~Tuana'nın Ağzından ~
(Medya)
"Cem?""Ablam.. Gel" dedi kollarını açarak. Koştum ve sımsıkı sarıldım. Hiç bırakmayacak gibi sarıldım. Kokusunu doyasıya çektim içime. Sonra ayrıldım ve yüzünü ellerimin arasına aldım.
"Cem, kardeşim... Seni ne kadar çok özledim bilemezsin"
"Bende abla, bende..."
"Neden beni bırakıp gittin? Hani beni hiç bırakmayacaktın? Söz vermiştin. Neden sözünde durmadın? Neden beni yalnız bıraktın? Ben senden sonra eskisi gibi olamadım hiç. Çok kötüyüm Cem. Lütfen gitme bir daha. Lütfen..."
"Abla, sakin ol. Yalnız değilsin sen. Hiç bir zaman da olmadın. O var" dedi ve parmağıyla ilerde bir yeri işaret etti. Arkamı döndüğümde gözlerime inanamadım.
"Kerim?.." sıcacık gülümseyerek bakıyordu bana.
"O seni yalnız bırakmadı, bırakmayacakta abla. Ona güven. İnan."
"Ama Cem?"
"Neden kendine bunu yaptın abla?" dedi ve avucunu önüme uzatıp açtı. İntihar için içtiğim haplar vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEDEL
Teen FictionBilmediğim bir hayatı yaşamak mı daha zor yoksa bu hayatı istememem mi daha acı veriyor. Anlamıyorum benden ne istediniz? Bütün gözler üstümde. Çünkü ben, ben değilim. Bu benim hayatım değil! Ben mutluluğu tatmamış bir kız yada hayatı çalınan bir in...