Θανάσιμα Παιχνίδια

la vie est belle

Ν:Θυμάσαι τον τύπο που μας ανοίγει κάθε φορά την πόρτα;
Ε:Ναι,γιατί;
Ν:Είναι πρώην πληροφοριοδότης της CIA και νυν καταζητούμενος για εμπόριο ναρκωτικών.
Ε:Και αυτό γιατί μας είναι προειδοποίηση;
Ν:Μπορεί να τον έχουν βάλει να μας παρακολουθεί και να τον ανακάλυψαν τα τσιράκια του πατέρα μου!
Ε:Νικ,από την στιγμή που είναι ο ίδιος καταζητούμενος δεν υπάρχει περίπτωση να τον εμπιστευτούν για κάτι τέτοιο!
Ν:Είσαι σίγουρη;
Ε:Για να στο λέω κάτι παραπάνω θα ξέρω!
Ν:Ωραία,με αυτό ξεμπερδέψαμε.Όμως με τα άλλα πακέτα τι θα κάνουμε;
Ε:Θα δούμε αν περιέχουν ναρκωτικά ή κανένα πετσοκομμένο κομμάτι κρέας και θα πράξουμε αναλόγως!Αλλά όχι τώρα.Εσύ ετοιμάσου να φύγεις και θα τα δω εγώ.
Ν:Έτοιμος είμαι!
Ε:Ε τότε τι περιμένεις;!
Ν:Καλά πάω,αλλά αν περάσεις καθόλου από κει, κομμένα τα πολλά πολλά με τον Μαρτσέλο!
Ε:Αντίο!

Τον έδιωξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα.Είχα μόλις δύο ώρες για να βρω πληροφορίες για αυτόν τον περίεργο αριθμό,και μετά να ετοιμαστώ για το προγραμματισμένο ραντεβού με τον γυναικολόγο.Έψαχνα παντού σε όλο το διαδίκτυο όμως οι προσπάθειές μου απέβησαν άκαρπες.Τότε, σκέφτηκα να ψάξω για πιθανά αποτελέσματα στη κεντρική βάση πληροφοριών της CIA και αυτή τη φορά βγήκα κερδισμένη.Το συγκεκριμένο λοιπόν νούμερο είχε βρεθεί χαραγμένο στα σώματα πρώην κατάδικων,οι οποίοι μετά την αποφυλάκισή τους ασχολήθηκαν επαγγελματικά με το εμπόριο ναρκωτικών προς την Ευρώπη και τη Νότια Αμερική.Υπήρχαν σοβαρές υποψίες ότι πέρα από την διακίνηση ουσιών, σχετίζονται  με τους Golden Scorpions,τη μεγαλύτερη οργανωμένη συμμορία σε δώδεκα  πολιτείες συμπεριλαμβανομένων της Νέας Υόρκης και της Καλιφόρνιας,ενώ παράλληλα ειδικεύονταν στην παράνομη διακίνηση όπλων σε όλη την αμερικανική ήπειρο.Αυτό όμως που μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση είναι το γεγονός ότι υπήρχαν συνεχώς αναφορές έστω και σποραδικές, που έλεγαν ότι πολλές φορές σε φορτία της οργάνωσης, είχαν βρεθεί ανθρώπινα όργανα μέσα σε μικρούς καταψύχτες χωρίς όμως ποτέ να έχει επιβεβαιωθεί η σχέσης τους με το εμπόριο οργάνων.Δυστυχώς, δεν πρόλαβα να δω περισσότερα.Ήταν ώρα να πάω στο νοσοκομείο...
*********
Σε έναν μουντό και παγωμένο διαδρόμο,μέσα στην μικρή ημίφωτη αίθουσα αναμονής, περίμενα μόνη μου μέσα σε ένα άδειο,καταθλιπτικό δωμάτιο.Για κάποιο λόγο τα λεπτά μου φαίνονταν αιώνες, ήθελα να τελειώνω γρήγορα με αυτό το θέμα.Ήξερα ότι έκανα το σωστό και αυτό μου αρκούσε.Διαφορετική άποψη όμως είχαν οι υπόλοιποι γυναικολόγοι οι οποίοι όχι μόνο με έβριζαν θεωρώντας με ανήθικη,μου πετούσαν και εικοσάρικα ρωτώντας με "πόσο πάει το μισάωρο;".Ένιωσα τόσο άσχημα,που με ανάγκασαν να φύγω σηκώνοντας στην πλάτη μου αυτό το απίστευτο βάρος της ντροπής.Δεν έπρεπε να τους ακούσω!Τώρα όλα πάνε πίσω,ενώ η εγκυμοσύνη μου προχωράει κανονικά...Είμαι ήδη δύο μηνών!Να δω πως θα ξεμπερδέψω με τις βλακείες που κάνω,και φυσικά με την τεράστια λίστα αναμονής του κέντρου υγείας.Έτσι απογοητευμένη,και με την αστείρευτη οκνηρία που με κατέκλειζε αποφάσισα να γυρίσω πίσω στη γιάφκα για να δω πως πήγαιναν τα πράγματα.Παρόλου που η απουσία μου δεν διήρκεσε πολύ,ήμουν σίγουρη ότι για κάποιους θα αποτελούσα μια απώλεια...
*******
Ε:Καλησπέρα!Τί γίνεται παιδιά;
Μ:Ήρθες!Είδατε που σας τα λεγα;!
Ε:Μου έλειψες...
Μ:Και μένα,αλλά μιας που ήρθε νωρίτερα σου χω μια δουλειά.Σε θέλει πάνω ο μεγάλος.
Ε:Τι έκλεψα αυτή τη φορά;
Μ:Τίποτα.Για κάποιο περίεργο λόγο από χθες μιλάει μόνο για σένα!
Ε:Πότε μπορώ να πάω;
Μ:Όποτε θέλεις.Ξέρεις που θα τον βρεις.
Ε:Καλά,τα λέμε σε λίγο.
Μ:Καλή επιτυχία!