Psikopat Sevgilim

Umut

Hikayeme olan ilginizden dolayı her birinize tek tek teşekkür ederim.Beni çok mutlu ediyorsunuz.Siz olmasaydınız bu duruma gelemezdim.

Desteğiniz için teşekkürler.İyi ki varsınız.

Yaprak'ın Ağzından;

Yemeyeceğini bildiğim halde en sevdiği çikolatalı kekten bir kaç dilim kesip tabağa yerleştirdim.Yanına yine en sevdiği içeceği;kahveyi koydum.Hazırladığım tepsiyi alıp kapısına dayandım.Bir kez tıklatıp içeri girdim.Yatakta öylece oturuyordu.

-Bugün nasılsın canım?

Dedim,tepki vermedi.Boşluğa bakan gözleri hareketsizdi.

-Birşeyler yemelisin,Deniz.

Yine cevap yok.Arslan'ın onu bırakıp gitmesinin üstünden iki gün geçmişti ve durumu her geçen gün daha kötüye gidiyordu.Zayıflamaya başlamıştı çünkü yemek yemiyordu doğru dürüst.Ve rengi de soluyordu adeta.

-Deniz'cim böyle yapma artık.

O gün eve geldiği o andan itibaren konuşmayı bırakmıştı.Evet,ciddi ciddi konuşmuyordu kimseyle.

Yanına oturdum.Bana bakmıyordu,hala.Gözlerim doldu.

-Bak Deniz,böyle yapmaya devam edersen olanları babana anlatmam gerekecek.

Aniden bana döndü ancak hiçbir şey söylemedi.Yavaşça oturduğu yerden kalkıp,banyoya gitti.

Rüzgar'ın yanına indim.

-Durumu nasıl?

-Aynı.Ne yapmalıyız?

-Onu tedavi ettirmeliyiz.

-Buna razı gelmeyecektir.

-Biliyorum,ama yapacak başka birşeyimiz yok.Ya onu tedaviye ikna edeceğiz ya da babasına haber vereceğiz.Seçimi kendisine bırakalım.

-Dün Görkem ne anlattı sana?

-Önemli hiçbir şey söylemedi.Lafı ağzında geveleyip durdu.Neymiş çok üzgünmüş de.Haber vermek istemiş ama kendisini Arslan önlemiş de... Boş laflar anlayacağın.

-Peki neden gitmiş Arslan? Hiçbir şey anlatmadı mı?

-Hayır ama bugün ablası ile görüşmeye gideceğim.

-Evet kesinlikle öğrenmelisin.O bir şeyler yapmıyorsa biz yapmalıyız.

Saçımı topladım.

-Orada öylece oturmaktan başka bir şey yaptığı yok.Bu beni sinir ediyor.Onun gibi güçlü bir kız nasıl böyle bir şeyin üstesinden gelemiyor?! O benim tanıdığım Deniz değil gibi.

-Tamam Yaprak.Ne hissettiğini anlıyorum ama onu da düşünmelisin.Yaşadıkları kolay değil.

Sinirlendim.

-Evet belki ama ondan nefret ettiğini,onu görmek istemediğini söyleyen kendisiydi!

Bana anlamlı bir bakış attı.

-Gerçeği sen de biliyorsun Yaprak.Her ne kadar güçlü olmaya çalışsa da aslında çok kırılgan bir kalbi var.

Başımı ellerimin arasına aldım.

-Biliyorum.Ama onu böyle görmek acı verici.

Yanıma geldi ve sarıldı.

-Ona destek olmalıyız.Bunları atlatacak.