Hated || Larry Stylinson

Epiloog

Let op. Dit hoofdstuk bevat dingen en woorden die je kunnen triggeren, als je daar niet tegen kan lees dit dan niet.

Speciaal voor jullie omdat ik een jaar besta

Met tranen in mijn ogen loop ik langs de twee kisten. Een grote voor Harry, en een kleine voor Darcy.

De begrafenis is afgelopen en langzaam gaan alle mensen naar huis.

Ik leg mezelf neer naast het graf van Harry. Aan de andere kant van het graf ligt Darcy en daarnaast is een plekje vrij voor als ik dood ga.

Als ik dood ga.

Zal ik dan bij Harry komen? Zal ik dan weer gelukkig worden?

Zou ik dan hem weer aan kunnen raken, verdwaald kunnen raken in zijn groene ogen?

Ik wil het zo graag weten, zo graag, en er is bijna niks dat me tegen houd.

Behalve de jongens. One Direction. De fans.

De fans waren al kapot van het feit dat Harry er niet meer is. En Darcy.

Als ik nou geen vrienden en fans had, dan was ik direct al bij Harry en Darcy geweest.

Het begint te regenen. Dat past wel bij zo'n dag als deze.

Deze dag is kut, net als het leven. Het leven is kut.

Je word geboren, je leert, leert, werkt, werkt, en je gaat weer dood. Dat is het.

Ik kan net zo goed een beetje eerder dood gaan. Dan zal ik weer gelukkig worden.

Ik sta op. Dat idee staat me wel aan. Gelukkig worden.

Zonder dat ik weet waar heen, begin ik te rennen. Ik herken dit, ik heb het eerder geprobeerd. Maar deze keer weet ik het zeker, het gaat lukken.

Het woord gelukkig staat me wel aan.

Pov Zayn

'Louis! Verdomme! Als je nu die fucking deur van die fucking badkamer niet open doet dan trap ik hem fucking open. Hoe lang zit je daar al?' Als er weer geen antwoord komt, haal ik een mes van beneden en maak het slot open. Ik ben net thuis gekomen en eigenlijk ben ik best wel bang wat ik zal aantreffen. Sinds het ongeluk heeft Louis niks gezegd.

Zodra de deur open is, zie ik Louis zitten tegen de badkuip. En ik zie rood.

Rood van bloed.

Geschrokken loop ik naar hem toe en voel zijn hartslag. Het is weg. Ik til zijn arm op en zie het woord wat hij in zijn pols heeft gekrast.

De laatste letter loopt diep door en dat werd waarschijnlijk zijn dood.

De g van gelukkig.

the end.

Btw neem een kijkje in mijn coverboek :)

Het bedankwoord iets komt later