santorini (greece)

"IKA- DISISYETENG YUGTO"

.......

NANG BIGLANG. . .

MAY BUMULAGA SA AKING HARAPAN!!. ..🚛✴💢🔥

.......

      Diko alam kung panung nangyari ang lahat!..
Bumangga at sumalpok kami ng aking mahal na si sophia sa isang mabilis na dumptruck!..
       Naging blangko ang utak ko nun. .diko maigalaw ang aking buong katawan ni kahit daliri ko'y diko maramdman na tila manhid ang buo kong katawan.. .habang ang aking paningin ay unti-unting naglalabo..(MY GOD!!..TULUNGAN NYO, MAY NABANGGA!! MAY NABANGGA!!.. TAWAG KAYONG AMBULANSYA!!.., DIOSKO KAWAWA NAMAN UNG DALAWA!!..)..mga tinig na naririnig ko habang patuloy na sa paglabo ang aking paningin.. ..pilit kong nilalabanan ang paglabo ng aking paningin at igala ang aking mga mata upang makita si sophia. ..(sophia..so..sop..sophia)..ang aking pautal utal na bulong na sabi..sa pag gala ng aking mga mata ay nakita ko si sophia..sabay buhos ng aking mga luha sa aking nakita.. ..ang mahal kong si sophia ay nakahandusay duguan at wala ng malay diko alam kung buhay o patay.. ..bagamat suot parin sa kanyang ulo ang helmet ay nakita kong basag ang salamin ng kanyang helmet at maraming dugo..hanggang sa patuloy parin sa paglabo ng aking paningin at tuluyan ng magdilim ang buong paligid.. ..

.......

       Hindi ko alam kung ilang oras o araw akong walang malay.. pagkamulat dahan-dahan ng aking mata ay agad kong nakita si jon2.
     
Sabay lapit sa akin.. ..

JONJON: kamusta pakiramdam mo?..may masakit ba para tatawag ako ng nurse o doktor..(mahinahong sabi)
RUSIAN: si sophia?..asan si sophia?..

Kahit nanlalambot ay pinilit kong igalaw ang aking katawan upang bumangon..

JONJON: ohh..anung gagawin mo??..NURSE!!..NURSE!!..(sabing pasigaw)
RUSIAN: si sophia!!..PUPUNTAHAN KO SI SOPHIA!!..ASAN SI SOPHIA!!??..SOPHIIIAAA!!!!

       Habang si jon2 ay patuloy sa pagpigil sa akin ay patuloy rin sa pag sigaw at pagtawag ng nurse..ng nakita kong may lumalapit na nurse ay patuloy parin ako sa pag sigaw ng pangalan ng aking mahal na si sophia..at napansin kong may itinusok ang nurse sa akin..
       Dahilan upang ang aking paningin ay unti-unti na namang mag labo..At biglang may pumasok na babae.. ..

BABAE: WALANG HIYA KA!!!..ANUNG GINAWA MO SA ANAK KO!!!...HINDI KITA MAPAPATAWAD!!!SINIRA MO ANG BUHAY NG AKING ANAK!!!! (sigaw na galit na galit)..

Ang mama ni sophia galit na galit na sumugod.. ..habang hawak ng dalawang lalake..Hanggang sa tuluyan na nga akong mawalan ng malay.. ..

       Nang muling bumalik ang aking malay ay nakita ko ulit si jon2..at mabilis ang pagkakalapit nya sakin ng oras na yun sabay hawak sa aking mga braso..

JONJON: please lang tol wag mong gawin yan..
RUSIAN: asan si sophia?

Naging mahinahon ako sa pagkakaulit na yun upang malaman kung anu ba talaga ang nangyari sa aking mahal  na si sophia..

RUSIAN: asan si sophia?..anu bang nangyari sa kanya?..buhay ba sya?..
JONJON : oo..buhay si sophia kaya relax ka lang..ang mahalaga ngayon ay makabawi ka muna ng lakas tsaka na natin puntahan si sophia..hanggat di ka nakakabawi ng lakas mas lalong dimo makikita si sophia..kaya..please lang..
RUSIAN: buhay sya???..sigurado kaba dyan???..nakita mo ba sya???..
JONJON: ahhh..diko nakita kasi pinagbawal ng mama nya na makalapit ang ibang tao sa room nila..pero ang sabi ng mga nurse buhay nga daw si sophia..
RUSIAN: buhay si sophia!!..buhay si sophia!!..buhay ang aking mahal!!..(masiglang sabi)..
JONJON: sige na pahinga kana..
RUSIAN: teka..naalala ko ung babaeng pumunta dito..sino ba yun..mama ba ni sophia yun??
JONJON: oo..sige na pahinga ka na muna..
RUSIAN: bakit parang galit na galit??..anu ba talaga nangyari kay sophia??..sagutin mo ako!!
JONJON: tsk...tsk..(sabay iling ng ulo)..(hingang malalim)..mahalaga buhay ka..buhay sya..ayun naman ang importante diba??
RUSIAN: sagutin mo tanong ko!!!!..(pasigaw)
JONJON: ok..ok.. ..bulag sya!.. ..
RUSIAN: HUH?!..PANUNG NANGYARING.. .. ..
JONJON: tumama sa mga mata nya ung mga nabasag na salamin sa helmet na suot nya.. ..dahilan para mabulag sya. ..basta ang mahalaga buhay kayong dalawa.. ..

       Habang patuloy na nag kukwento si jon2 sa mga nangyari ay. ..patuloy rin sa pag buhos ang aking mga luha.. ..(ako ang may kasalan ng lahat. ..hindi sya mabubulag kungdi dahil sakin..hindi ko mapapatawad ang sarili ko..sana ako nalang ang nabulag!!..bat ba si sophia pa!!..sana ako nalang!!..)..ang mga salitang pasigaw sa aking isipan habang tuloy sa pagbuhos ng luha..

.......

       Pagkaraan ng ilang araw ay nakalabas na ako ng hospital..sinubukang puntahan si sophia ngunit nilipat na ng ibang hospital at walang makapag sabing mga nurse at doctor kung saan hospital nilipat si sophia..kundi tanging adress lang ng bahay nila ang aking nakuha..
       Simula noon kahit sariwa pa ang aking mga tahi sa katawan bunga ng disgrasya ay lagi na akong nag iinom ng alak.. UMAGA. .. TANGHALI.. ..at GABI. ..walang tigil sa pag inom habang patuloy sa pag luha..hindi lumipas ang oras at araw na wala akong hawak na alak habang sinisise ang sarili sa mga nangyari..ni kahit kumain at uminom ng gamot ay di ko na magawa.. laging nakakulong sa kwarto at nag lalasing na kung minsan ay may kasama pang pag babasag ng mga gamit..laging nasa isip si sophia..(NAMATAY NALANG SANA AKO!!..BAKIT DI NALANG BA KASI AKO NAMATAY!!..BAKIT BINUHAY PA AKO!!..BAKIT KAY SOPHIA PA NANGYARI YUN!!..BAKIT KAY SOPHIA PA!!..)..mga sigaw na maririnig mula saking bibig kada araw..

NANG BIGLANG. ...

TOK..TOK..TOK...

.......