Teach me how to Mafia

28

I felt a sting coming from my left arm and I noticed the heaviness in my eyes. It was as if dictating me not to open it and get back to sleep but my guilty mind wants to wake up because my ass is stubborn.

Nakasisilaw na liwanag ang sumalubong sa akin. It took me quite a while to adjust my sight and then I saw a man sleeping in the couch not far from my bed.

The room is white and I don't remember how I got in here. A tube was connected to the back part of my arm, I think this called an IV.

"Where am I?" A woman in white uniform approached me and stopped me from sitting up.

"Nasa hospital po kayo. Wag po muna kayong tumayo. Baka mapwersa po ang katawan niyo. Grabeng fatigue po ang inabot niyo e." malumanay niyang sabi habang pinahihiga ako muli.

Nang paalis na siya ay hinablot ko ang braso niya dahilan upang mapatingin ito sa akin.

Ramdam ko ang pag kirot ng braso ko. Hindi ko akalain na ganoon kasakit ang magiging bunga ng munting pagkilos ko.

"May kailangan pa po ba kayo?" tanong niya.

"Where are my friends?" I asked.

"Mag isa lang po kayong dinala dito noong isang araw ma'am. May tumama pong bala sa hita niyo ng napalapit po kayo sa gulong nangyare sa Southern Blevins kaya kayo dinala agad dito." Sabi niya. So it has been two days.

Binitawan ko ang braso niya at nagpatuloy siya sa pag alis.

I guess this is a general hospital since the mafia conceal the operation at mukhang walang alam yung nurse. But why bring me in a hospital? Have they gone stupid or something?

"You're awake." Napatingin ako sa couch sa gilid ng kama ko at bumungad sa akin ang mukha ng tiyuhin ko.

"Jilad." Tangi kong nasambit. Tinulungan niya akong makaupo mula sa pagkakahiga ko.

"How are you feeling?" tanong niya.

"I guess I'm fine, medyo makirot lang yung hita ko." Sagot ko sa tanong niya. Ngingiti sana ako sa kanya ngunit tila nilamon ako ng kalungkutan ng ipaalala ng malulungkot niyang mata ang mga nangyare.

Kung paanong namatay si Mang Richard sa harap ko mismo.

Napayuko ako at pinipigilan ang mga nagbabadya kong luha. Pilit sinasabi sa sarili ko na namatay siya ng marangal, but how the heck would I believe that if I know that his death would someday just mean nothing? He died for the mafia, the mafia let him die.

"I'll ask them to discharge you sooner. You are being summoned at the house of the Zaccardis." Napaangat ang nakayuko kong ulo dahil sa gulat.

"Am I hearing things? Pakiulit nga." Sabi ko kay Jilad at pinitik niya ang noo ko.

"You are being summoned by the 69th boss." Ulit niya ng dahan dahan at may diin sa bawat salita.

What does he mean summon? No way. The 69th wants to see me?

Bumilis ang tibok ng puso ko na tila kagagaling ko lang sa karera kahit nakaupo lang naman ako.

"After you fully recover, you'll be seeing the 69th boss." Turan ni JIlad

"I guess there's no time to grieve for a dead friend." Mahina kong sambit na binakasan ng lungkot. Lumapit sa akin si Jilad at pinitik ang noo ko.

"You have to be brave. The reports about the operation will be sent to your room once you're healed. Focus on healing. You will be facing the family, real soon. Be prepared." Seryoso niyang saad. Mukhang wala naman akong choice e. I told myself that I am ready for the job.