Soulmates or Soul enemies? || Ziam

|[ 12 ]|

[عررر عاشق اين عكسم*-*]
-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

ساعت بعدى هم تموم شد ، زين وارد راهرو شد تا بره طبقه ى پايين چون از صبح تا حالا چيزى نخورده بود ، همينطورى كه داشت حركت ميكرد يه صداى آشنا شنيد كه باعث شد سرجاش وايسه .

" ليام ، پسر منو نگاه كن ، من متاسفم " لويى با يه لحن فوق العاده ناراحت گفت .

" ليام انقدر خودتو عذاب نده ، لطفا ! انقدر به ليديا فكر نكن" لويى دوباره گفت .

" چطورى لويى ؟ حتى يه ثانيه ام نيست كه بهش فكر نكنم ، نميتونم " ليام گفت ، صداش فوق العاده بد بود ، غم و درد تو صداش موج ميزد .

" ليام تو تنها بى گناه اون ماجرا بودى لطفا اينكارو با خودت نكن " لويى گفت و بعد ديگه هيچ حرفى بينشون زده نشد .

زين ديگه راهشو ادامه نداد و نپيچيد جلوتر كه ليام و لويى نبيننش و برگشت و از يه راه ديگه رفت سمت كافه !

ولى همش ذهنش درگير بود ، خب زياد دوست نداشت تو كار ديگران فوضولى كنه ، از نظر اون زندگى هركس به خودش ربط داره و زين خودش يه زندگى براى خودش داشت واسه همين دليلى نميديد توى مال ديگران سرك بكشه !

اما اين قضيه واقعا كنجكاويشو تحريك كرده بود ، ليديا كيه ؟ اصن اين چ ربطى به لويى داشت كه داشت از ليام معذرت خواهى ميكرد و خيلى چيزاى ديگه !

يه كيك و قهوه گرفت و آروم سر جاش خوردش و بلند شد و رفت طبقه ى بالا ! ميدونيد اصلا دست خودش نبود يه چيزى درونش وادارش ميكرد اين موضوع و بفهمه !! ( كرم :|| )

سرجاش نشست و به هرى نگاه كرد كه حالا يكم بهتر به نظر ميرسيد ، خب گريه هميشه حال آدمو بهتر ميكنه ! خوشبحال هرى كه ميتونست گريه كنه ، گريه يكى از چيزايى كه بود زين خيلى سخت ميتونست انجامش بده ، چون يه زينى درونش داشت كه بهش ميگفت اگه بميرى هم نبايد گريه كنى ، گريه غرورتو ميشكنه !

تو فكر بود كه هرى برگشت و بهش لبخند زد و زينم در جواب فقط لبخند زد ، خوشحال بود كه چالاى هرى باز دارن خودشونو تو قالب يه لبخند زيبا نشون ميدن هرچند كه لبخند غمگينى بود.

زنگ زيست با تمام سختى هاش گذشت ، چون زين واقعا نميتونست اونطورى كه بايد تمركز كنه !

اما ميدونين خوبيش اين بود كه ديگه تموم ميشد ، با فكر اينكه فردا ميتونه راحت بخوابه يه لبخند روى لبش اومد .

٢ساعت بعدى هم گذشت و حالا اونو هرى دارن از پله ها ميرن پايين .

" زين امروز جمعه س . امشب مياى خونه ما ؟ " هرى خيلى آروم پرسيد .