Good Girl Gone Bad | ✔

Κεφαλαιο 3

"Καλημερα Χρηστο" λεω και μπαινω στο αυτοκινητο.

Αλλη μια μερα στο καινουριο σχολειο.

Αλλη μια μερα που θα ακουω τα κοριτσια της ταξης να ψιθυρίζουν κακοβουλα σχολια για το ντυσιμο μου. Και το χειροτερο απο ολα ειναι οτι συμφωνω μαζι τους. Θελω τοσο πολυ να αλλαξω το στυλ μου. Το στυλ της μανας μου δηλαδη. Εγω τα απεχθανομαι αυτα τα ρουχα. Γιατι δεν με αφηνει απλα να φορεσω ενα τζιν. Θα δεχτω τα πουκαμισα και τις μπαλαρινες. Αλλα τις φουστες μεχρι το γόνατο... Γιατι;

"Καλημερα Δομινικη" λεει ο Χρηστος.

"Κανα νεο;" ρωταω.

Ο Χρηστος ειναι απο τα ατομα που μου συμπεριφερονται σαν ανθρωπο και οχι σαν αντικειμενο. Θεωρει πως το να ειμαι τελεια ειναι υπερεκτιμημενο αφου δεν ειμαι ο εαυτος μου. Ειναι 25 χρονων και αξιολατρευτος. Σαν μεγαλος μου αδερφος.

"Μονο κακα δυστυχώς. Ο πατερας σου μαλλον θα με απολυσει" λεει.

"Οχι κι εσενα!" λεω και προσπαθω να συγκρατησω τα δακρυα.

"Ει ει. Ηρεμησε. Δεν προκειται να χαθουμε. Το τηλεφωνο μου το εχεις. Το ξερεις πως αν με χρειαστεις θα ερθω τρεχοντας. Ναι;" λεει και με περνει αγκαλια.

"Θα μου λειψεις τοσο πολυ" λεω και τον σφιγγω περισσότερο.

"Κι εμενα μικρη" λεει και σπαμε την αγκαλια.

"Ποτε σταματας;" λεω ρουφωντας τη μυτη μου. Ξερω...drama queen.

"Θα σε ξαναπαρω οταν σχολασεις και απο αυριο μαλλον θα περπατας" λεει και γελαει.

"Υπεροχα!" λεω ειρωνικα.

"Γιατι ρε. Ευκαιρια να χασεις και κανενα κιλο"

Τι ειπε μολις τωρα!

"Θες να πεις πως παχυνα! Οχι ρε φιλε ειπαμε! Χαλια ζωη, χαλια φιλοι αλλα το σωμα σωμα! Εχω που εχω χαλια κοινωνικη ζωη, παχυνα κιολας" με πιανει υστερια. Το ξερει οτι χτυπησε φλεβα. Εχει σκασει στα γέλια μπροστα μου.

Καταλαβαινω οτι με κοροιδευει και τον χτυπαω στο μπρατσο.

"Ηλιθιε" λεω και γελαω.

"Με πληγωνεις" λεει και πιανει τη καρδια του δραματικα.

"Αντε ξεκινα θα αργησω!" λεω και βαζω ζωνη.

"Μαλιστα δεσποινις Δομινικη"

"Σκασε.."

Με αφηνει στο σχολειο και φευγει. Περνω μια βαθεια ανασα και μπαινω στο προαυλιο. Οπως καθε μερα ολοι με κοιτανε και προσπαθουν να μην γελασουν.