Κεφαλαιο 2

639 56 8
                                    

Τι! Θα! Φορεσω!

Εχω τουλαχιστον τρεις ωρες που ψαχνω στη ντουλαπα μου για κατι που να μην φωναζει πλουσικοριτσο ή να μην ειναι φουστα.

Ολη μου η ντουλαπα ειναι γεματη με ακριβα φορεματα για δεξιωσεις, μακρυες φουστες και πουκαμισα. Δεν θελω να παω ετσι. Θελω για μια φορα να ντυθω σαν κανονικο 17χρονο κοριτσι. Με τζιν και T-shirt.

"Ανδρονικη!" φωναζω μπουκαρωντας στο δωματιο της.
"Τι θες και μπαινεις ετσι;" λεει και με κοιταζει αγρια.
"Δεν εχω τι να φορεσω αυριο" λεω και χαμογελαει.
"Αναλαμβανω εγω!" λεει με ενα πονηρο χαμογελο. Ωρες ωρες την φοβαμαι. Αλλα ξερω πως το ντυσιμο ειναι ειδικοτητα της.

Ψαχνει αρκετή ωρα μεσα στην ντουλαπα της αλλα τιποτα δεν φαινεται να μου κανει. Ειναι λιγο πιο γεματουλα απο μενα.

Ευρηκα!" φωναζει κρατωντας ενα τζιν στα χέρια της. "Αυτα θα βαλεις!" λεει και μου δινει μια στιβα με ρουχα.

 "Αυτα θα βαλεις!" λεει και μου δινει μια στιβα με ρουχα

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


"Δεν υπαρχει περιπτωση!" φωναζει η μητερα μου. Ποση ωρα καθεται στην πορτα του δωματιου.

"Δεν προκειται να ντυθεις με αυτα!" ξαναλεει και σταβρωνει τα χερια της.

"Μα γιατι μητερα; Ειναι φυσιολογικα ρουχα. Ουτε πολυ προκλητικα ουτε πολυ συντηρητικά" λεει η Ανδρονικη.

"Ανδρονικη επειδη ενηλικιώθηκες και αποφασισες να αλλαξεις τις συνηθειες που σου μαθαμε δεν σημαινει οτι θα κανεις το ιδιο με την αδερφη σου. Δομινικη θα φορεσεις μια απο τις ωραιοτατες φουστες σου και ενα πουκαμισο. Οπως αρμοζει σε μια σωστη και σεμνη κοπελα" λεει και κατεβαζω το κεφαλι.

"Μα μητερα..." παω να πω αλλα με διακοπτει.

"Δεν εχει μα! Αυτο που σου ειπα θα γινει"

"Μαλιστα μητερα" λεω και επιστρεφω τα ρουχα στην Ανδρονικη. Με κοιταζει λυπημένη και βγαινω απο το δωματιο.

Βαρεθηκα να με ελεγχουν ετσι. Βαρεθηκα να μην με εμπιστεύονται ουτε για να ντυθω μονη μου. Ειμαι 17. Σε λιγους μηνες ενηλικιωνομαι.

Good Girl Gone Bad | ✔ Where stories live. Discover now