Anlamıyorum .. gerçekten anlayamıyorum havalısınız, tanınan bir kişiliğiniz var anladık. Ama böyle yapılmaz ki.
..
Katherina'ya , Zaynle konuştuğuma ve onun numarasını verdiğime dahir mesaj atarken diğer yandan okulun çıkışına yürüyordum. Aklıma biranlık Harry gelmişti ve kaşında ki yarabandı. Nereye gitmişti O öyle derste .
Tam karşıya durağa geçerken önümde bir araba fren kırıp, beş metre ötemde durdu. Geri tökezleyip yere düştüm.
Telefonum benden uzağa uçmuştu ve sanırım kolum incilmişti.
İnleyip arbada ki şoföre küfür savurdum. El bileğimi tuttum ve acıyan yeri ovdum.
Audi Siyah Q7 'den inen tanıdıkla gözlerim fal taşı gibi açıldı.
Oh lanet olsun.
Çantamı alıp hızlıcana ayağa kalktım bir metre ötemdeki telefonumu alıp arabasının önüne yaslanmış Josh'a baktım. Gözlerim kararıyordu ve O gece, gözümün önünde şerit gibi geçiyordu.
Ben onun iki gece daha nezarette olucağını biliyordum. Ne ara ve nasıl çıktı?
Yüzüne ukalaca bir sırıtış takmıştı. Dudağının patladığını fark etmem yeni olmuştu. Endişemi ortaya çıkaran sezgi seviyem onun bana doğru atan her adımında artıyordu.
Elimdeki acı tekrar inlememe sebep olmuştu.
Etrafımı gözledim, hiç mi kimse olmaz?
Okula geri dönmeyi planladım.Orada ne yapabimirdim ki?
"Görüşmeyeli nasılsın güzelim?" Yüzümü buruşturdum. Ah Harry'in bana söylediği son söz aklıma geldi.
-O zaman şunu bilmeni isterim, Birşey olursa bana koşma-
Ahh sanırım şuan beni şu psikopattan kurtaracak tek kişi oydu.
"Ne istiyorsun?" dedim , onun bana her adımında bende geri adım atıyordum.
"Yarım kalan bir işimiz vardı"
Yutkundum.Gözlerim buğulanıyordu.Sakin ol bella Sakin. Ondan iğreniyordum. Harry'i kapsayan herşeyden nefret ediyordum.
Koşmak İstiyordum fakat düşmemin acısından ve endişeden bacaklarımı hissedemiyordum.
Aramızda bir metre kalınca yerinde duraksadı.
"Yerinde olsam Harry'e fazla güvenmem"
Bir kere olsun karşımda ki kişiler neden benim anlayacağım dilden konuşmuyordu?
"Bu seni ilgilendirmez!" dedim omuz silkerek.
"Ahh güzelim, Şu dünyada ki erkeklere güven olmaz annen sana bunu öğretmedi mi?" dedi ellerini havada sallayarak.
"Bunun içinde sende varsın" dedim Bilmiş bir gülümsemeyle.
"Evet ama bunun içinde Aşık olduğun adamda var" dediğinde beynim durdu.
"Ben Harry'e Aşık değilim "
Bir adım daha atmıştı. İşaret parmağıyla beni gösterip.
"İki saniye önce Harry'e aşık olduğunu kendin itiraf ettin."
Hayır .. ben Harry'e aşık felan değildim. Yani evet hoş biriydi. Ona karşı birşeyde hissetmiş olabilirdim ama bu kesinlikle AŞK değildi. Ya da ben Aşkın tam ne olduğunu bilmiyordum.
"Pekala benden sana dost tavsiyesi" dediğinde. Kahkaha attım
"Dost mu?" dediğim de beni onayladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAD STYLES
Fanfiction"Bir kız, kendi duygularından bile haberi olmayan , Ailesi tarafından zor fark edilen biri. Hayatını değiştiren bir çocuk sandığı gibi biri değil ; Kötü oyunlarla hayatını süsleyen Fakat onun içindeki küçük bir alevi oluşturan o duygu ,onu kaderine...
