Weggesleurd [NL] // Winner vakantieboek 2017!

H1.

POV Jasmijn:

Het is vandaag maandag en dat betekent de saaiste dag van de hele week. Ik heb een druk weekend achter de rug en ben nog steeds moe van zaterdagavond. Zaterdagavond ging ik stappen met een paar vrienden van me. We gingen naar een voetbalwedstrijd met daarna een te gekke afterparty. Natuurlijk word het dan weer laat en vergeet je de tijd. Zoals altijd..

Ik loop naar mijn kluisje toe en pak mijn boeken voor de eerste lessen deze dag. Wiskunde en Duits. Waarom moet de dag beginnen met wiskunde? Alsof de school ons gewoon wil martelen. Wiskunde is immers niet mijn sterkste vak en op mijn cijferlijst staat er een dikke vier.

Ik stop de boeken in mijn tas en net als ik het kluisje dicht wil doen zie ik in mijn ooghoek Roos naar me toe lopen. Haar glimlach bedekt zowat haar hele gezicht.

"Halloo!" Ze schreeuwt bijna naar me waardoor iedereen ons vreemd aankijkt maar ik schenk geen aandacht aan hun.

"Vanwaar die vrolijkheid?" Ik frons mijn wenkbrauwen en kijk vragend naar Roos. "Het weekend is net achter de rug en dan kom je zo blij aanlopen. Daar moet wel een goede reden voor zijn."

"Max heeft me verkering gevraagd!" Ze praat nu nog harder waardoor nu de halve school ons kan horen. Ik laat mijn tas vallen en omhels Roos met een dikke knuffel. We staan beide bijna dansend op de gang van vreugde.

"Echt waar?" Ik laat Roos een beetje los zodat ik nu in haar gezicht kijk.

"Jaha," kreunt ze. "Waarom geloof je me niet dan?" Ze kijkt me nu vragend aan en de glimlach vervaagd op haar gezicht.

"Natuurlijk geloof ik je! Maar we moeten nu echt naar de les. De bel gaat zo." Ik laat Roos los om vervolgens mijn kluisje weer op slot te draaien. Dan pak ik mijn tas en haak mijn arm in die van Roos. Al pratend over Max lopen we naar het lokaal.

Als we de les binnen lopen zitten bijna alle leerlingen er al maar de leraar is er nog niet. We kiezen snel de achterste bankjes uit en laten onze tassen vallen op de grond. Terwijl ik mijn wiskunde boeken pak hoor ik een bekende stem links van me.

"Is deze plaats nog vrij?" Ik kijk omhoog en kijk recht in de ogen van Max. Roos omhelst Max en geeft hem een kus op zijn lippen. Net als ik wil antwoorden geeft Roos al antwoord.

"Ja natuurlijk is deze plaats nog vrij. Schuif eens op Jasmijn." Max komt tussen ons in zitten en de leraar komt binnen en begint zijn les.

"Vandaag gaan we het over lineaire formules hebben," zegt de leraar alsof het het leukste onderwerp is van de hele wereld.

"Pak allemaal jullie boeken en noteer de volgende opdrachten in jullie schriften."

Wanneer eindelijk de laatste bel gaat haast ik me naar de kluisjes. School is voor vandaag voorbij! Als ik mijn jas pak komt Roos aanlopen.

"Gaan we nog even wat drinken in de stad?" vraagt ze enthousiast.

"Ja hoor. Even me gedachten ergens anders." Ik glimlach en trek mijn blauwe Superdry jas aan.

"Mag Max dan ook mee?" vraagt Roos dan. Ik zie Max achter Roos opdoemen met zijn vinger op zijn mond. Langzaam sluipt hij naar Roos.

"Natuurlijk mag dat!" Ik glimlach flauw naar Roos omdat ik eigenlijk liever naar huis wilde.

"Boe!" schreeuw Max. Max pakt Roos vast en Roos springt een halve meter in de lucht.

"Doe dat nooit meer!" gilt ze tegen Max. Max moet lachen. Een paar eerstejaars kijken vragend onze kant op.

"Ik vind het eigenlijk wel leuk," en hij geeft Roos een kusje in haar nek.

"Als we nog naar de stad willen moeten we opschieten," zeg ik om van onderwerp te veranderen. "En alsjeblieft doe niet zo klef samen waar ik bij ben." Ik rol met mijn ogen en loop naar buiten op de voet gevolgd door Max en Roos.

Als we het café binnenlopen waar we wat gaan drinken zie ik Coco en Jeremy achterin het café zitten. Ik loop naar ze toe.

"Heyy!" Ik omhels Coco en glimlach naar Jeremy.

"Halloo Jasmijn!" zegt Coco enthousiast. We begroeten elkaar allemaal en ik loop naar de bar om wat te bestellen. Ik bestel voor mezelf een latte en voor Roos een cola omdat ze niet van koffie houdt. Max moet het zelf maar uitzoeken. Terwijl ik wacht op mijn bestelling voel ik mijn telefoon trillen in mijn broekzak. Ik pak mijn telefoon en bekijk het berichtje dat mijn achtergrond wit kleurt.

Van: Mama
"Jasmijn, ik ben vanavond niet thuis omdat ik moet overwerken en je vader moet naar een vergadering. Er staat eten in de koelkast. Pas je ook even op Valerie? Dankjewel! Xx"

Ik zucht en zet mijn telefoon weer uit en pak het dienblad waar het drinken op staat. Ik loop naar onze tafel en zet het drinken op tafel en ga zitten.

"Ik wist niet wat je wilde Max dus je moet zelf maar wat bestellen." Ik kijk Max aan en hij kijkt een beetje geërgerd terug. Terwijl Max naar de bar loopt neem ik een slokje van mijn dampende latte.

"Ik moet wel wat eerder weg omdat mijn ouders vanavond niet thuis zijn en ik dus blijkbaar ook op Valerie moet passen." Ik hoor Coco en Roos zuchten.

"Moesten je ouders nou echt weg?" vraagt Coco. Ze kijkt me aan met een zielig gezichtje maar lacht daarna weer.

"Sorry maar ik heb ook nog huiswerk," antwoord ik.

"Sinds wanneer maakt Jasmijn haar huiswerk?" vraagt Roos aan me met haar wenkbrauwen een beetje gefronst.

"Je weet dat mijn rapport niet al te best is en ik wil heel graag over." Ik kijk naar Jeremy wachtend totdat hij nog iets gaat zeggen maar zegt niets.

"Jeremy?" Hij denkt over iets na maar ik weet niet over wat. Ach, laat ook maar. Ik drink snel mijn warme latte op en zeg gedag tegen mijn vrienden.

Als ik buiten kom is het koud en trek ik mijn jas nog hoger op tot aan mijn kin. Ik steek de sleutel in mijn fiets en plaats mijn veel ste zware boekentas op mijn schouder. Al neuriënd fiets ik naar huis.