Part 34 -Who are you?-

221 20 7
                                        

HARRY
Elimde ki sıcak kahveyi yudumladıktan sonra gözlerim kapının yanında olan üçlü koltukta uyuya kalan Luke'a gitti . Kollarını birbirine dolamış kafası sağa yatmıştı. Derin bir nefes alıp filmli camdan tekrar Bella'yı izledim Bayan Nicol ve Bay Alex Bella için bir kaç kıyafet almaya gitmişti.O zamana kadar ufak bir hareketlikte onlara haber vericektim.
Hemşire elindeki birkaç malzeme ve dosyasıyla odaya girecekken yolunu kestim. Kaşlarını çatıp bana bakmıştı. "Odaya ne zaman girebilirim?" Elindekileri gösterip "Size haber vereceğiz, Şimdi bayan Stewart'ı kontrol etmem gerek" diyip maskesini takıp odaya girdi. Parmaklarımı saçlarımdan geçirip lanet okudum. Camdan izlemeye devam ettim.
Bunu hak etmemişti. Gözlerimi yumdum ve içimden Tanrıya onun iyi olması için dua ettim. Gözlerimi kırpıştırarak açtığımda hemşire elinde Bella'ın tansiyonunu ölçüyordu.
Beyninin darbe aldığını söylediler şuanlık bir hayatı tehlikesi yoktu ama ufak tefek tepkiler verebilirmiş. Bu da beyni hasar gördüğü için olmalı.
Hemşire elindeki ışıkla Bella'ın gözlerini yokladığında elinde bir kıpırdama oldu. Hemşire kafasını kaldırıp direk gözleri beni buldu. Kaşlarım havaya kalktı ellerim camda dikkatlice onları izliyordum.Aradan geçen iki dakika sonra gözlerinin aralandığını görünce Tanrıya şükürlerimi ilettim. Boynumda asılı olan İsa kolyemi elime aldım ve öptüm. Telefonumdan Bayan Nicola , Bellanın tepki verdiğini mesaj olarak attım.
Hemşire odadan çıkıp uyandığını söyledi fakat vücudunda ki yaralar canını yakmasın diye bir iğne verdiğini kısa sürede uykuya dalacağını söyledi.Bella'la döndüğümde gözünden boynuna bir yaş süzülmüştü.Kaşlarımı çatmıştım. O yaş nedense içimde farklı bir his oluşturmuştu. O yaşın sebebi kendim hissetmiştim.
Gözlerini yumduğunda hemşireyi onayladım. Hemşire daldığımı fark etmiş olmalı ki ismimle bana hitap etmişti.
Bu katta misafir odalarının olduğunu söyleyip Luke'ı gösterdi onu tekrar onaylayıp Teşekkürlerimi ilettim.
Hemşire gidince Luke'a yanaştım ve bir kolum belini diğer kolumu boynumdan elini sardı. Onu bir boş odaya yerleştirip Bella'ın odasının önüne döndüğümde Bayan Nicol ve Bay Alex dönmüştü. Bayan Nicol hemen yanıma gelip durumu anlatmamı söylemişti. Onlara Sıcak bir gülümseme gönderip boş koltuklardan birine oturdum.Bay Alex elini omzuma koyup sıkmıştı .Göz kapaklarıma bir ağırlık çöktüğünü hissedebiliyordum...

BELLA

Bedenim ve ruhum birbirinden o kadar kopuktu ki ikisini bir arada tutamıyordum. Kafamda ki büyük ağırlık kıpırdamamı engelliyordu. Beynim beni yönetemiyordu. Duygularım birbirine karışmıştı. İstemsizce gözlerimin yandığını ve gözümden yaş süzüldüğünü hissetmiştim. Vücudum dışarıdan gelen iğnelere o kadar alışmıştı ki vücuduma yayılan sıvı anında etkisini göstermiş gözlerime ağırlık çökmüştü.
En son nerdeydim ve bana ne olmuştu?

1 gün sonra

"---- ... fazla yorulmasın " etrafımda konuşulanlara kulak asmıştım.Gözlerimi açmak için direnmiştim fakat yapamamıştım.Tekrar denediğimde kirpiklerimin arasından hafif bir görüntü gelmişti gözüme. Bu dün akşam bana iğneyi veren hemşire olmalı.
"Tabii ... teşekkür ederim. Herşey için... gerçekten!" Annemin sesi o kadar yorgun ve endişeli geliyordu ki, onu korkutmuş olmalıyım.
"Ne zaman kendisine gelir?"
Babamda buradaydı. "İğne etkisini yitirmiştir. Uyanır birazdan. Bedeni yaralardan ve kullanılan iğne-ilaçlardan yorgun düşmüş olmalı" uzun süre sessizlik olduktan sonra Annem tekrardan konuşmuştu.
"Harrycim git biraz dinlen istersen gece boyunca ayakta bellayı kontrol ettin"
Harry mi?
"Teşekkürler şuan iyiyim "
Gözlerime biranda güç geldiğini hissettim ve tamamen açtım.
"Be-bella bebeğim" annemin ellerini ellerimde hissettim. Odada ki ışık gözlerimi kısmama neden olmuştu.Dudaklarım aralanmıştı.
Hemşire yanıma gelip yatağımın eğimini biraz artırmıştı. "Nasılsın kızım ? " gözlerimi birkere yumum açtım. Annemin gözlerinden yaşların süzüldüğünü fark ettim. Babam kollarını anneme sarmıştı. Kafamı çevirip diğer tarafta olan kişiye döndüm.
"Hey.. beni çok korkuttun !" Diye mırıldanmıştı.Gülümsemesi vücuduma elektiriklenme göndermişti.
Dalgalı karamel saçları dağılmış gözleri kızarmıştı. Sanırım bu harry oluyor çünkü odada başka kimse yoktu.Acaba annemin yakın bir tanıdığımıydı? O değilde , neden buraya gelmişti ve neden gece boyunca beni kontrol etmişti.?
En son neler olduğunu hatırlamaya çalıştım. Fakat beynim buna izin vermiyordu. Boşluğa gidiyordu.
Beynimi biraz daha zorladım.

BAD STYLESHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin