Good Girl Gone Bad | ✔

Κεφάλαιο 6

Βγαινω τρεχοντας στο μπαλκονι. Μετα το φιλι ενιωθα το δωματιο να μικραινει γυρω μου.

Γιατι με φίλησε; Γιατι εδειρε τον αλλον που με ακουμπουσε; Ενδιαφερεται; Εγω; Εγω ενδιαφερομαι;

Τωρα φωνουλα γιατι δεν μιλας; Που θελω απαντησεις; Τωρα μουγκα... Ωραια.

"Εμμ...θες να σε παω σπιτι;" λεει ο Λαζαρος βγαινοντας στο μπαλκονι.

"Εμμ..νομιζω πως θα ηταν το καλυτερο αυτη τη στιγμη" λεω και προχωραω προς τα μεσα.

Με πιανει απο το μπρατσο και με γυρνάει να τον κοιταξω.

"Εισαι θυμωμενη μαζι μου; Ξες...που σε φιλησα;"

Παει καλα;!...
Ηταν απο τις καλυτερες στιγμες που εχω ζησει. Γιατι να θυμωσω;

"Οχι. Μην λες βλακειες" λεω και κοκκινιζω. Χαμογελαει και με αφήνει.

Βγαινουμε απο το σπιτι και προχωραω προς το αυτοκινητο στο παρκινγκ.

Εκεινος ομως το προσπερναει και παει σε μια μηχανη.

"Με αυτο θα παμε;" λεω τρομοκρατημενη.

"Ναι. Γιατί;"

"Εε..εε...να..φοβαμαι..λιγο.."

"Δεν θα τρεχω. Υποσχομαι" λεει και μου δινει ενα κράνος. Φοραει κι αυτος ενα και ανεβαινει. Μου κανει νοημα να κατσω πισω.

Ανεβαινω προσπαθωντας να κρατησω οση περισσοτερη απόσταση απο το σωμα του μπορω.

"Κρατήσου απο τη μεση μου!" λεει και ξεκιναει.

Αυτοματα τα χερια μου τυλιγονται γυρω του. Τον σφιγγω πανω μου καθως παταει γκαζι και βγαινει στον περιφερειακο.

Μετα απο 20 λεπτα τρομου σταματαει στο σπιτι της Αννας απο οπου θα με παρει η Ανδρονίκη.

Σβηνει την μηχανη και με βοηθαει να κατεβω. Του δινω το κράνος και τον ευχαριστω που με έφερε.

"Τα λεμε Ντομινικ" λεει και μου κλεινει το μάτι. Παταει γκαζι και χανεται στη στροφη.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Καλημερα δεσποινις Δομινίκη" λεει η Αννα και ανοιγει τις κουρτινες.

"Ρε Αννα κοιμηθηκα αργα χθες. Ασε με καμια ωριτσα ακομα"

"Λυπαμαι αλλα αυτο δεν γινεται. Σηκωθειται τωρα!"

Τιναζω τη κουβερτα απο πανω μου με νευρα και κατευθυνομαι προς το μπανιο. Αφου κανω τα απαραίτητα ντυνομαι με τα βαρετα μου ρουχα και κατεβαινω για πρωινο.