Hata

H~ 10 ~ Senden Hoşlanıyorum Aslı

Herkese merhabalar😇

Umarım beğendiğiniz bir bölüm olur.

İyi Okumalar...

Multimedya : Buğra

~10~

Kirpiklerimi kırpıştırarak göz kapaklarımdaki ağırlıktan kurtulmak istedim fakat başaramadım. Tonlarca ağırlıkta bir fil göz kapaklarımın üzerinde kış uykusuna yatmış gibiydi. Bir kaç defa daha denediğimde sonunda gözlerimi aralamayı başarmıştım.

Bedenimin ve ruhumun yorgunluğunu hissediyordum. Başımda ve saç diplerimde de hafif bir sızlama vardı. Dudaklarımın kuruluktan birbirine yapıştığını farkettim ve dilimle dudaklarımı ıslattım.

Elim sıcak bir çift avucun içinde kaybolmuştu. Başımı hafifçe yana çevirdiğimde annemin; başını yatağın kenarına yaslayıp, uyumuş olduğunu gördüm. Yumuşak yüzü gözlerimin hemen önündeydi ve onu çok özlediğimi fark etmiştim. Kirpikleri gözlerinin altına gölgelerini bırakmışlardı. Eşarbının ucu geriye doğru kaydığından alnının üstündeki saçlarının arasındaki beyazlar görünüyordu.

Aramızda sadece on altı yaş olmasına rağmen saçlarına ak düşmüştü annemin.

Ona sımsıkı sarılıp yanaklarından öpmek istedim ama kolumu kaldıramayacak kadar yorgundum. Ne kadar süredir bu yatakta yatıyordum bilmiyordum ama odadaki ilaç kokusundan hastanede olduğumuzu anlamam zor olmamıştı. Üstelik sırtımdaki küçük izler sızlıyordu. Başımın içinde de sanki büyük bir şenlik vardı.

''Aslı'm.''

Annemin sesiyle gözlerine baktım. Gözlerinin kıyısında hafif kızarıklıklar ve birkaç damla yaş vardı. Hafifçe gülümsedim.

''Annem''

Annem gözlerini kapatıp açtığında dudaklarından dışarı süzülen nefesi yüzümde hissettim. Uzanıp alnımdan öptüğünde yanımda olduğu için mutluydum.

''Çok korktum yavrum. Neden kendine dikkat etmiyorsun hiç?'' diye sorduğunda neler olduğunu hatırlamaya çalıştım. En son Arsel'le yürüyorduk.

İlk hatırımda kalan bu olurken sonra anılar bir bir beynimdeki yerini aldı. Arsel'in krizi ve sonra beni bırakıp gidişi... Adamlardan çaldığım uyuşturucu madde ve benden istedikleri para...

Hatırladıklarım yüzünden tüm hücrelerim şokla sarsılırken kendime geldim. Gözlerimi kapatıp sakinleştim. Aman Allah'ım! Ben nasıl bir şeyin içine düşmüştüm. İki haftada yüz bin lirayı nasıl bulacaktım, ben hayatımda o paranın çeyreğini bile görmemiştim. O an ki korkuyla ne söylediğimin farkına şimdi varıyordum.

Annem dibimdeyken rahat rahat telaşlanamıyordum bile. Bakışlarımı ona çevirdiğimde merakla bana baktığını gördüm. Ona ne söylemişlerdi acaba? Hafifçe gülümsedim. Annem de bana gülümserken elimin üstünü öptü.

''Kuzum, o kabusları tekrar mı görüyorsun yoksa?''

Annem bir anda endişelendiğinde sorduğu soruya odaklandım. Daha beteri vardı annem. Ona nasıl söyleyebilirdim ki bunu? Rahatlatmak için elini biraz sıktım.