Gölge

Boşluk

Hani deriz ya "kendimi boșlukdaymış gibi hissediyorum. Neden bu sözü söyleriz hiç düşündünüz mü?

Boşluk aslında tanımı olamayacak bir sözcük, soyut bir kavram ama bir o kadar da somut. Nasıl mı?

Kendini boşlukta hissetmek Binevi kendinde bir şeyin eksik olduğunu hissetmek gibidir. İstediğin türden yalan bir hayat yaşarsın ve yalandan oluşan bir mutluluğa sahip olursun. Peki neden o zaman kendini boşlukta gibi hissedersin? Soyliyeyim mi nedenini.

Çünkü senin gerçek benliğin senin yanında değildir, gerçek düşüncelerin, gerçek hislerin senin yanında değildir.

Gerçek hisler hmmm, bu terim size tanıdık geliyor mu? Bana gelmedi galba daha önce bu terimi kullanmadım, gerçek hisleri.

Birşey diyeyim mi, kendim ne hissettiğimi bizzat bilmiyorum. Tek bildiğim his, boşluk.

Bak yine karşımıza çıktı boşluk.

Ne hissettiğini bilmemek, iğrenç birşey herhalde. Doğru ben şahsen ne hissettiğimi bilmiyorum onun için nasıl olduğunu da bilmiyorum.

Kendi benliğinizi kaybetmemeye bakın çünkü kaybedince, kocaman bir boşluk bırakıyor arkada. Evet ben de zamanında benliğimi kaybettim ama yol yakin iken geri döndüm ve zor olanı seçtim. Burda yazdığım her bir sözcük, her bir cümle tamamiyle düşüncelerim, ne olduğunu bilmediğim hislerim ile yazılan ve binevi burada döktüğün her şey bir çeşit döngü, soyut olan bir şey. Bunun ne olduğunu bile bilmiyorum! Ne kadar acınası bir durum değil mi? Bakın yine karşımıza çıktı acımak. Boşuna demiyorum acımadan önce bir maskenin altındakine bakın diye.

Size bir tavsiye veriyeim mi, sevdiğiniz kişi için bile kendi kişiliğinizi satmayın. Ben neredeyse satıyordum ama satmadım, son anda bu karadan geri döndüm. Ne demişler "zararın neresinden dönülürse kardır" çok doğru bir söz. Eğer ben "kendi adıma konuşuyorum" son anda kişiliğimi satmaktan dönmeseydim, aslında satacağım kişinin "ben" olmadığını anlayamayacaktım. Evet meğerse ben tüm çocukluğumu yalan bir maske ile geçirmişim ve bunu uzun bi sure sonra fark ettim. Ben kendi benliğimin de hissettiğini anlayamıyor, beynim bunu algılamakta zorlanıyor olabilir ki bu bir matematik denklemi veya cümleden çıkarılması gereken bir anlam değil, tam tersine anlamak için çok fazla uraş isteyen bir şey "yani zeka  seviyemde hiçbir sıkıntı yok" ve ben bu zoru yalan yanlış olan bir mutluluğa terçih ediyorum. Ruhumun beni içimden düşündürterek ama beynimin sorgulamasına izin vermiyerek yonetmesine izin veriyorum. Şuan yazdığım her çümle, her sözcük, her harf içimde uçsuz bucaksız olan boşluğun, ruhumun beni yonlendirmesi ile yazılan şeylerdir. Ruhum anlayamadığım, isimlendiremediğim duygularımı  beynimin içindeki bilgiler ile birleştiriyor ve bu yazdıklarım ortaya çıkıyor. İyice kafanızı bulamaç ettim galiba ama boşluğun kitap üzerine yazılabilecek bir tanımı yok ki ama bu da önemli bir nokta, düşüncelerimi dolaylı yoldan etkileyen bir başlık.

Belki kendi benliğimi bulmak için daha kırk fırın ekmek yemem lazım ama pesetmicem. Eğer bu da bir hayat oyunu ise;

Ben bu oyunu kaybetmiycem...