Lütfen yorum yapmayı unutmayın :)
Bora ve bir kız arkadaşı yatakta uzanıp film izliyordu.
Odaya girdiğimde Bora nehşet verici gözlerle bana baktı.
Korkudan fırlayıp odama kaçtım.
5 saniye sonra benim odama giren Bora resmen burnundan soluyordu.
''Sen kimsin ki odama pat diye dalabiliyorsun?!'' diyip bağırmaya başlamıştı.
Mahçup bir sesle ''Patlama sesi duyunca kötü bir şey oldu sandım..'' dedim ve cevabımı aldım.
''BİZ ONA SES SİSTEMİ DİYORUZ''
''Üzgünüm'' dedim gözlerim dolmuş bir şekilde.
''Olmalısın'' diye bağırdıktan sonra kapıyı çarparak odadan çıktı.
Bu moralle ben alışverişe mi gidecektim?
Hem de ilk alışverişime...
İçimden ''ÖKÜZSÜN BORA'' diye haykırdım ve gözlerimi silerek mutfağa doğru koşmaya başadım.
Büyük bir evde yaşamaya alışmalıydım.
Nefes nefese kalmış şekilde mutfağa girdiğimde benimle aynı yaşlarda bir kızla karşılaştım.
Oturmuş bir masada kahvaltı yapıyordu.
Beni görüne ayağı kalktı ve ''Hoş geldiniz efendim'' dedi.
Efendim mi? Bu da neydi şimdi?
''Bana Bürge diyebilirsin.'' dedim moralim bozuk bir şekilde.
''Bora canını mı sıktı?'' demesiyle ona olan bakışlarımın değişmesi bir oldu.
''Ben yardımcın olan Esma'nın kızıyım. Sanırım bundan sonra aynı okula gideceğiz. Yandaki küçük villada kalıyorum. Nesrin hanım okul masraflarımı karşılıyor. Bugün kıyafet almaya çıkacağınızı söyledi ve beni de çağırdı. Adım Cemre. Memnun oldum.''
Sanırım artık derdimi anlatabileceğim birini bulmuştum.
''Ben de memnun oldum. Oturabilir miyim?'' diyip yanındaki sandalyeyi gösterdim.
''Bunu benim sana sormam lazım'' dedi ve ikimizde kahkaha attık.
Saatlerce sohbet etmişiz, zamanın nasıl geçtiğini anlayamadık.
Kahvaltımız bittikten sonra ''Hadi odama çıkalım.'' dedim ve Cemre'yi kolundan tuttuğum gibi odama sürükledim.
O da benim ilk gördüğüm zamanki kadar şaşırdı.
''Birazdan çıkarız, giyinelim mi?'' diyince Cemre ben hazırım dedi ve yatağıma oturdu.
Peki ben bunu kabul eder miyim? Etmem!
Kolundan tutup kaldırdığım gibi kıyafet odasının içine daldık ve delice kıyafetler seçip denedik.
En sonunda mükemmel göründüğümüzü düşünürken Bora içeri girdi ve ''İğrenç gözüküyorsunuz, böyle dışarı çıkıp insanların göz zevkini bozmayın.'' dedi.
Moralim o kadar bozuldu ki.
Ama ben biliyorum. Sabah odasına pat diye girdiğim için böyle davranıyordu.
''Sabahki olay için üzgünüm. Daha fazla üstüme gelmesen olmaz mı?'' dedim sevecen bir şekilde.
Bora'da sevecenlik ne gezsin. ''Olmaz!'' dedi ve kapıyı çarparak dışarı çıktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Evlatlık Aşk
Novela JuvenilHayatının tamamını yetimhanede geçirmiş bir kızın, Türkiye'nın sayılı zengini arasında olan bir aile tarafından evlatlık edildiğini düşünün. Yeni ailesiyle her şeye sahip olan bu kız, aşka kiminle sahip olacak? Yakışıklı bir üvey ağabeyle? Yok yok...