Hata

H~ 11 ~ Sürpriz

Keyifli okumalar...😊😁

Multimedya : Buğra😍😍

~11~

''Senden hoşlanıyorum Aslı. Sadece benim köylü güzelim olmak için ve seni sevmem için bana izin verir misin?''

Hayretle Buğra'nın yüzüne bakarken içimdeki o hayal kırıklığını hissettim. Kocaman açılan gözlerim yavaşça eski halini alırken bakışlarımda artık şaşkınlık yerine kızgınlık ve hayal kırıklığı vardı.

Ona uzun zaman sonra güvendiğimi hissetmiştim. Yaşadıklarımdan sonra ilk defa ona sarılmıştım. Mutlu olmuştum. Ama şimdiyse tıpkı herkes gibi olmuştu. Ona sarılırken art niyet taşımazken, onun bana bunları söylemesi bana yanlış geliyordu.

''Olmaz'' dedim hiç düşünmeden üzerine bastırarak. Sonra da hiçbir şey söylemeden arkamı döndüm ve ondan uzaklaşmaya başladım. Bundan sonra hiçbir erkeğin beni kullanmasına izin vermeyecektim. Hayır, hayır! Düşüncelerim yanlış ya da mantıksız değildi. Onun bu kadar çabuk benden hoşlanması ve bu söylediklerinin bende yarattığı etki o psikopatın yarattığı etkiyle aynıydı. Çünkü aynı şeyleri ondan da duymuştum ve kabul etmediğim için başıma gelmişti her şey.

''Köylü güzeli bekle!''

Buğra'nın bana yetişip kolumdan tutmasıyla hışımla ona dönüp kolumu geriye çektim.

''Sakın bana dokunma!''

Öfkeli bakışlarım Buğra'yı hedef alırken eliyle yüzünü ovuşturdu.

''Yapma köylü güzeli!'' dedi tuhaf bir ses tonuyla. Kollarım iki yanımda öylece karşısında dururken başımı iki yana salladım.

''Biliyor musun, o psikopat Mete'den farklı bir yanın yok! Hepiniz aynısınız!''

Buğra sözlerimin etkisiyle kalakalırken gözleri önce hayretle açıldı, hemen ardından ise bakışlarına yoğun bir öfke yerleşti.

''Ne?'' diye sordu söylediklerime inanamadığını belli eden bir sesle. Aynı bakışlarımı ona atmayı sürdürdüğümde bana doğru yaklaştı ve kollarımı sıkıca tuttu.

''Sen ne dediğinin farkında değilsin!'' dediğinde sertçe yutkunup beni sarsmasının etkisinden kurtulmaya çalıştım. Korku bedenimi ele geçirirken beynim hafızama kazıdığı kötü anıları gözlerimin önüne getirmişti.

''Bırak beni! Gitmek istiyorum!'' dedim titreyen sesimi normal çıkarmaya çalışarak. Buğra gözlerini kapatıp derin bir nefes bıraktı dudaklarından ve kollarını omzumdan sararak bana sarıldı.

''Ne yaşadın bilmiyorum köylü güzeli ama beni o şerefsizle bir tutma!''

Sakinleşmek için kendime kısa bir süre verdikten sonra Buğra'yı ittirerek kendimden uzaklaştırdım. Öfkeli bakışlarımı ona inanmadığımı belirtircesine kahverengi gözlerine sabitledim ve sertçe konuştum. Hemen ardından da arkamı dönerek hızla oradan uzaklaştım.

''Bir daha karşıma çıkma ve benden uzak dur!''

***
Kulağımın altında titreyen telefonumla gözlerimi huzursuzca araladım. Yorgunca başımı kaldırıp yastığımın altına koyduğum telefonumu çıkararak arayana bakmadan cevapladım.