Kahvaltı hazırlıklarını kontrol etmek için aşağıya indi Buğlem. Dİrekt mutfağa gidiyordu ama koridorda burnuna gelen güzel kokular daha da hızlanmasını sağlamıştı. Mutfağa girdiğinde gördüğü manzarayla şaşırmıştı. Mutfakta kayınvalidesinden başka kimse yoktu ve oda şu an kahvaltı hazırlıyordu. Kayınvalidesi kendisini farkettiğinde gülümseyerek Günaydın dediğinde Buğlem hala üzerinde ki şaşkınlığı atamadığı için zar zor günaydın demişti.
Aradan çok zaman geçmeden Büşra'da mutfağa girmişti. Buğlem'e günaydın dedikten sonra gidip annesinin yanağını öptü.
'Hanımağam benim için zahmetlere mi girmiş'
Buğlem kayınvalidesinin mutfakta olma sebebini şimdi anlamıştı. Kızı için kendi elleriyle kahvaltı hazırlıyordu.
'Hadi bakalım beni mutfakta yalnız bırakın. İkinizde oturma odasına'
Büşra Buğlem'in koluna girdi ve çekiştirerek oturma odasına götürdü.
'Dün ben abimle konuşurken bizi dinlediğini gördüm yengecim. Açıklama bekliyorum'
Buğlem orada kocasının vereceği cevabı bekliyordu. AMa bunu bÜşra2ya söylemek istemiyordu.
'Bence vereceği cevabı merak ettin'
Buğlem karşısında ki kızın zeki olduğunu anlamıştı. Resmen kendisine görümcelik yapıyordu. Ama o nasıl kendisinin görümcesiyse, kendisi de onun görümcesiydi. Ve görümcelik yapma sırası kendisine gelmeliydi.
'Abimle aran nasıl yengecim. ÜZmüyosun dimi abimi'
'Vay etkiye tepki yapıyosun'
Büşra'nın verdiği tepkiye ikisi birden güldüler.
'Çok şükür aramız iyi. Tek eksiğimiz çocuk. Bİliyorum daha erken ama sürekli dua ediyorum. Hamile kalmak için.'
Hayat garipliklerle doluydu. HErkesin bambaşka istekleri vardı. Buğlem çocuğunun olmaması için dua ederken, yengesi çocuğunun olması için dua ediyordu.
'İnşallah kısa zamanda olur.'
'Sen istiyo musun'
'Şimdilik istemiyorum. Evliliğimiz biraz daha düzene binmeli.'
Uzun sohbetin ardından nihayet kahvaltı sofrası hazırlanmış, herkes sofrada ki yerini almıştı. Buğlem masaya kocaman gözleriyle bakıyordu. Bu kadar kısa süre içinde kayınvalidesi ne kadar çok şey hazırlamıştı böyle.
Kahvaltı faslından sonra Buğlem kahveleri dağıttıktan sonra odadan çıkıp lavaboya girdi. Beklediği bir haber vardı ama o haber bir türlü gelmiyordu. O haberi alamadıkça içinde kocaman bir öfke birikiyordu. Sürekli dua ediyordu hamile kalmamak için. Akşama kadar yapılan sohbete hiç bir şekilde katılmamıştı. İçinden sürekli dua etmekle meşguldu.
'Allah'ım inşallah hamile kalmam'
Akşam yemeğinden sonra abisi gelip yengesini götürmüştü. Abisini görmek biraz iyi hissettirmişti ama şimdi tekrardan odasına gidecekti ve kocasının yüzünü görecekti. Şu an en son istediği şey kocasını görmekti. Ama gitmeye mecburdu.
Yatak odasına girdi. Yatağın üzerinde oturan kocasına bir kez bile bakmadan pijamalarını alıp banyoya girdi. Belki bir umut hasta olduğunu düşünüyordu ama yine olmamıştı. Üzerini değiştirip sinirle tekrar odaya döndü. Yatağa girip kocasına arkasını döndü ve uyudu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Miras Kavlettiler (DÜZENLENİYOR...)
General FictionDüğün günü sevdiği adamın ölmesi üzerine kayınbiraderiyle evlendirilimişti Buğlem. Hayatının bittiğini düşünüyordu. Artık yarını yoktu onun, geleceği yoktu. Sadece dünler vardı onun için ve daha önceleri. Kalbinde ise sadece sevdiği adam olacaktı...