesabını söylemen yeterli. İşleri çıkılmayacak hale sokmaya gerek yok öyle değil mi?" dişlerini hafif sıkarak konuştu. Seokjin histerik bir kahkaha attı.

"Sen bu işi para ödeyerek kurtulabilecek kadar kolay mı sanıyorsun lan?" sonlara doğru sesi sertleşmişti. Taehyung istemeden titredi. Yoongi gülerek

"A a Jin, çok ayıp. Küçük kuşu korkutuyorsun. Baksana tir tir titriyor." Çocuğunu azarlayan anne ses tonu ile konuşmaya başlayan gencin sesi sonlara doğru sözde acıma başlığı altında bir ses tonuna bürünmüştü. Jimin iğrenir bir surat ile konuşmaya başladı.