Jilad sat up from the sofa and told everyone to take their rest. I disagreed, dahil hindi pa nila kami nabibigyan ng information tungkol sa nangyari sa school at sa hospital but he insisted.
He used that deadly glare he's got with me again at wala akong laban kaya naman wala akong ibang nagawa kundi ang sundin ang gusto niya.
I sat on my bed and suddenly felt my legs uncomfortably numb. Even my arms are starting to feel the same. Hindi ako mapakali sa nararamdaman ng katawan ko.
Parang nangangalay ang buo kong katawan at hindi ko ito gusto. I ended up calling Ares and asked if she can give me painkillers, or something that could help pero imbis na gawin iyon ay hinilot niya ang mga binti ko.
Hindi ko na namalayan ang pagtulog ko dahil sa ginawa niyang iyon, hindi ko na rin maramdaman ang pangangalay ng mga binti ko. I felt relaxed.
I heard loud footsteps from outside my door and I'm guessing that wake me up. It's 2.30 in the morning and my house is already noisy. Hinawakan ko ang mga binti ko at hindi ko na maramdaman ang ngalay kagaya kagabi.
Ares is really a lifesaver.
Agad akong tumayo, naligo, nagbihis at bumaba para mag almusal. Nandon na ang mga kaibigan ko at sina Zoran, nandon din si Mang Richard na may hawak na papel sa kaliwang kamay niya habang isang mug ng umuusok na kape naman sa kanan.
Everyone seems even busier than they are yesterday.
"Everyone alright?" I asked drifting their attention to me.
"Not so good." Panimula ng tiyuhin na tumayo sa kinauupuan niya para ibigay sa akin ang papel na hawak niya.
"Read this." Saad nito kaya naman agad kong kinuha iyon.
Hindi ko maintindihan ang simulang parte ng mga nakasulat doon ngunit ng makita ko ang isang chart sa ilalim ay halos mapunit ang papel mula sa pagkakahawak ko.
"Are they really pushing their luck?" I angrily asked. The chart said that the casualty count for the bombing yesterday was almost 68. 17 people were killed and 51 were injured.
But another bombing has occurred over an hour ago anf the casualty increased to 116 people killing rescuers too.
"Sigurado ba kayong Barone ang may gawa nito?" nanggigigil kong tanong.
Sumagot si Zoran ng 'Oo' kaya naman hindi ko na napigilan ang sarili ko.
"What are your initial plans to apprehend those scums?" napaangat ng ulo sa aking ang halos lahat ng tao sa bahay. Hindi ko alam kung bakit ngunit sa ngayon ay mas importante sa akin ang manigyan ako ng sagot.
Tumayo ang apat kong alagad at pumwesto sa harap ko. Nakaluhod ang mga ito at tila nagbibigay respeto.
"We're ready to serve you, boss." Sabay sabay pa nilang sabi.
Ngumiti ako at tinignan sina Zoran, hinihintay ko ang sagot nila. Alam ko na hawak nila ang control sa mga tao ng Mafia na nakadestino sa village.
"All our men are ready for battle, milady. The 69th boss has given his permission to your council to lead the operation. It would be your choice whether or not you take the command or leave it to us." Pormal na turan ni Zoran sa harap ko.
"I wanna hear out the plans. Modifications will be made depending on my understanding, would that be fine?" I asked them and they chorally replied a yes.
After hearing their plan, I decided to leave the control to their hands. Although I am the successor of the family, they are still more knowledgeable than I am.

BINABASA MO ANG
Teach me how to Mafia
AcciónThere will always be a lesson that will completely change our lives, the lesson I had happened to wreck havoc in my life and everyone involved.