santorini (greece)

"IKA- SAMPUNG YUGTO"

.......

       Padilim🌇 na at mag gagabi na ng mga oras na yun. Dinala ko sya sa mga lugar kung saan ay paborito kong puntahan dahil alam kong magugustuhan nya rin ang lugar. Sa aming paglalakad ay dimo mapapansin ang pagod sa bawat isa dahil wala kaming ibang ginagawa kundi tumawa😂😁 at magtawanan..😃😁
      Sadyang napakasaya ko ng gabing yon.🌕 Parang nawala sa aking isipan ang takot na mag mahal muli.💖💕💘.
       Ilang oras🕒 pang pag lalakad🚶 ay niyaya ko muna syang kumain at dinala ko sya sa pilipino eatery. At duon kumain🍛🍲 at upang makapagpahingang saglit.. (hi ate she')..ang bati ko kay she'..

SHE': ohh rusian..aba may kasama ka ata ngayon.. ..😲weyt lang "SOPHIA MENDEZ"?.. (gulat)
RUSIAN: tama ka..friend ko nga pala si sophia..sophia si ate she'..
SOPHIA: hi po'..
SHE': wow huh..rusian nag lelevel up na mga friend mo huh..(sabay tawa)..😆
RUSIAN: hahaha..grabe ka talaga..di naman..
SHE': upo na kayo..anu order nyo?..
RUSIAN: syempre ung paborito ko!..

"..lugaw at tokwa't baboy ang madalas kong kainin sa pilipino eatery..dahil yun lang ang paraan para maramdaman ko ang pilipinas kapag na mimis ko ang pinas"..

SHE': kumakain ba si sophia nun??
SOPHIA: teka anu ba yun??..baka palaka🐸 yan huh..o kaya uod🐛..di ako kumakain nun!..
SHE': hahaha..dont worry wala dito nyan..
RUSIAN: basta weyt and see nalang..

"alam kong kinakabahan si sophia sa sinabi kong yun dahil mababakas sa mukha nya"
       Pagka dating ni she' ay bit-bit na ang aming order sabay lapag sa lamesa.🍛🍲🍛

SOPHIA: wow!..meron pala dito nyan?
SHE': eto lang ang restaurant na nag seserve nyan..request narin ng mga ibang pilipino na kumakain dito..
RUSIAN: kumakain ka ba nyan? (sabay tingin ke sophia)
SOPHIA: oo naman!..kala mo sakin laking mayaman..
SHE': ge na maiwan ko na muna kayo..enjoy!..😊
SOPHIA: thanks po!..😊😊

       Sinimulan na namin ang pag kain. Lalo akong bumilib kay sophia sa sinabi nya. Kaya siguro napaka simple nya dahil lumaki rin syang hindi mayaman.
       Tinitingnan ko sya habang kumakain at talagang ninanam nam nya ang bawat subo ng lugaw..🍲

SOPHIA: wow! ang sarap nito!..ilang taon rin akong di nakakain nito!🍲..na mis ko tuloy bigla ang papa ko..
RUSIAN: bakit madalas bang magluto papa mo ng lugaw?
SOPHIA: alam mo bata palang ako laman na ako ng mga singing🎤 competition sa lugar namin..at tuwing uuwi kami ni papa.. talo man o panalo dumederetso kami sa lugawan🍲 sa may tabi ng highway..kaso.. nung nawala si papa..nung namatay na sya..di na ulit ako nakakain nito.

"Nakita ko ang lungkot sa mukha😢 ni sophia ng sandaling yun"..

RUSIAN: wag kang mag alala..andito na ako!.. lagi kitang sasamahan kumain ng lugaw..(sabay tawa)..teka pano ka sumikat?
SOPHIA: sinali ako ni mama sa singing🎤 competition sa t.v..sayang nga lang at wala na papa ko..dahil ito ang pangarap nya sakin mula nung bata ako..lagi nya akong pinagyayabang sa mga kainuman nya..napaka sipag nyang mag hanap ng mga pwede kong salihan na competition... ..teka ikaw?..bat di ka nalang umuwi sa pinas at sumali sa mga t.v..malay mo..di pala malay sigurado sisikat ka maganda ang boses mo sayang naman..

"Napa isip ako sa sinabi ni sophia".. ..

RUSIAN: ayoko okey na ako dito..pati ayokong iwan ang greece..dito ako masaya..(dito na ako ma mamatay!)..pabiro kong sabi
SOPHIA: wag mong sabihin yan!..ngayon lang ulit ako nakakain ng lugaw🍲..baka huling kain ko na naman toh!..jok!..haha..pati sasamahan mo pa ako lagi kumain ng lugaw diba??..(pabirong sabi)
RUSIAN: oo naman!..patay man ako o buhay..sasamahan kitang kumain..hahahaha!😄😁😀
SOPHIA: sira ulo ka talaga!!..(sabay tawa)

       Pagkatapos kumain ay nagpahinga muna kami saglit at patuloy sa kwentuhan at tawanan.😀😁
       At ilang minuto pa ang lumipas ay niyaya ko na si sophia upang mag lakad lakad ulit..dinala ko sya sa tabing dagat upang maupo sa buhangin upang pagmasdan ang buwan.🌕🌕
       Pagkadating namin ay diretso upo sa buhangin at sabay kaming nakatingala para pagmasdan ang bilog na bilog na buwan..🌕

SOPHIA: ikaw..asan ba pamilya mo?..

"Saglit akong natahimik sa tanong ni sophia at napatingin sa kanya..at bakas sa mukha ang paghihintay ng kasagutan sa kanyang tanong"..

RUSIAN: 5years.. ..mula ng iwan ko ang pinas.. dati akong OFW✈ sa saudi katulad ng iba na nagbabaka sakali upang umangat sa buhay. Umalis ako nun. ..(buntong hininga)..umalis ako nun buntis ang kinakasama ko..two months syang buntis..
       masaya kami nun kahit kapos sa pera nagpunta lang ako saudi para sa future ng magiging baby ko..so dumating na ang araw kung kelan sya manganganak. 7months palang ako sa saudi..pagkapanganak sa anak ko masaya ako syempre ama na ako.. lalo akong na homesick dahil gusto kong makita ang anak ko at mayakap.
       ..so ilang days ang lumipas tumawag ang misis ko umiiyak.. ..ang sabi nya..(hingang malalim)..ang sabi nya..rus ang anak natin!.. ..si baby patay na!..parang sumabog ang mundo ko at walang tigil sa pag buhos ang aking mga luha..diko alam kung ano gagawin ko nanlambot buong katawan ko..
       wala akong nagawa ng oras na kailangan ako ng anak ko diko manlang sya nayakap mula ng lumabas sya sa mundo..🌎

"Naramdaman ko ang pag patak ng aking mga luha sa aking mga mata ng sandaling yun.. na ngyon lang ulit lumuha..kasabay ng pag haplos ni sophia sa likod ko"..

SOPHIA: dika umuwi ng pilipinas nun? (Mahinahon nyang tanong)..
RUSIAN: hindi ako pinayagan ng kumpanya dapat daw tapusin ang isang taon..paraan para magalit ang asawa ko..at hindi na ako kausapin at sumagot sa mga tawag ko..
       limang buwan rin walang tigil sa pag patak ng luha ko kada gabi at kahit sa work..tiniis ko ang lahat nawalan na ako ng balita sa asawa ko kahit sa mga kamag anak nyay di raw nila alam kung asan na sya..
       At nung dumating na ang araw na pauwi na ako dumeretso ako sa bahay ng magulang ng kinakasama ko..kumatok ako at walang sumasagot kaya naisipan kong magpunta sa likod baka sakaling bukas ang pinto..sarado rin..so naisipan kong sumilip sa bintana..

pagkasilip ko sa bintana.. ..nagulat ako...😲😲

..........