santorini (greece)

"IKA- DISISAIS NA YUGTO"

.......

[KINABUKASAN]

       11:00am na ng akoy gumising at wala akong lakad kaya nasa bahay lang ako..
        1:00pm ng biglang tumunog ang aking cellphone..

(RING...RING)..tawag mula kay sophia..

SOPHIA: kamusta ang soon to be recording artist?
RUSIAN: haha..soon to be talaga?!..ok lang..ikaw kamusta naman..?
SOPHIA: haha..syempre sure na ako na ikaw ang mananalo..at gusto ko ako ang magiging manager mo..kakagising ko lang umaga narin kasi ako nakauwi..
RUSIAN: manager lang??
SOPHIA: huh?!..anu pa ba dapat?..

"Saglit akong natahimik ng mga sandaling yun diko alam kung bakit ko nasabi yun..(sabay kamot sa ulo).."

RUSIAN: hah..ahh.. ..ehh..diba dapat pati road manager..?..(mabilis na pag isip ng rason)..
SOPHIA: oo ba!..yun lang pala eh!..pati president ng fans club mo ako narin..syempre para ako ang pipili ng mga girls na lalapit syo!..(pabirong sabi)
RUSIAN: hahaha..pati ba naman yun?..
SOPHIA: syempre!..baka mamaya lokohin ka nila at muling iwan na naman ang pinas!..
RUSIAN: hahaha..dumadalas pagka baliw mo ahh!..(sabay tawang malakas)..teka kumain ka na muna leyt na para sa lunch..
SOPHIA: okey lang wala naman akong lakad ngayon..baka gusto mo akong makita. ..libre ako ngayon..uummmm..and i'm sure na namiz mo ako..
RUSIAN: bat naman kita ma mimiz. ..close ba tayo??..(pabirong sabi sabay tawa)..di naman kita na miz.. ..kundi. .. miz na miz..hahaha..sige kita tayo nakakainip rin dito.
SOPHIA: wow huh!..tumatamis ahh!..(pabirong sabi)..sige ako naman ang magiging tourguide mo.. kaso.. ..diko pwede gamitin sasakyan ko kasi may lakad si mama..
RUSIAN: ganun ba'..okey lang ba sayo backride sa motor?..dalawa naman helmet ko para walang makakita at dika makilala ng iba..
SOPHIA: game ako dyan!..masaya yan..sige text ko syo kung saan mo ako susunduin kung saan walang masyadong mata..haha..
SOPHIA: haha..sige hintayin ko nalang text mo..kain kana huh!..
RUSIAN: opo!..see you later. ..DUDUNG!..(pahabol na biro sabay tawa)..

       Napakasaya ko ng mga sandaling yun pakiramdam ko'y akin na si sophia at akoy kanya.. ..
       Lumipas nga ang oras at tinext sa akin kung saan kami magkikita at agad kong pinuntahan ang lugar. Pagkakita koy halatang handa nga si sophia para mag backride..

RUSIAN: wow!..talagang naka jacket ahh!..(sabay beso)..
SOPHIA: hahaha..mag ga-gown nga sana ako kaso labahan'..(sabay tawa)..
RUSIAN: hahaha..run away brides ang labas natin nun..so'..saan ang punta natin?..(sabay abot sa lemet)..
SOPHIA: sa tagaytay may alam akong magandang lugar dun..para mapalitan na ang santorini mo..

       Habang tinutulungan ko si sophia sa pagsuot ng helmet ay napagmasdan ko ang kanyang mga labi. ..labi na animo'y mga rosas na kulay pink at tila napakasarap halikan. Sabay tingin sa mga mata na sadyang hindi nakakasawang tignan.
      
Pagkasuot ng helmet ay.. ..

RUSIAN: ready?!!.. ..
SOPHIA: ready. . ..and HAPPY!..

       At nagtungo na nga kami sa lugar kung saan sinabi ni sophia..
      
[PAGKARATING SA LUGAR.. ..]

RUSIAN: wow!!..mukang tama ka ahh..mukang tuluyan ko na ngang kakalimutan ang greece..
SOPHIA: kaw lang eh!..wala kang bilib sakin.. haha..
RUSIAN: hahaha..wala akong sinabi na ganun ahh..
SOPHIA: tara kain muna tayo masarap ang bulalo dito promise..(sabay hatak sa aking kamay)..

       Habang kumakain ay wala kaming ginawa kundi tumawa at magtawanan na tila walang katapusang kaligayahan.
       Pagakatapos ay dumeretso kami sa lugar kung saan kitang kita ang napakagandang tanawin.

SOPHIA: so!..anung masasabi mo.. ..babalik ka pa ba ng santorini?
RUSIAN: mahal ko ang santorini alam mo yan.. ..duon ako gumawa ng bagong yugto ng aking buhay..
SOPHIA: huh..ibig sabihin.. .. ..may plano kapang bumalik dun?..(mahinahong tanong)..
RUSIAN: bahala na!..COME WHAT MAY ika nga..
Ohh. ..wag ka nang malungkot di naman ako ma mamatay..
SOPHIA: kala ko naman kaya ka nagbalik dito ay para mag tagal na. ..at para magkasama tayo lage..

Nag-iba pakiramdam ko nung sinabi ni sophia yun.. ..pakiramdam na kailangan nya ako sa buhay nya..ngunit ayokong bigyan ng ibang kahulugan ang lahat...

RUSIAN: gusto mo ba yun..yung lage tayo magkasama??..
SOPHIA: oo naman..
RUSIAN: sige!..pag nanalo ako..ibig sabihin para talaga ako sa pilipinas.. ..pero.. ..pagnatalo para sa greece talaga ako!. ..ano deal?..
SOPHIA: deal!!..dahil sure 101 percent na ikaw ang mag cha-champion..(sabay kuha sa aking braso at yakap)..

       Mas lalong nag iba pakiramdam ko ng mga oras na yun. ..lalo akong napapamahal at nahuhulog kay sophia. Gusto ko ng sabihin kung anu man ang nararamdaman ko ngunit saglit papasok sa aking isip na baka iba ang turing nya sa akin. ..kundi isang kaibigan o kapatid lang at mag iba ang lahat. ..ang lahat ng masasaya ay biglang maglaho..
       Wala kaming ginawa nun kundi magkwentuhan ng masasayang bagay na halatang na miz namin ang isat-isa. Walang seryosong napag usapan tungkol saming dalawa tungkol sa kung anu man ang aming nararamdaman sa bawat isa.
      Ganun pa man ay ayus na sakin masaya na ako..masaya na ako kung anu man kami mahalaga ay magkasama kami. Di na mahalaga kung kami man o hindi kesa malaman nga nya na mahal ko sya at maging dahilan naman upang maputol ang masayang sandali.
       Inabot din kami ng ilang oras sa ganung eksena. Naputol lang ng tumawag ang mama ni sophia at pinapauwi na sya. At tumayo na nga kami para mag handa sa aming pag uwi gabi na ng mga oras na yun habang bumabyahe pauwi ay naramdaman kung may pumapatak sa salamin ng aking helmet. Umaambon pero hindi kalakasan dahilan upang bilisan ng bahagya ang takbo ko upang hindi maabutan sa pag lakas ng ulan at baka magkasakit si sophia..

"Habang binabagtas namin ang kahabaan ng highway ay. .. ..

.......