Weggesleurd [NL] // Winner vakantieboek 2017!

H16.

POV Jasmijn:

Ik word wakker en kijk om me heen terwijl ik in mijn ogen wrijf. Naast mij ligt Kai nog te slapen. Ik moet glimlachen. Hij is gewoon zo perfect. Ik kijk op de wekker en besef dan dat het al tien over negen is. Ik zucht. Ik vraag me af of de politie al iets meer te weten is gekomen. Ik kijk naast me en zie hoe Kai wakker word. Hij opent zijn ogen en onthuld zijn mooie witte tanden.

"Goedemorgen, sunshine." Ik moet lachen bij het feit dat hij sunshine tegen mij zegt. Ook krijg ik weer kriebels in mijn buik.

"Goedemorgen." Kai rekt zich uit en stapt uit bed.

"Zullen we al gaan ontbijten." Nu stap ik ook uit bed.

"Ja lekker!"

"Ik ga dan alvast de tafel dekken. Dan kan jij je alvast al aankleden en eventueel douchen." Ik knik en Kai loopt de kamer uit.

"Kai?" Ik hoor Kai de trap weer opkomen. Dan steekt hij zijn hoofd door de deuropening en zucht.

"Jaa?" vraagt hij lichtjes geërgerd.

"Heb je misschien wat kleren voor me." Ik moet blozen en kijk snel weg. Kai's hoofd verwijdert weer en even later krijg ik wat kleren naar mijn hoofd geslingerd. Ik grijns.

"Dankje!" schreeuw ik hem nog na. Ik hoor Kai nog lachen.

Ik pak de kleren van de grond en bekijk ze aandachtig. Het zijn gewone meisjes kleren. Een skinny jeans en een grijze croptop. Misschien dat Kai een zusje heeft? Naja, doet er niet toe.

Met de kleren in mijn handen loop ik naar de badkamer. Dit is de eerste keer dat ik in de badkamer kom en het enige wat er staat is een douche en een wasbak met daar boven een kastje met een spiegel. Ik leg de kleren op de grond en kijk in de spiegel. Het verbaasd me hoe goed ik er eigenlijk nog uit zie. Op de donkere kringen onder mijn ogen na dan. Maar als je na gaat wat ik de afgelopen tijd heb meegemaakt..

Ik trek de vuile kleren uit en stap onder de douche. Warme waterstralen stromen over mijn lichaam. Heerlijk! Een douche in de ochtend is altijd mijn vast denkmomentje.

Ik draai de kraan weer dicht en stap onder de douche vandaan. Ik droog mezelf af en wikkel mijn haar in een handdoek. Ik lijk nu net wel iemand uit Egypte van vroeger. Ik moet lachen. Ik trek me kleren aan en draai mijn haar snel in een rommelige knot. Dan doe ik de badkamer deur weer open en loop naar de keuken. Als ik de keuken binnen loop komt de heerlijke geur van afgebakken broodjes mijn neus binnen. Ik krijg er oprecht honger van.

"Dat ruikt echt heerlijk!" Ik ga aan de gedekte tafel zitten. Kai zet de schaal met broodjes op tafel neer en komt naast me zitten.

"Eet smakelijk dan!"

"Smakelijk!"

POV Marc:

"Schiet eens op Vince!" Ik sta onderaan de trap naar Vince te schreeuwen. Hij is nooit op tijd. Ondertussen komt Lo al aangelopen met de meisjes.

"Je kan ze alvast in het busje zetten." De meisjes kijken me bang aan. Ik grijns.

"Is goed." Dan komt eindelijk Vince de trap afgelopen.

"Zo eindelijk klaar, diva?" Ik geef hem een klopje op zijn schouder. Als reactie krijg ik een speelse stomp in mijn maag. Al lachend lopen we naar buiten. Als we bij het busje aankomen zitten de meisjes al achterin.

"Goed gedaan Lo." Lo knikt naar me.

"Vince aan jou de eer om bij ze te gaan zitten."

"Yes sir!" We gaan allemaal in het busje zitten. Dan start ik het busje en rijden we weg.

De grote schuur kan je al van ver zien. Lange tijd geleden dat ik hier ben geweest. Ik zie de auto van Jeremy al op de oprit staan. Als het goed is heeft hij vanochtend Roos te eten gegeven. Dat meisje zal voorlopig nog wel bij ons blijven. Ik grijns en we stappen uit. Lo en Vince halen de meisjes uit de auto en doen ze handboeien om en ducktape. Het lijken onze gevangenen wel. Lijken, ze zijn het ook.

"Volg mij maar." Ik loop voorop op de voet gevolgd door de rest. Ik open een grote houten deur en de geur van rook en drank dringt mijn neus binnen. Ik kijk achter me en zie Lo verbaasd kijken. Das waar ja, hij is hier nog nooit geweest. Ik knik naar hem. Dan lopen we weer verder. Midden in de kamer staat een groot podium. Rond het podium staan tafels met stoelen waar wat mannen aan zitten te roken. Ze lachen bulderend. Ik loop naar een leeg tafeltje en gebaar dat ze moeten gaan zitten.

"Ik ben zo terug. Moet even wat regelen." In de verte zie ik Jeremy al staan. Hem moet ik hebben.

"Heb je Roos nog gezien vandaag?"

"Ja natuurlijk. Ik heb haar toch eten gegeven?"

"Ja, als jij het zegt. Hoe was het met haar?"
Ze vroeg steeds waar Jasmijn was. Ik zei dat dat haar zaken niet waren. Toen ben ik weg gegaan. Ze bleef maar schreeuwen."

Ergens zie ik in de ogen van Jeremy wat medelijden. Ze waren tenminste vrienden.

"Oké. Kom je bij ons zitten?" vraag ik terwijl ik richting Lo en Vince knik.

"Ja is goed!"

Ik loop weer terug samen met Jeremy. Ook Jeremy neemt plaats. Dan bedenk ik me ineens iets. De meisjes moeten nog gekeurd worden. Ik sta op en knik naar Lo. Hij pakt de meisjes weer en samen lopen we naar achteren. Door een gang, het eerste gangpad rechts en dan de tweede deur links. Dan komt er een man naar ons toe gelopen. De man heeft een zwart shirt en een versleten broek aan. De gouden ketting maakt het helemaal af. Hij gebaart naar de kamer. We lopen de kamer binnen en de man sluit de deur. De meisjes moeten tegen de muur aan gaan staan. Ik doe ze de handboeien af.

"Kleed jullie uit en trek dit aan." De man gooit wat kleren naar ze toe. Alledrie kijken ze ons verbaasd aan. Twee van de meisjes snappen het en beginnen te huilen. Het andere meisje gooit de kleren weer terug naar de man.

"Ik trek dit niet aan en ik ga niet met jullie spelletjes mee spelen." De man fronst zijn wenkbrauwen en grijnst naar mij.

"Je hebt wel de pittigste mee genomen hè." Hij geeft me een schouderklopje waarna hij zich daarna weer richt op het meisje.

"Je moet wel boterbloempje van me." De man haalt een mes uit zijn broekzak en maakt er een beweging mee vlak bij zijn nek. De twee meisjes doen gehoorzaam wat ze hebben opgekregen bang voor wat er kan gebeuren. Net als ik me weer omdraai om naast Lo te gaan staan hoor ik de man schreeuwen. Ik draai me razendsnel om en begrijp dat het meisje is ontsnapt.

"Lo blijf hier!" Ik ren de man achterna. Op het hoekje van de gang struikelt het meisje en de man tilt haar op en gooit haar over zijn schouder.

"Dat had je beter niet kunnen doen, boterbloempje." Terug in de kamer zet de man het meisje weer terug op haar plek en haalt zijn mes weer tevoorschijn. Snel en gemakkelijk snijd hij een lange snee in haar arm. Ze gilt het uit van de pijn. De andere meisjes beginnen sneller te werken en kijken de man beangstigend aan. Lo trekt wit weg. Ik keur hem een blik en hij knikt.

POV Jasmijn:

Als we hebben gegeten ruimen we de tafel weer af.

"Kan je over tien minuten klaar zijn?" vraagt Kai aan mij. Ik knik en loop de trap op naar de badkamer. Ik poets mijn tanden en trek wat sokken aan. Dan loop ik weer naar beneden en trek mijn schoenen aan. Kai staat al klaar met zijn jas aan en de auto sleutels in zijn hand.

"Waar gaan we eigenlijk heen?" Kai grijnst.

"Dat zul je vanzelf wel zien." Lachend lopen we de deur uit en stappen we in de auto.