2 GÜN SONRA
Savaş
Gözlerinden anlaşılıyordu bir şeyler olduğu. O, her ne kadar inkar etse bile vardı işte bir şeyler! Başını önüne eğmiş ve elleriyle oynuyor; ne konuşuyor ne de bir şey yapıyordu. Sadece nefes alıp verişlerinin sesi vardı ona ait.
Üstüne gitmek istemiyordum. Onu sıkıp bunaltmak, zora sokmak istemiyordum.
"Nazlı'm,"
Nazlı, beni duymamış ve istifini hiç bozmamisti.
"Sevgilim"
"Hı,"
Nazlı, hızla başını kaldırdı ve eliyle oynamayı bırakıp nihayetinde bana baktı.
"Artık yeter,"
"Ne, ne yeter?"
Dedi hafif telaşla yerinde doğrulurken.
"Anlamamazlıktan gelme Nazlı. Ne zamandır bir şeyler var sende. Bir şey olmuş ve sen bana hiçbir şey soylemiyorsun"
"Sava-"
"Bahane istemiyorum. Ya bana her şeyi anlatirsin ya da biraz ara vermemiz gerekir"
Nazlı'nın ağzı açık kalırken diyecek bir şey bulamadı. Cevap vermedi, konusmadi. Bense derin bir nefes alıp verdim ve gözlerimi devirip deniz manzarasına baktıktan sonra oturduğum sandalyeden hızla kalkarak oradan ayrıldım. Madem aramizi açık tutmak istiyordu öyle olsun.
Selin
"Hazır mısın?"
"Her şeyden çok"
"Hadi, göreyim seni"
Ali'nin bana verdiği gazla ozguvenim arttı ve cesaretimi topladım. Ali, arabasının yanında beklerken ben ona son kez bakıp zile bastım. Çok geçmeden annem kapıyı açtı. Gözleri hafif hafif dolmuştu. O an, annemi öyle görünce bir şeyler olduğunu anladım.
"Anne?"
Dedim kısık çıkan sesimle. Az önce topladığım özgüven yerle bir olmuştu.
"Gel içeri,"
Arkamı dönüp Ali'ye baktım. Kaşları çatık bir şekilde bizi izliyordu. Yavaşça elimi kaldırıp ona el salladim. Buna karşılık şaşkın bir şekilde aynı benim ona yaptığım gibi yaptı, elini yavaşça kaldırdı ve el salladı. Ardından hemen içeri girdim. Annem, hızla kapıyı kapattı ve yürümeye başladı.
"Ne oluyor anne?"
Annem, bana cevap vermek yerine koşar adımlarla yukarı kata çıktı. Hızla peşinden gittim. Nazlı'nın odasına girdi. Kapı hafif aralikti. Adımlarımı kuculttum ve onları dinleyip izlemeye başladım.
"Nazlı, bak endişeleniyorum kızım. Yapma böyle"
"Elimde değil ki anne,"
Dedi Nazlı, ağlamanin vermiş olduğu etkiyle burnunu çekerek. Başı önünde, elleriyle oynuyordu ve kıpkırmızıydı. O an, içimde bir şeyler hissettim. Olayı anlamasam bile gözlerim hemen doldu ve boğazımda bir yumru oluştu.
"Bak kızım, eğer ne olduğunu anlatmazsan sana destek olamam"
"Anlatsam da olamazsın ki,"
Dedi Nazlı, ağlamasina ara verip dik bir şekilde başını kaldırarak.
"Kimse anlamaz,"
Gözümden bir yaş buluştu yanağımla. Kendimi tutamayıp aniden kapıyı açtım ve içeri atıldım.
