Her bölümde multimedya paylaşıyorum, umarım beğeniyorsunuzdur. Yorumlarınızı bekliyorum :)
Her ne kadar bozulduğumu belli etmemeye çalışsam da bozulmuştum işte.
Hoşlandığım çocukla aynı okula gidiyordum ve bunden bi haberdim.
Cemre'ye tek kelime etmeden okuldan çıktım.
Batuhan'la buluşma için Kahperengi'ne gittim.
Bilerek burayı seçmiştim.
Geçen buluşmamızda "Senin istediğin bir yerde buluşalım" demişti.
Az önce onun benimle aynı okulda okuduğunu ve benim bunu bilmediğimi öğrenmeseydim sahilde buluşmayı seçerdim.
Kahperengi'yi hiç sevmiyor, belki de son seçeceğim yer olduğunu biliyordu.
Buluşmaya o da benim kadar tedirgin gelmişti.
Daha önce hiç farketmediğim bir şey farkettim.
Sanki benden bir şeyler saklamaya çalışıyor gibiydi.
Bunu nasıl olurda önceden göremedim?
APTAL BÜRGE!
Daha fazla acı çekmesine izin vermeden söze girdim.
"Batuhan neden bana yalan söyledin?"
"Ne yalanından bahsediyorsun Bürge, ben sana hiç yalan söylemedim."
Söylediğine kendisi de inanmıyordu.
"He benimle aynı okulda okuduğunu söylememek yalan sayılmıyor yani!?"
Sesim biraz sesli çıktığı için birkaç saniye diğer masadakiler tarafından dikizlendik.
Bense Batuhan'dan beklediğim tepkiyi alamamıştım.
Rahatlamış görünüyordu.
Sanki sakladığı şey okulu değil, başka bir şeydi.
Biraz düşündükten sonra ellerimi tutarak cevap verdi.
"Özür dilerim. Şu an söyleseydim, daha önce söylemediğim için kızacaktın. Ne yapacağımı bilemedim."
Gözlerini dikmiş gözlerimin içine bakıyordu. Onu affetmemi bekliyordu.
Benim gülmediğimi görünce adeta ortamı ısıtmak için dudaklarını da büzmüştü.
İşte şimdi tam bir süs köpeği gibi bana bakıyordu.
Daha fazla dayanamayıp küçük bir gülücükle karşılık verdim.
Bu affetmek değildi!
En azından benim için.
Batuhan affedildiğinden emin kendi çapında eğlenmeye başlamıştı.
Durmadan gülüyor, yemeğimizi beklerken eliyle masada ritim tutuyordu.
Yaklaşık 10 dakika sonra yemeklerimiz geldi ve Batuhan açlıktan çıkmışcasına yemeğine yumuldu.
Bense içten içe Batuhan'a kızgın, kırgındım.
Küçük parçalar şeklinde ağzıma attığım en parçasında bir kıl bulmamla sinirden köpürmem bir oldu.
Tonlarca para verdiğim yemeğin içinden KIL çıkmıştı ve ben buna sessiz kalacaktım?
Aynen öyle oldu.
Tam garsonu çağırıp azarlayacağım sırada Batuhan sessiz bir sesle "Burslu olduğum için benden utanacağını düşünmüştüm." dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Evlatlık Aşk
Novela JuvenilHayatının tamamını yetimhanede geçirmiş bir kızın, Türkiye'nın sayılı zengini arasında olan bir aile tarafından evlatlık edildiğini düşünün. Yeni ailesiyle her şeye sahip olan bu kız, aşka kiminle sahip olacak? Yakışıklı bir üvey ağabeyle? Yok yok...