Hated || Larry Stylinson

26

Pov Louis

'Darcy Tomlinson! Hier komen!' schreeuw ik. We zouden tien minuten geleden al vertrekken maar ze heeft zichzelf verstopt in de badkamer omdat ze niet mee wil. Waarom, weet ik ook niet. 'Als je nu die deur niet open maakt dan maak ik hem zelf open!' Ik probeer mijn stem zo boos mogelijk te laten klinken maar dat is moeilijk bij zo'n lief meisje die bijna nooit wat fout doet.

'Ik kom al.' piept ze. Ik zucht en leun tegen de muur aan. Al snel gaat de deur open en komt Darcy naar buiten gelopen met een betraand gezicht. Oh nee. Ik hurk voor haar neer en trek haar in een knuffel.

'Niet huilen Darc. Ik wilde gewoon dat je een beetje opschoot.' zeg ik zacht en veeg haar tranen weg. Ze verbergt haar gezichtje in mijn nek waardoor er natte plekken in mijn shirt verschijnen. 'Kom je mee?' vraag ik als ik haar terug trek en haar hand neem. Ze knikt, veegt haar laatste tranen weg en loopt achter me aan naar beneden.

'Waar gaan we heen?' vraagt ze zacht.

'We gaan papa Harry verrassen.' zeg ik met een kleine glimlach. Eigenlijk ben ik best wel nerveus, maar ik heb alles tot in de puntjes gepland. Als er nu wat fout gaat, dan weet ik het ook niet meer.

'Oeh een verrassing.' zegt ze blij en klapt in haar handjes. Ik grinnik en loop naar buiten, waar de auto wacht op ons. Harry is samen met de jongens in een gamehal vlakbij het strand.

Ik steek de sleutels in de auto en start hem op. De auto komt in beweging en een beetje haastig rijd ik naar het strand.

Tegen negen uur komen we aan bij het strand en Darcy wil gelijk de zee inrennen.

'Darcy!' roep ik. 'Terugkomen! Je moet eerst je zwembandjes om.' Ze komt terug rennen en ik schuif de bandjes om haar armen. Gelukkig had ik ze van te voren al opgeblazen, anders zou dit allemaal veel te lang duren. 'En denk eraan, je mag niet verder dan die lijn.' waarschuw ik haar. Ze knikt braaf en rent weer terug naar het water.

Ik ga een eindje verderop aan de kant van het strand staan en kijk op mijn horloge. Kwart over negen. Om half tien zouden de jongens deze kant op komen dus dat betekent dat ik nog een kwartier heb om mezelf voor te bereiden.

Ik haal het doosje met de ring uit mijn broekzak en speel er voorzichtig mee. Er kan zoveel mis gaan, maar tegelijkertijd ook weer niks.

Na vijf minuten word het wachten me te lang en begin ik wat heen en weer te lopen. Ik werp een blik op Darcy en zie dat ze gevaarlijk dichtbij het touw is wat in het water ligt.

'Darcy!' schreeuw ik maar ze is te druk bezig om me te horen. Met een zucht loop ik naar het water toe om daar nog een keer haar naam te roepen. Dit keer hoort ze het wel en vragend kijkt ze me aan. 'Niet te dicht bij de lijn! Het is gevaarlijk!' roep ik. Ze knikt en loopt wat verder van de lijn af. Gelukkig zijn er geen andere mensen op het strand want anders had ik me kapot geschaamd voor mijn geschreeuw.

Op dat moment hoor ik in de verte een auto rijden waardoor ik gauw terugren naar mijn plek. In stilte wacht ik af. Er konden twee dingen gebeuren. Of deze avond zou perfect worden, wat ik hoopte, of het zou helemaal in het water vallen en ik zou mezelf nooit vergeven.

Pov Harry

'Laten we naar het strand gaan!' roept Niall enthousiast. De jongens zijn de hele dag al vrolijk, maar ik vind het niks zonder Louis. Hij was ziek, zei hij maar hij zag er niet heel erg ziek uit. Het liefst wilde ik de hele dag met hem knuffelen en hem beter laten voelen. Helaas dachten de jongens daar anders over en vonden dat ik mee moest naar een of andere gamehal. Nadat Louis me wel twintig keer had gezegd dat ik mee moest gaan en dat hij niet zó ziek was dat ik voor hem thuis hoefde te blijven en de jongens me zo ongeveer mee gesleept hebben in de auto, koos ik er toch maar voor om mee te gaan.