Teach me how to Mafia

22

Everyone in the room was startled but as soon as they heard that he was the 69th's Knight, a guardian, they all bow down and gave respect.

Even Jilad bow his head.

I remained standing together with Zoran and Ares. I looked at him and can't believe that the Mang Richard I know was actually Mr. Fraser, and a Guardian of the current boss.

"Did you know this Jilad?" I asked Jilad who just stood up from bowing.

"No. Wala akong alam. I didn't even know Mr. Fraser was a Guardian." Sagot niya sa akin.

"Please relax, everybody. Magsi-upo kayo." Sabi niya kaya naman yun ang ginawa nila. May lumapit sa akin para linisin ang kapeng natapon at kunin ang cup sa sahig.

Mang Richard went to Zoran and Ares who were standing near the kitchen's doorway.

"So you were alive." Zoran started.

"Sinong nagplano nito?" Ares asked. Tahimik lang kaming hindi kasali sa usapan nila. Pero rinig na rinig namin ang mga sinasabi nila.

"Lucio thought of all this. Siya ang sisihin niyo." Sagot ni Mang Richard at tumawa. Pinalo siya ng malakas ni Zoran sa bandang balikat kaya napaaray ito.

"Gago ka. We really thought you were dead." Saad ni Zoran saka tumawa sila.

"You even had you hair color changed." Saad naman ni Ares.

They talk so casually it seems to me that they were friends.

He turned his head to me and smiled. That comforting smile he always has. Lumakad siya papunta sa akin at hinawakan ang ulo ko.

"Were you worried, young boss?" tanong niya sa akin. Biglang bumigat ang dibdib ko na parang may pumipigil sa akin na huminga.

Tumango ako sa kanya bilang sagot. Naalala ko ang nakakaawa niyang itsura kahapon. Kung paano halos hindi siya makagalaw dahil sa mga gangster. At kung paanong halos lamunin ako ng galit at gustuhing makaganti.

"I'm sorry, Priam." Hingi niya ng paumanhin at bigla nalang parang gripong bumuhos ang mga luha ko. Hindi ko alam kung bakit ako umiiyak pero ang saya saya ko na makita siyang maayos.

Pero naiinis pa din ako kasi nag alala ako sa kanya. Halos magwala na nga ako sa galit kahapon e.

"Bakit hindi ka lumaban dun sa mga gangsters? Kung guardian ka naman pala, bakit hinayaan mo na bugbugin ka nila?! Bwisit kang matanda ka!" Sabi ko dito saka sinuntok siya sa balikat.

Tumawa siya sa sinabi ko at pinitik ang noo ko.

"YA!!" napatigil ako sa pag iyak dahil sa sakit. Pota. Masakit talaga.

"Stop crying. I'm fine. Isa pa, hindi ko ugaling pumatol sa mga bata." Pagdadahilan niya. Pinunasan ko ang mga luha ko at tumingin ng masama sa kanya.

"Eh bakit hindi mo sinabi sa akin na Mafioso ka pala?! Sino pa ba sa mga malapit sa akin ang nasa Mafia na hindi ko alam ah?!" Galit galitan kong tanong. Nakatanggap na naman ako ng pitik sa noo mula kay Mang Richard. "YA!!!"

"Shouldn't you worry more about the Barone first?" sabi nito sa akin kaya naalala ko na naman ang school. Aish.

"Yeah, the school was bombed at wala pa akong balita kung ano nang nangyayari doon." Saad ko.

"I released an order to eliminate every single Barone that causes threat to the 70th boss. My men are doing the job." Deklara ni Mang Richard sa amin.

"We have to talk about whether to settle with the Barones or do all we have to do to annihilate their force." Saad ni Zoran.

Parang nahilo ako sa pinag uusapan nila, masakit sa ulo.