twenty

14 2 1
                                    

Yazardan

Sekizinci geceydi. Blaire uyuyamıyordu, Troye da öyle. İkisi de yatağında uzanmış ve sessizce gözyaşı döküyorlardı.

Birbirlerini son görüşleri olacaktı. Kısa sürede birbirlerinin hayatına girmiş ve hayatlarını değiştirmişlerdi.

Blaire için bu bir reklam arası gibiydi. Yıllardır üzüntü ve depresyonla burun buruna yaşamıştı ve Troye ile geçirdiği her gün onu iyileştiriyordu. Troye ile ne kadar zaman geçirirse, tedaviye o kadar az ihtiyacı oluyordu.

Troye için de aynısı geçerliydi. Hayattan bıkmış bir kız, hayattan bıkmış bir erkeği tekrar hayata bağlamayı başarmıştı.

Güneş doğacaktı ve her şey değişecekti. Blaire, Troye ona yeni evinin adresini söyler miydi bilmiyordu. Tek bildiği onun şehrin diğer ucuna taşınacağıydı.

Gözyaşları birer yağmur damlası gibi kağıda düşüyordu. Mektubunun son cümlesini de yazıp kağıdı katladı ve zarfa koydu.

Troye'a o gece mutfak camını açık bırakmasını söylemişti ve Troye onun dediğini yapmıştı. Cam açıktı. Blaire camdan içeriye girdi ve olabildiğince sessiz bir şekilde Troye'un odasının önüne kadar yürüdü. Kapının önünde bekledi. Gözyaşlarını elinin tersiyle sildi. Daha sonra elindeki zarfı kapının altından olabildiğince güçlü bir şekilde fırlattı. İşini tamamlayınca evden çıktı.

Troye uyuyamıyordu. Blaire için endişeleniyordu. Onun intihar düşüncelerini içeren günlüğünü okumuştu. Blaire'ın teyzesi ile gittiği gün evine girmişti. Blaire'ın masasındaki defter dikkatini çekmişti.

Suburbia → Troye SivanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin