Neden olmasın?

9.8K 297 9
                                    

Kız ağzı açık bir şekilde bana bakarken hemen kapıyı kapattım ve lavabodaki kabinleri kontrol ettim.

Sadece üçümüz vardık.

Sinirli bir şekilde kızın üzerine yürüdüm ve duvara ittim.

''Kızım bak az önce söylediklerimi herhangi bir yerde duyarsam. Seni mahvederim. Unutma ben artık bir Kimser'im ve emin ol dediğimi yaparım.'' 

Kız şaşkınlıktan ne diyeceğini şaşırmış hızlıca başını aşağı yukarı sallıyordu.

Korku dolu gözlerle onaylıyordu söylediklerimi.

''Bundan tek bir kişinin haberi olursa senin ve ailenin başına gelecekleri tahmin bile etmek istemezsin.'' dedim ve kapıyı açarak dışarıyı gösterdim.

Hala şok olmuş bir şekilde bana bakıyordu. 

''Çık artık'' diye bağırdığımda arkasına bakmadan koşmaya başladı...

Cemre'ye dönüp, ''Bunu kimse bilmeyecek değil mi?'' dedim sevimli bir sesle.

Cemre başıyla onaylayıp ''Tabiki!'' dedi ve bana sarıldı.

''Artık ağlamayacağıma söz veriyorum.'' dedi

''Artık sana bir şey söyleyen olursa bana söylemekten çekinme olur mu? Evde ne kadar Bora'yı sevmesem de okulda belki ünü işimize yarayabilir'' dedim ve güle oynaya dışarı çıktık.

Meğersem Cemre 12/C'de okuyormuş. Eşit ağırlık...

Eminim bütün derslerde uyuyordur, oh miss.

*     *     *     *     *     *     *     *     *     *     *     *

Sınıfa her girişimde sanki bir uzaylıymışım gibi bütün bakışlar üzerime çevriliyordu.

Bundan artık rahatsız olmaya başladım desem yalan olur.

Daha yeni insanlar tarafından farkedilmişken tadını çıkartmak istedim açıkcası.

Sırama oturduğumda bir grup kız gelip yanıma oturdular ve konuşamya başladılar.

Anlamadığım şeylerden bahsedip duruyorlardı.

Sanırım en son bir markadan bahsediyorlardı.

Bir süre sonra dinlemeyi bıraktım doğal olarak. 

Ders başladığında kızlar yerlerine geçtiler ve dersi dinlemeye başladılar.

Buradaki kızlar süslü falan ama derslerini de dinliyorlar.

Laylaylom olduklarına bakmamak lazım, zehir gibiler maşallah.

*     *     *     *     *     *     *     *     *     *     *     *

Okul bittikten sonra Cemre'nin yanına gittim ve onu koluma takıp çıkışa doğru yürüdüm.

Bahçedeki bütün kızlar bize bakıyorlardı.

Artık ona laf atamayacaklarını anlamışlardır diyerekten düşüncelerle arabaya bindim.

Arabada giderken Cemre bana okuldaki insanları ve statülerini anlattı durdu.

Mesela şuanın Bora'sı varmış. Adı Furkan'mış. Bütün kızlar onun peşindeymiş.

Furkan'ın bir grubu varmış. Hep beraber takılırlarmış. 

Furkan, Burak ve Tarık.

Sanırım ben Furkan'ı bugün bahçede gördüm. Arkadaşları bir grup kızla beraber otururken o tek başına kitap okuyordu. 

Evlatlık AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin