Benim Masalım

11.Bölüm

Sinirle karşısında duran kişiye baktığında gördüğü kişiyle sinir yerini şaşkınlığa bırakmıştı. Nereden ve nasıl biliyordu ki onun geleceğini?

Karşısında, elinde Zeynep'in valizi pişkin pişkin sırıtarak bakan Sedat'tan başkası değildi. Zeynep hem şaşırmış hem de onu tekrar gördüğü için heyecanlanmıştı. Mutluluğunu belli etmemeye çalışarak konuştu.

" Senin ne işin var burada? "

Sedat, Zeynep'in sorusunu duymazdan gelerek güldü ve valizi sürüklemeye başladı. Zeynep onun bu tavrına sinirlenmeden edemedi ve ona yetişmeye çalıştı. Yanına geldiğinde tekrar sordu:

" Burada ne işin var dedim. "

Sedat biraz yavaşlasada durmadı. En sonunda Zeynep'i deli eden sessizliği bozdu ve keyifle cevap verdi.

" Sevgilimi karşılamaya geldim işte. Seni burada yalnız mı bıraksaydım. "

Zeynep, Sedat'ın cevabı karşısında inanmaz bir şekilde ona baktı. Ne saçmalıyor diye düşündü ve gülerek:

" Şaka mısın sen? Ne sevgilisinden bahsediyorsun. Bitti hatırlamıyosun galiba. "

" Sen bitti dedin canım. Benim cevabımı dahi dinlemeden gittin. Hatırlarsan sevgili olmak için sana sorup senin cevabına göre yol çizmiştim kendime. Sen benim cevabımı dinledin mi? ".

Haklı dedi Zeynep kendi kendine. "Ne söyleyeceğini dinlemeden gittim. Ama dinlesem ne değişecekti ki?" diye düşündü. Ne diyeceğini bilemesede bozuntuya vermemek için güldü ve Sedat'a bakıp:

" Dinledim. Senin dediğin tek kelime vardı. Ondan nasıl bitmediğini çıkarmamı bekliyorsun? "

Sedat en sonunda arabasının önünde durdu. Bir süre Zeynep'e baktı. Zeynep'in yüzü yanmaya başladı o bakışlar karşısında ve saklamak için başını eğip, ayakkabısının ucuna baktı bir süre.

" Yüzüme bak. "

Zeynep, Sedat'ın ikazıyla başını kaldırdı fakat etrafa bakmaya başladı. Sedat onun bu hareketleri karşısında eğleniyordu. " Özlediği belli işte. İşim kolay olacak. " diye düşündü.

" Özür dilerim senden. Hatalıyım biliyorum ama sencede çok uzamadı mı? Hadi barışalım artık. "

Sedat sözlerini bitirir bitirmez arabasının bagajını açıp valizi koyacaktı ki Zeynep engel oldu.

" Seninle geleceğimi düşünmüyorsun heralde? "

" Gelmemen için bir sebep yok. "

" Var. Bak senin için kolay olabilir ama benim için değil. Sen benim hayallerimi hiçe saydın, umursamadın. Sen haklıydın o gün benim başta bu işe başlamam gerekiyordu. Geç anladım affet ama artık olmaz. "

Sedat, sinirle saçlarını karıştırdı. O gün söylediği sözler için pişmandı ama bir defa olmuştu işte.

" Bak o gün söylediklerimi unut olur mu. Sinirle saçmaladım işte. Söz bir daha öyle olmayacak. Sen nasıl istersen öyle olsun. "

Sedat öyle bir konuşuyordu ki Zeynep bir an tamam diyecekti. Ama son anda tuttu kendisini. Tekrar aynı hatayı yapmamalıydı, onun sözlerine kendisini hemen teslim etmemeliydi. Bakışlarından tekrar çevirdi gözlerini. Eğer bakmaya devam ederse pes etmekten korkuyordu. Derin bir nefes aldı ve valizini kendisine doğru çekip konuştu.

" Lütfen ısrar etme. İstemiyorum bana göre değil böyle şeyler. Seni affettim zaten için rahat olsun. Şimdi bırak da gideyim. " deyip Sedat'ın konuşmasını beklemeden yürümeye başladı. Durağa geçip hemen otobüse bindi ve eve doğru yola çıktı.