Bölüm 24: Geçmişin İzleri

4.3K 526 128
                                    

Keyifli okumalar.

Multimedia Güneş ve Savaş.

Tatilimizin dört gününü geride bırakmıştık ve harikulade geçirdiğimizi söyleyemezdim. Elif sürekli kusuyordu, durmadan başı dönüyor, ayakta durmakta zorlanıyordu fakat buna rağmen doktora gitmek istemiyordu. Korktuğu bir şey vardı ve ben bunun hamilelik olmasından endişeleniyordum.

Eğer böyleyse durum gerçekten vahimdi. Elif'in ailesi fazlasıyla tutucuydu ve böyle bir durumda Elifle Eren'i ayırmak için ellerinden gelenin fazlasını yapacaklarına emindim.

Oğuz'un attığı bütün mesajları Savaş'a okutmuştum. Benim attığım mesajı görünce gülümsemiş ve "İşte benim sevgilim!" diyerek beni öpmüştü.

Hayatımda aldığım en güzel tebrikti.

Ceyda'yı en son Oğuz'a her şeyi anlattığım gün görmüştüm. Galiba sonrasında Oğuz onu aradığı ve her şeyi öğrendiği için geri dönmek zorunda kalmıştı.

"Aman," dedim içimden. "Bana ne?"

Oturduğum armut koltuğa iyice sırtımı dayadım ve Savaş'ı izlemeye başladım. Canlı müzik dinlemek için cafe-bar tarzı bir yere gelmiştik ve bu sefer Savaş'ta içiyordu. Herkes içiyordu. Büyük ihtimalle arabayı ben kullanacaktım, tabii bu kadar alkol kokusunun içinde bayılmazsam.

Sahnedeki grubun solisti "Bu şarkı Güneş Hanım'a gidiyor," dediğinde şaşkınlıkla ona baktım. Masadaki kimse hiçbir şey anlamamıştı çünkü etraftaki sesleri ayırt edemeyecek kadar sarhoşlardı. "Güneş Soral'a!"

Rahat bir nefes aldıktan sonra hangi şarkıyı söyleyeceğini beklemeye başladım. Özgün - Şimdi Burada Olsan çalıyordu. Kahretsin! Oğuzla bizim şarkımız, kızla isim benzerliğimiz...

Tüm bunlar canımı sıkmıştı.

Solist güzel sesiyle şarkıyı söylemeye başladığında arkama bu sefer daha iyi yaslandım ve gözlerimi kapadım.

Hepsi sadece lanet birer benzerlikti.

Hepsi geçmişte kalmış anılardı.

Hepsi çöptü.

"Kaç ay oldu ne haber var ne de selam,

Yani o kadar mı el olduk?

Nasıl savrulduk böyle?

Gelişin gibi gidişinde görkemli,

Oldu yani, gözde sel olduk, işte öyle.

Gel sen unut, hadi.

Öyle bir gücün varsa.

Keşke her şey söylendiği gibi kolay olsa..."

Derin bir nefes aldım.

Hepsi anı, diye hatırlatıyordum kendi kendime. Hepsi birer çöp. Hepsi çöp!

Solist söylemeye devam ettiğinde gözlerimi sıkıca yumdum.

Kusursuz HatalarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin