Yapayalnız

29 2 4
                                    

Kafayı yemeye başlıyorum, neden mi?

Çok fazla düşünüyorum, çok fazla uraşıyorum, çok fazla yüküm va, fazlasıyla tuhaf hissediyorum. Evet hissediyorum ama o hislere bir ad koyamıyoorum. Evet evet hissediyorum ama ad koyamıyorum, hissediyorum içim karıncalanıyor boş oluyor ama hissediyorum.

Kafayı yiyorum evet, düşünüyorum evet, içim içimi yiyor evet. Doğru olmayan bir iş yapıyorum, daha dorusu yapan kişiye yardım ediyorum ama o nedenini anlatmıyor ve nedenini bilmemeki kafayı yedirtiyor.

Çok merak ediyorum ben acaba nasıl biriyim? İyi mi, kötü mü, farklı mı, aynı mı? Bana bunları sçyleyebilecek biri olsa keşke, keşke bana da biri siyahı ve beyazı anlatsa, bana destek çıksa. Küçüklüğümdeki gibi tek olmasam, tek başıma büyüdüğüm gibi şimdi de bunu tek başıma yapmasam. Beni anlayabilecek biri istiyorum çok mu şey istiyorum?

Evet çok şey istiyorum. Kendim gibi bir kişi sadece 1 şahıs istiyerek çok şey istiyorum Bu hayattan birşey istenmemesi gerektiğini öğernemediğim için kendime kızıyorum.

Kafayı yiyorum çünkü lanet bir sınav için şu hayatta sevdiğim 1-2 parça şeyi de elimden alıyorlar. Anime izliyemiyorum, basket oynıyamıyorum, internete girmem yasak, bilgisayarım yok, telefonumun interneti ve uygulamaları yok, müzik yok. Beni mutlu edebilen hiçbir şey yok, hep ben fedakarlık yapıyor. Basket oynamayı seven bir erkek arkadağım haklı şu konuyla ilgili. Bazen bende başkaları dışında kendimi düşünmeliyim, kendim için de birşeyler yapmalıyım.

Ağlıyorum çünkü hiçbirşeyi anlayanıyorum, kafayı sıyırıyorum, deli gibi kahkaha atıyorum, garip garip dans ediyorum, herşeyi unutmaya çalışıyorum. Hatırlamak ta istiyorum çünkü unutmak ta istemiyorum.

Boğuluyorum, kendi kazdığım kuyunun dibindeki bataklıkta boğuluyorum. Çırpınıyorum nefes almak için, yaşamak için. Kaybediyorum hayat ile oynadığım kumarı, kaybediyorum. Nefes almak istiyorum ama alamıyorum, çırpınmak istiyorum ama dermanım kalmadı. Kenara çekilip kaybettiğimi kabul etmek istemiyorum ama hareket de edemiyorum. Beynim iflas ediyor, düşünemiyorum.

Biri yardım etsin lütfen, biri bana elini uzatsın destek olsun. Tek başıma kaldıramıyorum bunu, dipe çekiyor beni. Biri bana bir yardım eli uzatsın lütfen, yardım etsin bana.

Boşa ruhumu tükediyorum yardım istiyerek, bana yardım edebilecek kimse yok ki yakınlarda.

Bana bir el uzatıp yardım edebilecek kimse yok ki.

Yapayalnızım, yapayalnızım bu dipsiz karanlığın içinde, yapayalnız...

GölgeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin