Küçük bayan

8.9K 268 8
                                    

Uyandığımda başım çatlayacakmış gibiydi.

Dün gece giyindiğim elbise hala üzerimdeydi.

Neden değiştirmemiştim ki?

Dün geceye dair neredeyse hiçbir şey hatırlamıyordum.

Düşünmeye başladığımda aklıma 2 şey gelmişti.

Çünkü ikisi de bana şok etkisi bırakmıştı.

1-Furkan'ı öpmem!

2-Bora'nın yatağımda yaptığı konuşma

İnanamıyorum. Bu bir rüya değildi!

Gerçekten dün gece sarhoş olmuştum.

İLK DEFA!

Yatağımdan kalkar kalkmaz duşa girdim ve iyice ayıldım.

Duştan çıktığımda üstümü giyindim ve saçımı kuruturken Cemre'nin çığlıklarına mağruz kaldım.

Koşarak odama girmiş, heyecanla her şeyi anlatmamı bekliyordu.

Tam olanları anlatırken Bora girdi ve soğuk bir sesle "Telefonumu burada unutmuşum." dedi.

Yatağın üstünden telefonu aldığım gibi Bora'ya attım.

Mahçup gözlerle "Dün gece için teşekkür ederim." dedim.

Hiçbir şey demeden çıktı ve gitti.

Cemre daha da heyecanlanmıştı ki Esma beni kahvaltıya çağırdı.

Başım çatlıyordu fakat bunu Nesrin hanım ve Hakan beye belli etmemem gerekiyordu.

Sarhoş olduğumu öğrenmelerini istemezdim.

Onları hayal kırıklığına uğratmaktan çok korkuyordum.

Güle oynaya kahvaltıya indim.

İnmez olaydım!!!

Nesrin hanım ve Hakan bey ağzı açık bana bakıyorlardı.

Bora ise benimle ilgilenmiyor, kahvaltısını ediyordu.

Yavaşça masaya yaklaştım ve masanın üstündeki gazeteye göz ucuyla bir baktım.

AMAN ALLAH'IM!

O FOTOĞRAFTAKİ BEN MİYDİM?

YANIMDAKİ DE FURKAN MIYDI?

İşte şimdi bittiğimin resmidir.

Nesrin hanım hiçbir şey söylemedi.

Hakan bey masadan kalkıp kahvaltısını çalışma odasına istedi.

Kendimi çok kötü hissediyordum.

Sessizce masaya oturdum ve Nesrin hanımın bir şeyler söylemesini bekledim.

Suskunluğu beni daha da korkutuyordu.

Dayanamayıp konuşmayı ben başlattım.

"Dün gece için gerçekten çok özür dilerim.." sesim ağlamaklı çıkmıştı fakat Nesrin hanım tavrından taviz vermedi.

"Yaptığın çok sorumsuzca bir şeydi." dedi serti bir sesle.

Kelimeler bıçakmış gibi kalbime kalbime saplanıyordu.

Bora bana yardım etmek istercesine, biraz da umursamaz şekilde "Neyse ki böyle durumlara benden alışıksın anne." dedi ve masadan kalktı.

"Abisinin kardeşi de geç." dedi merdivenlerden çıkarken.

Evlatlık AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin