santorini (greece)

"HULING YUGTO...ANG PAGWAWAKAS"

.......

(Uyyy sophia andito ka pala!..welcome back)..ang habol na bati ni paul kay sophia..sige na rusian puntahan mo na ung manager at tila umuusok na ang ilong sa galit..
Pagkatayo ni rusian.. ..sabay lapit ni jonjon at alalay sa pagtayo ni rusian.. ..
Nagulat si sophia ng mga sandaling yun.. ..at nagtataka sa mga nangyayari.. ..saglit natahimik ang mundo. ..habang nakikita nyang naglalakad si rusian papalayo na akay-akay ni jon2..

"Sabay tanong kay paul"..

SOPHIA: bulag si rusian??..nabulag rin ba sya sa nangyaring disgrasya samin??..(mahinahong pagtatanong at pagtulo ng mga luha)
PAUL: oo..bulag sya..pero hindi dahil sa disgrasya.. ..ang kwento ni jon2 sa amin...di matanggap ni rusian ang nangyari sa inyo.. .nangyari syo..lagi syang nag iinom ng alak pagkatapos ng nangyari..wala raw oras o araw na hindi sya nag iinom ng alak.. ..dahilan upang bumagsak ang katawan nya..nanghihinayang ako sa kanya..ngayong andito ka na malamang mag babago na sya ulit..sana!..nakaka miz rin ang dating masiglang rusian..

"HABANG WALANG TIGIL SA PAG BUHOS NG MGA LUHA SA MGA MATA NI SOPHIA"..

SOPHIA: pano sya nabulag??..(mahinahong pagtatanong sabay sa pagpunas ng walang tigil na mga luha)..
PAUL: ang sabi ni jon2..binulag rin daw ni rusian ang kanyang sarili...siguro ng malaman nya na bulag ka na at di kana makakaitang muli..sinisisi nya ang kanyang sarili sa pagkakabulag mo..nagulat na nga lang kami pag balik nya dito ay may umaakay na sa kanya at bulag na sya..tapos kinwento ni jon2 ang lahat-lahat..

Wala ng ibang salitang lumbas sa mga bibig ni sophia ng mga sandaling yun..kundi sa patuloy na pagbuhos ng mga luha..

"Habang naghihintay si sophia sa pagbalik ni rusian"..

PAUL: tara na uwi na tayo..
AMIEL: teka wala pa si rusian..
PAUL: andun na yun sa labas panigurado nag iinom..parang di kana nasanay dun..

"Sabay tayo ni sophia upang puntahan si rusian"

Nang makita ni sophia sa labas si rusian..naka-upo at nag iinom nga ng alak..hindi maigalaw ni sophia ang kanyang mga paa upang humakbang ng mga sandaling yun habang patuloy sa pagbuhos ng mga luha at pagkakatitig kay rusian..(bat mo ginawa.. ..anung ginawa mo sa sarili mo.. ..)..mga tanong sa kanyang isipan..

"Nang lapitan na nga nya si rusian"

SOPHIA: kamusta ka na?..

"Tanong habang nagpipigil sa pag iyak upang hindi malaman ni rusian ang sakit na nararamdaman ni sophia ng mga sandaling yun"

RUSIAN: eto ok lang.. ..nakakakita ka na pala..bat dika nag sabi para nasundo sana kita.. ..pasensya na at medyo na iba japomrs ko ngayon..haha..at kahit gabi nay naka salamin ako.. ..syempre para maiba-iba naman..baka nag sasawa na kasi mga costumer saking porma.. ..

Habang patuloy parin sa paliwanag si rusian ay patuloy rin sa pagpipigil sa pag iyak si sophia para hindi malaman ni rusian na umiiyak siya..

SOPHIA: anung ginawa mo??..bakit. ..(sabay tanggal ng salaming suot ni rusian)..bakit ginawa mo sa sarili mo yan..(sabay hawak sa kamay ni rusian)..

"Saglit natahimik si rusian"

SOPHIA: bat di ka naghintay?..bat sinira mo ang buhay mo para sakin?
RUSIAN: (hingang malalim)..ok lang ako..pati mata lang ang nawala sakin.. ..sinabi ko naman syo na kahit nakapikit ako ay kaya kong kumilos at mabuhay dito.. ..teka!.. ..bat ka umiiyak??..wala ka dapat iyakan..

At duon na hindi napigilan at bumuhos na ang lahat ng luha ni sophia. ..kasabay ng pag hagul-gol ay mahigpit na pagkakayakap kay rusian..
At magkasama na silang umuwi ng bahay.. pagkarating ng bahay ay dumeretso ng beranda at duon pinag patuloy ang nahinto nilang masasayang pagsasama sa mga nangyari.. ..hanggang inabot sila ng umaga sa pag uusap na kagaya ng dati na parang walang kasawaan sa bawat-isa..