CHAPTER 12

697 17 0
                                    

CHAPTER 12

Masayang nagtatampisaw sa tubig ang kambal at sa kauna-unahang pagkakataon tumawa ang kambal ni Zacey na si Vincent.  Halos hindi ito magkamayaw sa tuwa habang nagpapahabol sila sa alon.  Nakakalunok na rin ng tubig-dagat si Zacey pero balewala lang ito sa kanya kapag nadadala siya ng alon papuntang dalampasigan agad-agad itong tatayo at maghihilamos ng tubig dagat sa mukha sabay tatawa at titili.

Nasa bewang pa rin nito ang salbabidang pato na hindi tinanggal simula nung umalis ang mag-anak sa bahay.  Binabantayan sila ng kanilang Mamita sapagkat abala sina Vince, Mecey at Bea sa paghahanda ng mga pagkain para sa tanghalian.  Mas pinili nilang kumain sa ilalim ng puno ng aratiles kesa sa cottage sapagkat mas masarap kumain ng payak at simple habang nasa ilalim ng puno.  Hindi mapagsidlan ang tuwa na rumirihistro sa mukha nila habang nagluluto ng ginataang alimango at sugpo na binili nila sa mangingisda na nadaanan nila sa karatig bayan.  

"Bez! maiwan ko muna kayo ni couz dito.  Magpapalit lang ako sa loob ng pampaligo sasabayan ko lang makipaglaro sa mga inaanak ko." tumango na lang siya at sinundan ng tingin ang papaalis na matalik niyang kaibigan.  

Kahit kailan napakabait nito sa kanya kahit hindi siya nagpaalam dito nung mawala siya ng parang bola hindi nito nagawang magalit sa kanya.

In some ways, she can say that she is fortunate because she was blessed with an exemplary mother who was her sole partner when her father passed away. She did not give up despite the tragedies that came into their lives. Moreover, she cannot underestimate the joy she feels now in having a loving and responsible partner (even if they are not yet married) and a father to their twins.

She is very lucky with her partner because he is different from those she has met before. Plus, the birth of their twins brought light into her chaotic world before.

She never once got angry about why the world was going in a different direction from where she was heading, but hearing the cries of her twins gave her hope again. Hope to continue life and face any storms that will come in the future.

"Is my baby thinking deeply?" Vince hugged her from behind and held her hand to cover it while kissing the back of her hand. Mecey just closed her eyes. She felt extremely happy at the moment. Even though there were things she wanted to ask the guy, she remained silent. What the guy was showing her at the moment was enough for her.

"Wala naman.  Ang bilis ng panahon dati mga sanggol pa lang sila pero ngayon ang laki na nila.  Parang ayuko na silang lumaki." Nakatingin si Mecey sa dalampasigan kung saan nagpapahabol pa rin ang kambal sa alon.  Hinalikan ni Vince ang likod ng tuktok ng dalaga at mariing pumikit.  

"Sorry, baby." lumingon siya dito at nagtatakang tiningnan ang binata.

"Ba't ka nag sosorry?" magkaharap na sila ngayon.  Hinawakan niya ang mukha ng binata na nanatiling nakapikit.  

"I'm really sorry for being a jerk before. If I didn't let my emotions get the best of me, you wouldn't have left me. We wouldn't have been separated. I regret being weak back then. I wish I saw how the twins grew inside your womb, how you carried them, and what they looked like when they first saw the world. I didn't even witness their first words or the sacrifices of a parent who stayed up all night to make sure their child slept soundly. I am really sorry for blaming you." He hugged her tightly and kissed her passionately on the lips.

Baka sa pamamagitan ng halik makabawi siya sa dalaga pero kahit gawin niya yun hindi pa rin mababago ang katotohanan na nagkulang at naging mahina siya.  He can't afford to lose her, again.  Not now! Not again.  Handa siyang mamatay kapag may masamang mangyari sa mag-iina niya. Walang ibang mahalaga sa ibabaw ng mundo kundi ang pamilya niya.  Hindi ito matutumbasan ng bilyong dolyar  ng kaligayang nararamdaman niya ngayon.

Hiningal silang dalawa ng matapos ang halikan na pinagsaluhan nila. Hindi nila alintana na nakatitig na ngayon ang twins, Mamita at si Bea na nakangisi pa.

"Enough with the drama, Cous. Whatever the reason for that kiss, just leave it. My godchildren are getting hungry so we went for a swim. Pft." sinamaan siya ng tingin ni Vince kaya nag peace sign na lang ito sa kanya. Nagpipigil din ang ina ni Mecey na matawa sa tinuran ng dalaga.

"Mga babies, magbanlaw muna kayo bago kayo kumain.  Halika kayo." ginagap ni Mecey ang maliliit na kamay ng kambal at dinala ito malapit sa talon.

Masarap at presko ang tubig na nangagaling sa talon kaya masayang nagtatampisaw ang kambal habang sinasabon ni Mecey ang buong katawan nila. Kinalaunan, sumunod din si Vince at kinuha ang sabon sa kamay ng dalaga para sabunin si Vincent.  Maririnig ang munting halakhak ng mag-anak habang sinasabuyan ng tubig ng kambal ang Daddy at Mommy nila.  

When Womanhater meets Manhater (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon