21.

1.6K 144 29
                                    

Çınar'dan ;

Sonunda ikizime kavuştum lan! Ama daha bitmedi, merak ettiklerim bitmedi. Altımdaki Çağlar'a baktım. Yok lan öyle altımdaki değil. Yani altımda ama... Yani ben bankta otururken  yere oturdu. Önümdeydi. 

"Çağlar, sen ne biliyorsun?"

Eline aldığı karıncayı yere bıraktı.

"Şey, ben çok şey biliyorum. Yani... Aslı. Annen. Şey, sözde annen, bizi kavuşturacaktı. Ama gerçek babamız istemedi. Ayrı kalmamız ikimiz için de daha iyiymiş. Beni de aldı ve Amerika ya gitti. Aslında babamızın amacı birimizi yetimhaneye bırakmakmış. Ama annemizin gönlü ayrı kalmamıza el vermemiş(!) İkimizi de bırakıp kaçmış. Babamız da içimizden birinin evlat edinilmesini sağlamış. O da sensin. Ben de bunları 1 hafta önce öğrendim. Sana ulaşmak için kıçımı yırttım ama sonunda yerini buldum. Amerika dan uçağa atladım- şaka şaka uçağa bindim. Uçağa atlanılmaz geri zekalı."

Çağlar Suratımdaki iğrenmiş yüz ifadesini görünce boğazını temizledi ve konuşmasına devam etti.

"İşte sonra bindim uçağa geldim Türkiye'ye. Ve şuan, buradayım. Babamız kaçtığımı fark edince deliye dönecek!"

Çağlar tepki vermem için gözlerimin içine bakıyordu. Nedense hissizleşmiştim. Aşk, sevgi, mutluluk, Nefret... Hiç bir duyguyu hissetmiyordum. Bunların içinde en üzüldüğüm şey ise... Almila. Onun ne suçu vardı ki? Neden ona bunları yaşattım?  Aniden sırtımı dikleştirdim ve konuşmaya başladım.

"Çağlar... Sana bir şey danışacağım."

Tek kaşını kaldırdı ve bana baktı.

"Danış ikiz. İkizler bunun için vardır."

"Almila vardı ya... Senin apartmanda karşılaştığın.."

"Evet?"

"Ben...Onu seviyorum ama, dertlerimle sıkmak da istemiyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Çok üzülüyor. Benim için çok üzülüyor... Acı çekiyor ama belli etmiyor. Bana akıl ver ne olursun, ikiz."

Çağlar elini çenesine koydu ve bir süre düşünüyormuş gibi yaptı. Veya gerçekten düşündü. Bilemiyorum...

"İşin zor kardeşim. Ama o kız seni anlar. Apartmanda ona 'sen onun nesi oluyorsun?' diye sorduğumda gözlerinden bir sürü duygu geçti. Bir şey demedi bana. Diyemedi. Onu karşına al ve, sarıl. Sıkıca sarıl. Bak göreceksin. Rahatladığını hissedeceksin. Hatta istersen ağla. Ama konuşma..."

Ayağa kalktı ve yanıma oturdu.

"...Sadece sarıl. Tamam mı?"

Kafamı 'tamam' anlamında aşağı yukarı salladığımda elini omzuma koydu ve hafifçe sıktı.

İnsanın ikizi olması ne güzel bir duyguymuş Yahu!

***

Bu bölümde sadece Çınar ve Çağlar olsun istedim. Pek de kısa oldu ama hem Çınar'ın duygularını öğrendik, hem Çağlar'ı daha iyi tanıdık, hem de ikiz dayanışması gördük. Sonraki Bölüm kimin ağzından olsun? Yorumlarda belirtin yoksa yazamam.. Buraya kadar okuduğunuz için çok teşekkür ederim... Sizleri seviyorum 😍 Sonraki bölümde görüşmek üzere!!

Biri Sakar Mı Dedi? Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin