Benim Masalım

22. Bölüm

Biliyorum çok geç oldu ancak derslerimin yoğunluğundan çok fırsatım olmadı. Umarım bundan sonra telafi edebilirim.

Keyifli okumalar :)

Zeynep, sinirle en yakındaki sandalyeye kendisini bıraktı. Eliyle alnına dokundu ve sakinleşmeye çalıştı. Bir yanı gitmek istiyordu fakat diğer yanı tekrar bu işe bulaşmak istemiyordu. Hem konuşmaya gitse bile yakalanma ihtimali çok yüksekti. Heryerde tanıdıkları vardı. Yorulmuşcasına tekrar mesaja baktı. Cevap vermezse biliyordu ki tekrar tekrar mesaj atacaktı. Ne yazsam diye düşünürken aklına gelen şeyle yüzü aydınlandı. Niye bu kadar sıkıntı yapıyorum ki diye düşündü.

" Benim seninle konuşacak birşeyim yok. Rica ediyorum rahat bırak beni de ablamın yanında olayım. Hem sakın öyle zorla götürmeyi falan da düşünme. Öyle birşey yaparsan bizimkilerin ne yapacağını en iyi senin bilmen gerekir. "

Biraz olsun rahatlamış hissediyordu Zeynep. Bir an önce ablasının gelmesi için dua etti. Sıkıntıyla gözleri Büşra' yı aradı. Tam o sırada telefonu tekrar titredi.

" Tamam haklısın sadece ciddiyetimi anlaman için öyle söyledim. Yoksa sana böyle birşey yapmam. Ama bir beş dakikayı da benden esirgeme lütfen. "

" Uzak dur benden! "

Zeynep telefonu sinirle çantasına atıp Büşra' nın yanına gitti. Büşra' ya az önceki olanları anlatınca oda çok sinirlendi. Kesin bir dille " Cevap verme. " dedi.

Büşra, Sedat' ın Zeynep' e yaşattıklarını bildiği için ondan nefret ediyordu ve onunla görüşmesine kesinlikle karşıydı. Artık arkadaşının üzülmesini istemiyordu.

Zeynep, Tuğba' dan gelen aramayla yerinden kalktı ve hazırlıklara yardım etti. Ablasının işi bitmiş, salona geliyordu.

Zeynep, ablasını beyaz gelinlik içinde çok mutlu bir şekilde görünce gözleri doldu. Ablası adına seviniyordu. Acı çekmişti evet ama en sonunda mutluluğu bulmuştu. Daim olmasını diliyordu.

Düğün tüm hızıyla devam ederken Zeynep aynı zamanda yine Sedat' la uğraşıyordu. Durmadan mesaj atıyor, sürekli görüşmek istiyordu. Zeynep, son ana kadar direndi. Takı merasimi olduğu sıra acaba gitsem mi diye bir an düşündü fakat annesinin onu çağırmasıyla gidecek fırsatı olmadı. Aslında buna içten içe sevindi.

Sedat ise son şansı da elinden kaçtığı için sinirlenmişti. Ardından babası eve gideceklerini söylediğinde daha da delirdi. Kübra' yı bir türlü elde edememiş Zeynep' i elinden kaçırmıştı. Son çırpınışlarıydı artık bunlar. Ancak Zeynep için uğraşırken B planı da vardı Sedat' ın. Onu seven bir kız vardı ve Sedat her ihtimale karşı dursun diye o kızla çıkmaya başlamıştı düğün öncesi. Eğer düğünde Zeynep' i ikna edebilirse o kızdan ayrılmayı planlıyordu. Fakat durum hiçte istediği gibi gitmiyordu.

Kalkmadan önce aceleyle Zeynep' e son mesajını attı.

" Sağol geldiğin için. Gidiyoruz eve. Eğer gelseydin hayatında olmadığın kadar mutlu olabilirdin ama şansını kaybettin. "

Ardından Zeynep' e sinirle bakarak ayrıldı salondan. Zeynep ise mesajı okuduktan sonra sadece güldü. Direndiği için kendisini çok iyi hissediyordu. Umarım bir daha rahatsız etmez diye dua etti.

Düğün bitip herkes evine döndükten sonra Zeynep odasına çekildi. Ablası artık evde olmadığı için buruk hissediyordu. Alışmıştı her dakika onunla atışıp derdini paylaşmaya. Yeri ayrıydı onun için. Abladan da öteydi sanki. Tek tesellisi çok uzağa gitmemiş olmasıydı. İstediği zaman görecekti ama yinede eskisi gibi olmayacağını biliyordu.