Κεφάλαιο 22. Ένα ταξίδι στις αναμνήσεις.

57 11 4
                                    


Ο  Μπαζίλ κατέβασε με μια γουλιά το τσάι του. Αν ο Γουίλιαμ έπινε μια τέτοια ποσότητα καγιάν μονομιάς, σκέφτηκε, τα μάτια του θα πετάγονταν έξω. Ύστερα πήρε μια ανάσα, λες και απολάμβανε το καλύτερο κρασί.

«Πολλά έχουν αλλάξει Νεραϊδικό. Παρά πολλά. Κάθισε αν θέλεις.» είπε. Έδειξε μια άδεια πολυθρόνα και σκούπισε το στόμα του με την αναστροφή του χεριού του. «Μου άρεσε το βουνό, και η αλήθεια είναι πως εξακολουθεί να μου αρέσει, αλλά δεν μπορούσα να μείνω άλλο εκεί. Με πόνο στην καρδιά μου άφησα πίσω το μέρος αυτό, γιατί για πολλά χρόνια ήταν το σπίτι μου.»

«Και τι ήταν αυτό που σε έκανε να φύγεις;» ρώτησε ο Όλραντ.

«Θα φτάσουμε εκεί όταν έρθει η ώρα». Έσκυψε και με την μασιά σκάλισε τα κούτσουρα που σπίθισαν, ενώ το πρόσωπο του τώρα είχε κοκκινίσει απ την φωτιά.

«Για πες μου όμως, τι φέρνει εσάς τους δυο εδώ, τόσο μακριά απ το νησί; Μήπως οι πληροφορίες που είχες;»

«Ναι.» Απάντησε ο Όλραντ «Η συμβουλή ενός παλιού φίλου.»

Ο Μάγος στάθηκε για λίγο σκεφτικός κοιτώντας τον. Με τα δάχτυλα του χτένιζε αφηρημένα τα λευκά του γένια.

«Μπορεί η μνήμη σου να έχει σβήσει στον βορρά, αλλά υπάρχουν και κάποιοι που θυμούνται. Δεν χρειάστηκε να ρωτήσω το όνομα σου, Μάγε, για να καταλάβω ποιος είσαι, όπως επίσης και για την δύναμη που κατέχεις. Γνωρίζω πως είσαι ο ένας απ τους τρεις Μάγους, ο Ξεχασμένος Μάγος.» είπε και έριξε ένα βλέμμα στον Γουίλιαμ λες και απαντούσε στο ερώτημα που είχε το αγόρι στο μυαλό του. «Ο Κορνήλιος δεν με εμπιστεύτηκε άδικα σε αυτή την αποστολή. Δεν έχω λοιπόν άλλα λόγια να σου πω, γιατί γνωρίζεις τον σκοπό της επίσκεψης μας. Θέλουμε την βοήθεια σου.»

Ο Γουίλιαμ άκουγε προσεκτικά. Ο Όλραντ είχε κρατήσει πολλά για τον εαυτό του. Το Νεραϊδικό σηκώθηκε απ την θέση του κάνοντας την ετοιμόρροπη καρέκλα να τρίξει παραπονεμένα. Ο Μπαζίλ ανάβλεψε απ τη θέση του σαν να διακοπήκαν οι σκέψεις του.

«Οι δυνάμεις μου δεν είναι αρκετές» είπε «και η βοήθεια μου θα ήταν λίγη μπροστά στην μαύρη θέληση της Έθελ. Δεν κουβαλάμε όλοι μέσα μας τις ίδιες δυνάμεις και δεν αγαπάμε όλοι τα ίδια πράγματα. Ο Κορνήλιος δεν βασίστηκε στις δυνάμεις μου, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.»

«Και τότε γιατί με έστειλε ως εδώ αν όχι για να μας δώσεις την βοήθεια σου;» είπε ο Όλραντ υψώνοντας τον τόνο της φωνής του. «Έχουμε πόλεμο εκεί έξω» είπε δείχνοντας τον Βορρά «και κάθε μέρα που περνά, η ζυγαριά βαραίνει προς όφελος της Έθελ. Ήρθα τόσο δρόμο για να γυρέψω την βοήθειά σου Μάγε. Πρέπει να μας βοηθήσεις, εκτός και προτιμάς το βρομερό αυτό καλύβι.»

Νάμχαϊντ.Ο εχθρός της Σκιάς.حيث تعيش القصص. اكتشف الآن