Komt een jongen bij de dokter (BxB)

H12. Een date inclusief een nieuwe vijand

H12. Een date inclusief een nieuwe vijand

~+~+~+~

Onderuit gezakt zit ik voor de tv naar Dora en haar beste vriend Boots te kijken. Ze zijn op weg naar oma en moeten nu over de brug van de trol. Ik grijns scheef. 'Ik hoop dat je valt,' brom ik, maar natuurlijk moet alles weer goed gaan zoals in elk kinderprogramma. Dat verpest het echt.

Op de achtergrond is mijn moeder vrolijk met Jana, mijn aartsvijand, aan het praten. Mam vond het een goed idee om vandaag langs te komen, net op de dag dat ik elke minuut op de klok zit te kijken totdat mijn date met Luke begint. Ja, ik heb een date! Wie had dat gedacht?

'Hé Timmie,' begint mijn moeder opeens tegen mij te praten, 'Waar heb je die ene leuke jongen gelaten?' Ik draai me om en staar haar verbaasd aan. 'Waarom zou je dat willen weten?' vraag ik wat achterdochtig, want je weet nooit wat ze wil. Straks neemt ze nog het familie fotoboek mee en laat Luke mijn gênantste foto's zien. En dat willen we niet hebben.

'Nou, ik vond het eigenlijk wel een geschikte jongen voor jou,' zegt ze en ze knipoogt erbij. Ik rol met mijn ogen. 'Ik heb een date,' flap ik eruit en ik word knalrood. Oh help. Help, help, help. Dit gaat niet goed!

'Oh, echt?!' kirt mijn moeder en ze kijkt me met een enthousiast gezicht aan. Ik knik even ter bevestiging en ze begint als een kleuter in haar handen te klappen. 'Mijn zoon heeft een date!' giechelt ze.

Mijn moeder spoort niet helemaal.

'Het is gewoon een weddenschap, hoor,' mompel ik, wat me op de gedachte brengt dat ik het Sanne er nog even in moet gaan wrijven. En ik moet haar voorbereiden op haar wenkbrauwloze toekomst. Ik grijns bij mezelf. Sanne zonder wenkbrauwen. Dat moet er gewoon geniaal uitzien.

Misschien is ze bij haar oma.

'Ik zie je later, mam. Ik moet eventjes belangrijke dingen doen,' glimlach ik terwijl ik mezelf in mijn rolstoel laat zakken en richting de deur rol. M'n moeder trekt een wenkbrauw op, maar knikt dan. 'Oké, tot straks! Ik wil straks wel alle details horen,' glimlacht ze en ik zucht diep. 'Goed,' brom ik en dan maak ik dat ik weg kom.

***

'Hé Sanne!' roep ik misschien iets te enthousiast naar het meisje dat net uit de kamer van haar oma komt. Ze kijkt op en loopt met een achterdochtige blik op me af. 'Wat,' bromt ze kortaf als ze voor me staat. Ik kijk haar met een grote bigsmile aan. 'Raad eens wie er een date heeft met een bijna dokter?' vraag ik met twinkelende ogen. Sannes mond valt bijna letterlijk open. 'Jij toch niet zeker, hè?' mompelt ze en ze geeft me een vuile blik. Mijn grote grijns verraad me en ze rolt met haar ogen. 'Goed, oké. Verloren van een flikker.' Ze neemt me onderzoekend op en grijnst dan. 'Dan wil ik wel een selfie van jullie twee,' glimlacht ze poeslief. Ik kijk haar wat geschrokken aan. Een selfie van mij en Luke? Maar dan moet ik dichtbij hem gaan staan! Of zitten... Ik slik even en glimlach dan. 'Ja, natuuuuurlijk krijg jij een selfie van mij en mijn droomman,' brom ik en ik kijk haar uitdagend aan. Weer rolt ze met haar ogen en ik vraag me af of ze er nog een keer uitrollen. 'Whatever,' mompelt ze en loopt dan langs me heen richting het kantoortje.

Bijtend op mijn lip keer ik mezelf om en rol terug naar de lift. Hoe moet ik ooit die selfie voor elkaar krijgen? Bij de vraag over de date ging ik al bijna hyperventileren, laat staan hoe ik er straks bij zit. Dan sta ik er waarschijnlijk als een smoorverliefde zombie op. En dan wil Luke helemaal niet meer met me trouwen. En trouwens, ik sta überhaupt nooit goed op de foto. Dan heb ik weer een enorme puist midden op m'n voorhoofd, of ik moet net niezen zodat het net lijkt of ik keihard 'Hajaa!' aan het roepen ben. Of m'n haar zit niet goed.

Dus dat wordt een groot probleem.

Mijmerend over het probleem ga ik weer met de lift met de pratende muren terug naar mijn eigen verdieping en zoek de woonkamer weer op. Mijn moeder zit niet meer in de woonkamer en ik vraag aan Jana, die er nog wel zit, waar mijn moeder is. 'Ze heeft je achtergelaten. Ze wilt je niet meer zien,' is haar bijdehante antwoord en ik rol met mijn ogen.