Η Δομινίκη, κόρη ενός μεγάλου επιχειρηματία, σεμνότυφη και άριστη μαθήτρια. Οι γονεις της, συντηρητικοί και παλαιών αρχών επιδιώκουν να την ελέγξουν σε καθε τομεα της ζωής της.
Ένα αγόρι ομως θα φερει τα πάνω κάτω!!!
Καινουρια ιστοριααα❤ Ελπιζω να σ...
We don't deal with outsiders very well They say newcomers have a certain smell You've trust issues not to mention They say they can smell your intentions
You'll never know the freak show sittin next to you You'll have some weird people sitting next to you You'll think how did I get here sitting next to you But after all I said Please don't forget
All my friends are heathens Take it slow Wait for them to ask you Who you know Please don't make any sudden moves You don't know the half of the abuse
"Ωραια φωνη" λεει ο Μιχαλης και πεταγομαι σαν γατα.
"ΓΑΜΩΤΟ! Μη με τρομαζεις ετσι!"
"Συγνωμη μικρη"
"Με θελεις κατι;"
"Σου εχω μια εκπληξη"
Οχ...
"Ποιος πέθανε;"
"Κανενας. Βγαλε τις πυτζαμες σου και φορα κανονικα ρούχα. Σκουπισε τη μυτη σου. Σταματα να κλαις κι ελα κατω"
"Δεν θελω να παω πουθενα Μιχαλη. Σε παρακαλω"
"Δομινικη κανε οτι σου ειπα! Εισαι δυο μερες κλεισμενη μεσα στο δωματιο σου και κλαις!"
"Οοο...εχεις καρδια..."
"Ναι μη χαιρεσαι"
Σηκωνομαι με βαρυα καρδια απο το κρεβατι και παω στο μπανιο να πλυθώ. Αφου χτενισω τα μαλλια μου και σταματησω να μοιαζω με ζομπι ανοιγω την ντουλάπα για να ντυθώ.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Ετοιμη" λεω κατεβαινοντας τις σκαλες.
"Οχι δεν εισαι" λεει και με πλησιαζει κρατώντας ενα μαντηλι.
Μου το τυλιγει γυρω απο τα ματια και με πιανει απο το χερι. Με βαζει στο αμαξι και ξεκιναει να οδηγαει. Μετα απο λιγη ωρα το αμαξι σταματαει. Ανοιγει τη πορτα και με πιανει παλι απο το χερι.
Μπαινουμε σε ενα κτηριο νομιζω. Μαλλον αποθήκη αν κρινω απο τη μυρωδιά και το κρυο.
Σταματαμε να προχωραμε. Μου βγάζει το μαντηλι και βλεπω την Ανδρονικη δεμενη σε μια καρέκλα με ενα μαντηλι στο στομα και ενα αλλο στα ματια.
