Selin
Elimideki ağır poşetleri arabaya kadar taşımaya çalışıyordum. Kollarimin kopacagini anladığım an yüzümü burusturdum ve derin nefesler alıp vererek posetlerin hepsini yerle bulusturdum.
"Of öldüm ya"
Dedim sirtimi tutarken. Ali gülerek yanıma gelirken bir bana bir yerdeki posetlere bakti. Sonra boğazını temizledi ve yürümeye başladı. Arabasının yanına gittikten sonra bagajı açıp elindeki poşetleri yerleştirdi. Ardından tekrar yanima ilerledi ve yerdeki posetleri eline aldı.
"Sağol"
Diye mirildandim onun peşinden giderken. Elindeki poşetleri yine bagaja yerleştirdikten sonra arabaya bindi.
"Gelmiyor musun Selin?"
Dedi binmemi beklerken. Sonra kendime gelmiş gibi başımı iki yana salladim. Arabaya bindim ve kemerimi taktim.
"Kendinden bahsetsene bana biraz"
"Nasıl yani?"
"Sadece ismini ve bir ikizin olduğun biliyorum"
"Bence bu kadarı da yeter"
"Peki Neden?"
"Ne demek neden?"
"Bana neden kendini anlatmak istemiyorsun? Okulun ilk günü yanima gelip diğer kızlar gibi sululuk yapan sen değil miydin?"
"Hakkımda boyle mi düşünüyorsun?"
"Ben sadece doğruyu söylüyorum. Sahi herkese böyle misindir?"
"Durdur arabayı"
"Ne?"
"Arabayı durdur"
"Ormana giriş yaptık Selin"
"Sana arabayı durdur dedim!"
Ali ani bir fren yaparak arabayı durdurdu. Hızla kemerimi çıkarıp arabadan indim. Kapiyi olabildiğince sert bir sekilde kapadim.
"Napiyorsun?"
"Kendimde eve gidebilirim"
"Iyi!"
Dediği gibi arabayı hızla sürmeye başladı. Bir süre sonra ise gözden kayboldu. Benim hakkımda düşündükleri -nedenini bilmiyorum- canımı yakmisti. Oysa hep can yakan ben olurdum. Öyle değil mi?
Kollarimi birbirine dolayarak bağdaç şeklini verdikten sonra nefesimi dışarı vererek yürümeye başladım. Sinirle solumaya devam ederken sola sapip evin yolunu tutmaya devam ettim. Meğerse o mavi gozlerin arkasında nasıl kotulukler varmış?! Benim hakkımda dusundugu seyler..!
