Burslular binası

6.3K 194 6
                                    

Hakan beyin tutuklanmasının üzerinden tam 2 gün geçti.

Bir iftiraya maruz kalmış, bu yüzden tutuklanmıştı.

Daha doğrusu bana böyle söylüyordu.

Böyle bir şey olmadığını 5 yaşındaki çocuk bile anlardı. 

Gerçekleri öğrenmem gerekiyordu, bunu da en iyi Bora'dan öğrenebilirdim.

Okuldan sonra Batuhan'la buluşmuştuk.

Dün de olduğu gibi.

Birbirimizde vakit geçirdikçe birbirimizi daha iyi tanıyor, daha iyi tanıdıkça daha fazla vakit geçirmek istiyorduk.

Bir bakıma bir döngünün içerisinde birbirimizle ilgileniyorduk.

Eve girer girmez üstümü değiştirmeden direk Bora'nın odasına çıktım.

Kapıyı tıklatmayı önce bir düşündüm, sonra boşverip daldım içeri.

''Rahatsız etmiyorum inşallah?''

Sinir bozucu bakışlarını üzerimde gezdirmesinden rahatsız olduğunu anlamıştım ama hiç umrumda olmadan direk konuya girdim.

''Babanı gerçekten neden tutukladıklar Bora? Ben basın açıklamalarına inanmıyorum.''

Sanki hiç kavga etmek istemezcesine cevabımı verdi.

''Babamla iş yapıp, sonradan batan bir şirket varmış. O şirketin sahibi iftira atıp aklınca babamdan hıncını alıcakmış.''

Hiç ısrar etmememe rağmen bu kadarını öğrendiysem ısrar edince kim bilir neler öğrenecektim!

''Şirketin adı neymiş ki?''

Umursamaz görünüyor ama içten içe meraktan çatlıyordum.

''Koru muymuş neymiş, adamın soyadıymış sanırım...''

''Peki sen bunları nerden biliyorsun?''

Elindeki telefonla ilgilenen bora hafif sinirli gözlerle bana baktı.

Sakin bir şekilde kafamı sallayıp elimle 'dur' işareti yaptıktan sonra ''Ben gidiyim en iyisi.'' dedim ve odama geçtim.

Eveeet, artık içim rahatlamıştı.

Hakan bey bir şirket batırmış, Koru bey de intikam almak istemişti.

2 gün nezarette yattı, yeter ona bu intikam.

Uyuyana kadar odamdan çıkmadım.

Bütün günümü Batuhan'la skype'tan görüntülü konuşarak geçirdim.

Geç saat olduğunda kapatıp Whatsapp'tan konuşmaya devam ettik.

Yemeğimi bile odama istedim, o derece.

Konuşmaktan bıkmadığım belki de tek kişi Batuhan'dı.

Evet, o benim ruh ikizimdi!

Artık hergün görüşür, her dakika konuşur olmuştuk.

Sevgili diyebilir miydik? 

Daha bir teklif almadım, bilemeyeceğim!!

*********************

Yine bir okuldan sonra Batuhan'la buluştuk. 

Bu sefer sinemaya gittik.

Gittiğimiz bir romantik komediydi ve bütün film boyunca gülmekten ağladık.

Bir ara tam elimi tutacaktı ki araya girdik.

Bu evrenin bize bir işareti mi?

SİZ BERABER OLAMAZSIINIIIZZZZZ!!!

Evlatlık AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin