Till yemek boyunca hiç konuşmadı, ona baktığımı fark ettiğinde masanın altında elini dizimin üstüne koydu ve tebessüm ettim, sonra yemeğine devam etti. Kahvaltıdan sonra hepimiz evlerimize ayrılmıştık. Till bizi eve bırakıp evine dönmüştü. Odama gidip ılık bir duştan sonra yatağa atlayıp kitap okumaya koyuldum. Birkaç dakika sonra abim nefes nefese odama daldı.
''Abi sorun ne?''
''Lieel, Lauren bayıldı, hastaneye gitmeliyiz hemen.''
''Ne? Tamam, hemen giyinip geliyorum.''
Hızlıca üstümde ki pijamaları çıkartıp elime ilk gelen şeyleri giydim. Aşağıya indiğimde abim taksinin geldiğini söyledi, Lauren'i kaldırması için yardım etmeyi planlıyordum ama tek bir hamleyle onu kucağına almıştı. Kapıyı açtım, önden abim çıktıktan sonra da ben çıktım. Lauren'i öylece yerde yatarken görünce üzülmüştüm. Yol boyunca kendine gelmemişti. Hastaneye girdiğimizde onu derhal bir odaya aldılar. Birkaç test yapacaklarını söylediler. Lauren kendine gelmeye başladığında abim oturduğu yerden kalkıp hemen yanına gitti. ''Hayatım iyi misin?''
''İyiyim.''
''Beni çok korkuttun.''
''Neyim var?''
''Bizde bilmiyoruz, test filan yapacaklarını söylediler.''
Yerimden kalkıp yatağının diğer tarafına da ben oturdum ve elini tuttum.
''Kendine dikkat etmelisin, gerçekten telaşlandık.''
''Özür dile-''
''Şşş özüre gerek yok, sen iyi ol yeter.'' Deyip tebessüm ettim.
Kapının açılmasıyla hepimiz kafamızı o yöne çevirdik, gelen doktordu. ''Merhabalar.'' Dediğinde gülümsüyordu.
Abim ''Doktor bey iyi değil mi?'' diye sorduğunda doktor ''Gayet iyiler.'' Deyip sırıtmaya devam ediyordu.
''İyiler?''
''Tebrikler bir bebeğiniz olacak.''
''Ne?''
''Hamilelikten dolayı başı dönmüş ve bayılmış. Test sonuçları gayet güzel. Anne ve bebek çok sağlıklı. İstediğiniz zaman hastaneden ayrılabilirsiniz.'' Deyip odadan çıktı.
Abim şok olmuş bir ifadeyle Lauren'e bakıyordu, Lauren'se yüzünde ki kocaman gülümsemeyle karnını elliyordu. Bu çok güzel bir haber, hala olmak nasıl bir duygu sanırım yakında bunu öğreneceğim. ''Vayy tebrik ederim sizi.'' Deyip sırıttım. Lauren ''Teşekkürler canım.'' Deyip güldü.
Ani bir değişim abimin şok ifadesi yerini kocaman bir gülümsemeye bıraktı. ''Aşkım anne olacaksın. Baba olacağım. İnanamıyorum.'' Deyip elini Lauren'in karnına koyduktan sonra Lauren'in dudağına bir öpücük kondurdu.
Çok tatlı gözüküyorlardı. Bebekte doğunca tam bir mutlu çekirdek aile olacaklardı. Bu habere çok mutlu olsamda bir yanımda onlara imreniyordu. Bebeği bırak biz Till'le evli bile değildik. Daha önce evlilik konusunu fazla düşünmemiştim ama böyle mutlu aileleri gördükçe Till'le evlenmeyi çok istiyorum. Bir bebeğimizin olmasını ve ona benzemesini gerçekten çok istiyordum. Tam da Till'i düşünüyorken çalan telefonumda arayanın o olduğunu gördüm. Odadan çıkıp koridora geçtim.
''Alo?''
''Güzelim, ne yapıyorsun?''
''Hastanedeyiz.''
