Hated || Larry Stylinson

24

'Zwanger?' vraag ik lachend. 'Nu even serieus.'

'Ik ben serieus.' zegt Harry zacht.

'Is er geestelijks iets mis met je? Laat die papieren eens zien.' Met trillende handen geeft Harry het papiertje aan me en ik lees het door.

"Uit onderzoek blijkt dat de heer Harry Styles een baarmoeder heeft geërfd en op dit moment zwanger is."

Mijn mond valt open. 'What the fuck? Hoe?'

'Ik heb je toch verteld dat ik eerder een tweelingzusje had? Nou, daarvan heb ik dus een baarmoeder geërfd.'

'Maar hoezo kom je daar nu pas achter? Dat weet je dan toch wel?'

Hij haalt zijn schouders op. 'Blijkbaar niet.' zegt hij zacht.

Ik zucht en haal mijn handen door mijn haar. We krijgen een kind, dat is niet zomaar iets.

'Ben je boos?' vraagt Harry zacht. Ik kijk hem verbaasd aan.

'Hoezo zou ik boos moeten zijn?'

'Weet ik niet. Misschien omdat je niet verwachtte dat we een kind konden krijgen?'

Ik zucht. 'Ik ben niet boos. Het is alleen een beetje.. Het is nieuw.'

'Ja, voor mij ook.'

We zitten daar even in stilte.

'Z-zullen we naar huis gaan?' vraagt Harry dan. Ik knik en we lopen naar buiten, om vervolgens naar huis te rijden.

**

Tijdsprong 9 maanden [ik skip het stukje van de bevalling want anders verpest ik dat]

'Meneer Tomlinson? U mag binnenkomen.'

Gespannen loop ik achter de dokter aan naar binnen en tref daar een slapende Harry met een kindje op zijn borst.

Het kindje heeft kleine armpjes en kleine vingertjes die hij of zij in een vuistje heeft geklemd.

'Is het een jongen of een meisje?' vraagt ik zacht.

'Een meisje.' Ik knik en loop wat dichterbij.

'Mag ik haar vasthouden?'

De dokter knikt en pakt het meisje op, om het in mijn armen te leggen. Zodra ik de stralende groene ogen van de kleine baby in mijn armen zie, besef ik pas echt dat we een kind hebben.

Ze is van ons samen, en we mogen haar samen opvoeden en zien opgroeien.

Ze is zo klein, en zo prachtig. Ik had nooit verwacht dat ik zoiets breekbaars ooit in mijn armen zou dragen.

Ik had sowieso nooit verwacht dat ik een kind zou krijgen, laat staan van een man. Als iemand me dit een paar jaar geleden verteld had, had ik hem vierkant uitgelachen.

Als ik toen kon lachen.

'Babe,' de krakerige stem van Harry laat me opkijken en glimlachend loop ik naar hem toe.

'Dit is ons meisje.' zeg ik zacht en leg haar voorzichtig bij hem. Hij kijkt naar het meisje wat bij hem ligt en streelt haar wangetje.

'Wil je haar Darcy noemen?' vraagt hij dan. Ik knik. Dat hadden we van te voren al bedacht.

Hij glimlacht en kijkt weer naar het meisje. 'Welkom op de wereld, Darcy.'

-

Mijn pauze voor dit boek is afgelopen, ik heb echt heen inspiratie meer voor dit boek maar ik schrijf wel gewoon en zie wel wat ervan komt. Waarschijnlijk als ik dit boek niet verwijder ga ik het herschrijven zodat het toch nog iets beter zal worden.

Sorry btw dat dit zo kort is, maar ik weet dus nog steeds niet zo goed wat ik moet schrijven.